گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ دو هفته از آغاز پخش سریال پلیسی امنیتی خانه‌ی امن گذشت. سریالی موفق که پرونده‌های مبارزه با مفاسد اقتصادی و داعش را در داخل و خارج از کشور روی میز گذاشته است. جذابیت بصری، مهیج بودن و آموزش صحیح موارد امنیتی در قالب درام از نکات مثبت این سریال است. این سریال حائز نکات مثبت و منفی بسیاری است که به آن‌ها اشاره می‌شود:
نخست این که در تیتراژ ابتدایی سریال این نکته یادآوری شده است که کلیه‌ی اشخاص یا مکان‌ها بر اساس پرونده‌های واقعی طراحی شده‌اند. در یکی از اپیزود‌های این سریال، نیرو‌های امنیتی کشورمان در کانادا اختلاسگر یا به قول خود سریال تروریست اقتصادی معروف، خاوری را به هلاکت می‌رساند. این که نیرو‌های امنیتی توانسته اند در این سریال خاوری را که گریم بازیگرش بسیار نزدیک به شخصیت واقعی خاوری طراحی شده بود را به هلاکت برساند، جذابیت بصری بالایی دارد و به اصطلاح مخاطب را دلگرم نگه می‌دارد، اما منطبق بر واقعیت نیست. در عالم واقعیت خاوری هنوز زنده است و مقیم کاناداست.
این سریال به موضوع اقدامات تروریستی داعش در کشورمان نیز پرداخته است. بر همگان معلوم است که اقدامات وحشیانه‌ی داعش در مرقد مطهر امام خمینی (ره) و چند نقطه‌ی کلیدی دیگر در تهران و اهواز در سالیان گذشته به چه شکل صورت پذیرفته و از آن مهم‌تر به چه شکل به دست نیرو‌های امنیتی کشور خنثی شده اند. بیننده با پیگیری این سریال هرگز متوجه نمی‌شود که آیا روند اتفاقاتی که ناظر بر آن‌ها هستند بر اساس واقعیت است یا رخداد‌ها صرفا بر مبنای تخیلات نویسنده و کارگردان شکل پذیرفته‌اند.
نیرو‌های امنیتی رد پای اختلاسی بزرگ را در مدیریت یک مجموعه‌ی تجاری اداری پیگیری می‌کنند. بعد‌ها متوجه می‌شوند این گروه که قصد دارند از طریق پولشویی ضربه به اقتصاد کشور بزنند، هم دستهایشان به خون آلوده است و هم با گروهک تکفیری داعش در تماس هستند. این که یک گروه که با اختلاس و پولشویی قصد آسیب زدن به بدنه‌ی اقتصاد کشور را دارند، این که همین گروه مسلح باشند و جهت نیل به اهدافشان از هیچ جنایتی ابایی نداشته باشند قابل درک است، اما این که چنین گروهی با داعش در تماس باشد، چندان قابل پذیرش نیست. قدر مسلم داعش برای تامین تسلیحات خود از گروه‌های تروریست اقتصادی یا حتی دولت‌های تروریست تغذیه می‌کرده و می‌کند، اما لزوما تمام تروریست‌های اقتصادی دنیا با داعش در تماس نیستند.
قدرت نمایی نیرو‌های اطلاعاتی و امنیتی کشورمان در مقابله با ترور و تروریسم به خوبی در این سریال به تصویر در آمده است. یکی از نکات ظریفی که در این سریال به چشم می‌خورد آن است که اعضاء تیم‌های اطلاعاتی امنیتی حتی مافوق خود را با نام‌های کوچک صدا می‌کنند که البته با فرهنگ ایرانی هم خوانی ندارد و بیشتر رنگ و بوی فرنگی مآبانه دارد. بسیاری از بازیگرانی که در این سریال جلوی دوربین احمد معظمی رفته اند پیشتر نیز سابقه‌ی همکاری با وی را داشته اند و این نشان دهنده تسلط کارگردان بر گروهش است.
به طور کلی، خانه‌ی امن سریالی پلیسی و در خور شان است و نکات اطلاعاتی و امنیتی و بعضا روان شناختی عمیقی را به مخاطب القا می‌کند. باید اذعان داشت که احمد معظمی در ساخت سریال‌هایی با تم پلیسی و امنیتی در فرمت تلویزیون بسیار موفق بوده خانه‌ی امن نیز علیرغم انتقاداتی که بر آن وارد است، بسیار جذاب است و مخاطب ایرانی را پای رسانه ایرانی میخکوب می‌کند.
انتهای پیام/133
