به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خرم آباد، امروزه نقش اسناد و مدارک در بازشناسی و تنویر اندیشه بخش‌های مختلف اجتماع، به ویژه کسانی که توفیق لمس و درک فرهنگ و شرایط ویژه دوران تاثیر گذار آن اجتماع را نداشته اند، اهمیت فراوانی دارد؛ البته اهمیت اسنادی که از بار فرهنگی و هویتی منحصر به فرد و ویژه ای برخوردار هستند دو چندان است. این گونه اسناد می‌توانند، ضمن ایفای نقش اطلاع رسانی که خصیصه اصلی این ارزش‌های مکتوب هستند، خود موجب یک هویت مستقل فکری و فرهنگی و مُبَلغ یک جریان انسان ساز معنوی باشند.
وصیت‌نامه‌های شهدا از با ارزش ترین اسناد به یادگار مانده از دوران دفاع مقدس هستند که گردآوری، حفظ و نشر آنها یک رسالت عظیم فرهنگی است. در لابه لای همین وصیت‌نامه‌ها می توان به بازشناسی و درک صحیحی از مقتضیات یک جامعه اسلامی دست پیدا کرد. در همین راستا وصیتنامه شهید «خسرو چیتی» در ذیل آمده است:
وصیتنامه شهید خسرو چیتی:
در وصیتنامه شهید «خسرو چیتی» آمده است: «با سلام و درود فراوان بر مهدی‌موعود (عج) و با سلام و درود بیکران بر خمینی، این عزیز و امید مستضعفان که با راهنمایی‌های پیامبرگونه‌شان امت را دانا و سرافراز کرد و با درود فراوان به روان پاک شهیدان گلگون‌‌کفن انقلاب که با اهدای خون خود نهال جمهوری اسلامی را ابیاری کردند که امام عزیز فرموده: «ما هرچه داریم از شهدا داریم».
و با درود فراوان بر جان برکفان جمهوری اسلامی که از همه چیز خود گذشته و دلیرانه به میدان‌های نبرد شتافته و به مبارزات بی‌امان خود ادامه میدهند و یک لحظه از پای نمینشینند که ابرجنایت‌کاران شرق و غرب را به زانو درآورده‌اند و با سپاس از امت شهیدپرور و همیشه در صحنه که با پشتیبانی بی‌دریغ خود موجبات تحکیم این انقلاب را فراهم ساختند.
و سلام بر تو ای پدر و ای مادر عزیزم! که سال‌های سال پای من زحمت و رنج‌ها کشیدید و من را به این سن و سال رساندید و من‌را تحویل این جامعه دادید.
و ای برادرانم! شما باید بتوانید راه مرا ادامه دهید و در هرجا مجلس و یا دعای کمیل و دعای توسل بود شما شرکت کنید و برادران پایگاه! شما هم به وصیت من و شهید احمد گودرزی عمل کنید. سنگرها را پُر کنید. در همه نوع مجلس شرکت کنید و در نمازهای جمعه شرکت کنید.
و ای مادر! باید افتخار کنی این‌چنین فرزندی را بزرگ کرده‌اید و تحویل این جامعه داده‌اید. وای مادر! اگر من شهید شدم تکه چوبی را روی آن بنویسید «بسم‌الله الرحمن الرحیم» و روی سینه‌ام بگذارید و مادرجان! تو برای من گریه نکن چون این یک افتخار است که خدا به من داده.
مادرجان! من را حلال کن و ای مردم غیور اگر من نصیبم بشود شهید شوم، سلام شما مردم غیور و همیشه در سنگر را به اباعبدالله‌الحسین میرسانم.
مادرجان! من شهید نشده‌ام و نزد خدا روزی می‌برم چون که شهیدان زنده هستند. پدر عزیزم! ان‌شاءالله بتوانی این پسرت را به خداوند بزرگ بسپاری، خداوند شما عزیزان را برای جامعه نگهداری کند.»
انتهای پیام/
