به گزارش خبرنگار دفاعپرس از یزد، شهید «علیرضا افروزه» ۲۰ دی ۱۳۴۵ در شهرستان یزد به دنیا آمد و تا اول راهنمایی تحصیل کرد. در رشته ورزشی شنا فعالیت میکرد. با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی و تک تیرانداز راهی جبهههای حق علیه باطل شد.
سرانجام ۲۱ بهمن ۱۳۶۱ در جنگل امقر به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه بر جای ماند تا یکم اردیبهشت ۱۳۸۲ پس از تفحص در گلزار شهدای خلدبرین یزد به خاک سپرده شد.
در ادامه وصیتنامه شهید بزرگوار را از نظر میگذرانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿۲۰﴾
یُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِیهَا نَعِیمٌ مُقِیمٌ ﴿۲۱﴾ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَدًا إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ ﴿۲۲﴾
آنانکه ایمانآوردند و هجرت کردند و کوشیدند در راه خدا به مالها و جانهاى خود بزرگتر است پایه آنان نزد خدا بلند است و آنان بالخصوص رستگاران و سعادتمندان دو عالمند پروردگارشان به رحمت بى منتهاى خود بشارت دهد به مقام رضا و خشنودى خویش و به بهشتهایى که در آنجا آنها را نعمت جاودانى است در آن بهشت ابدى همیشه متنعم خواهند بود این مقام را به اطاعت از خدا طلب کنید که اطاعت را نزد خدا پاداش بزرگ است.
به نام خدا و با سلام به رهبر کبیر انقلاب و با درود به روان پاک شهیدان از صدر اسلام تاکنون وصیت نامه خود را چنین مىنویسم.
باز سلام به رهبرم مىکنم سلام به او روزى که زاده شد و روزى که قیام کرد و روزى که از دنیا مىرود و روزى که محشور مىشود اى خدایا تمام وجودم پر از عشق به رهبرم امام خمینى است هنگامى که جنازه مرا تشییع مىکنید شعار دهید این گل پرپر ماست هدیه به رهبر ماست. من کشته راه خدا هستم این راه را کسى سعادت ندارد طى کند. اى مادرم تو مادر شهیدى هستى که تمام وجودش پراز عشق خدا و عشق به رهبرم بود و مادرم هرکس به تو تسلیت گفت آن را نپذیر، چون تسلیت مایه ننگ شهید است و هر مادرى افتخار آن را ندارد که فرزندش در راه اسلام و قرآن شهید شود اگر چه سخت است فرزندى را پروراندن و غنچهاى کردن و چه افتخار است آن گل در راه خدا پرپر شدن.
دیگر لحظههاى خداحافظى من از این دنیاى خاکى رسیدهاست از خدا مىخواهم که ازگناهان من درگذرد و سعادت دهد تا مادامى که به شهادتم باقى است مرا و شاکرین نعمتهاى او و سربازان اسلام را همه و همه زیارت قبر حسین (ع) همین است آرزوى من.
از تمام خانوادهام و فامیلها و همسایگان مىخواهم اگر ناراحتى و بدى از من دیدهاند مرا مورد عفو قراردهند تا خداوند مرا مورد عفو خود قرار دهد.
دیگر چیزى که مىخواستم بگویم دعا براى امام و رزمندگان یادتان نرود.
والسلام خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار.
انتهای پیام/