گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ شهید «عبدالرسول زرین» از رزمندگان اثرگذار در عملیات‌های مختلف بود که استعدادی شگرف در بحران‌ها از خود نشان داد. این شهید از مبتکران و طراحان عملیات «فرمانده کل قوا» نیز بود.
فیلم مستند «گردان تک‌نفره» به کارگردانی «داریوش یاری» زندگی مجاهدانه شهید زرین را به خوبی به تصویر کشیده است. این فیلم از معدود آثار پرتره‌ای است که خود می‌تواند منبع فیلم‌ها و کتاب‌های دیگر شود.
داریوش یاری را باید از آن دسته مستندسازانی دانست که امضای خود را دارد و می‌توان سبک شخصی او را در آثار مستندش پی گرفت. «گردان تک‌نفره» پرتره‌ای نیست که تنها به مصاحبه با دوستان و نزدیکان و خانواده شهید زرین خلاصه شود.
استفاده از صدای شهید زرین، شهید خرازی و بازسازی صحنه‌های جنگ و گوشه‌هایی از عملیات‌هایی که شهید زرین در آن نقش داشته اثر را دارای عمق و ابعاد مختلف کرده است.
یاری در مستند قبلی خود «کربلا جغرافیای یک تاریخ» که آن را نیز باید نوعی دیگر از پرتره نامید از شیوه بازسازی استفاده کرده است؛ شیوه‌ای که بسیاری از فیلم‌سازان به سبب دشواری آن سراغش نمی‌روند.
درحالی‌که مستندهای بازسازی‌شده شیوه‌ای معمول در جهان است در ایران سبقه چندانی ندارد و بسیار اندک است، آن دسته از فیلم‌سازانی که سراغ این شیوه رفته‌اند نتوانستند از حق مطلب برآیند. اما داریوش یاری یکی از چند کارگردانی است که با جسارت تمام به سمت مستند بازسازی‌شده می‌رود و به‌خوبی نیز از عهده کار برمی‌آید.
تدوین خوب «گردان تک‌نفره» نیز که توانسته ضرباهنگ فیلم را تا انتها حفظ کند باعث شده بیننده خود را با روایت همسو کند و متوجه تفاوت صحنه‌های بازسازی‌شده و با صحنه‌های دیگر نشود.
داریوش یاری در معرفی یکی از رزمندگان سال‌های دفاع مقدس را که حقی بزرگ بر همه ما دارد و نام او را کمتر شنیده‌ایم، قدمی بلند برداشته است به‌شرط آنکه از این اثر با نمایش‌های مکرر حمایت شود.
انتهای پیام/ 161
