به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در سالروز شهادت شهید «سید محمود اریحی» وصیتنامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
شهید سیدمحمود اریحی» فرزند «سیدحسین» ۳۰ مهر ۱۳۴۵ در بابل به دنیا آمد و در تاریخ ۲۱ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ منطقفه عملیاتی شلمچه به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید:
بسمه تعالی
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون...
چنین مپندارید آنهائی که در راه خدا جهاد کردهاند و کشته شدند مردگانند بلکه زندهاند و نزد خداوند روزی میخورند. قرآن کریم
به نام او که همه چیز ما از اوست حتی یک لحظه از وجودمان و به اندازه باز و بستن چشمانمان. به نام او که جانمان از اوست و ما هیچیم. به نام او که جان میدهد و جان میگیرد و زندگی و مرگ از اوست.
برادران و خواهران! اسلام به خون ما محتاج است اسلام همانند درختی است که به خون سمیهها و یاسرها گرفته با خون علی (ع) و حسین (ع) و امامان و همانند خط سرخی به ما رسیده ملت عزیز ما تا به امروز خون دادند تا به اینجا رسانیدند و امروز ملتها با خون خود به آن نظر میکنند و صدها و هزار شهدای معلول سند این مدعا است.
برادران و خواهران! این صرفاً شعار نیست بلکه یک وصیت است وصیت برادر کوچک و گناهکار وصیت برادری از بین شما برادران و خواهران: آگاه باشید هوشیار باشید که دشمن (ابرقدرتها) دست بردار ما نیستند تا موقعی که انقلاب اسلامی بخواهد تحرک داشته باشد دشمن دست بردار ما نیست و شما باید همچون مردم حزب الله آگاه و با شعور همانطور که همیشه در صحنه هستید این میدان را خالی نگذارید.
توصیه دیگری که به شما برادران و خواهران حزب الله همیشه در صحنه دارم این است که هیچ وقت امام را تنها نگذارید که اینکار را بکنید به خون همه شهدا حتی شهدای کربلای آن زمان خیانت کردید این را من نمیگویم بلکه تمامی شهدا میگویند.
چند سخنی با پدر و مادر و برادر و خواهر عزیزم:
پدرم! درود بر تو که چون ابراهیم پسر خویش را به فرمان بار تعالی به قربانگاه فرستادی و بدان آگاه باش که اسماعیل از فرمان خدای بزرگ سرباز نمیزند و مرگ در راه خدا را جز سعادت نمیداند و زندگی را جز جهاد در راه عقیده درست نمیداند و شهادت را جزء بهترین نعمتهای خداوند میداند.
مادر عزیزم! که بعد از خدا مهربانترین و عزیزترین موجودها نزد من هست و من به وجود تو مادر افتخار میکنم که چنین فرزندی تربیت کردی که افتخار اسلام است. مادرم! به من درس آموختی که پای خود را جای پای یاران حسین بن علی گذاردهام و چه کشته شوم و چه سالم برگردم مادرم! برای تو افتخاری بزرگ است.
مادر عزیزم! ناراحت نباش که فرزندت در راه الله حرکت کرد و جانش را در این راه فدا کرده است چون میدانید که مردن برای همه است و چه بهتر در راه خدا فرزندی اهدا کرده باشی میدانم میدانم که خیلی زحمت کشیدی و من ثمری برای تو نداشتهام اما برای اسلام دین تو و قرآن کتاب آسمانی هدیهای داشتی که به امام امت خمینی کبیر تحویل دادیم و از شیون و زاری دوری کن که باعث عذاب روح من نباشید و شاد باش که دشمن به وحشت در آید.
ای خواهران عزیزم! حجاب و عفت و پاکدامنی را سرلوحه زندگی خودتان قرار دهید و همیشه فاطمهوار و زینب گونه زندگی و مبارزه کنید.
ای برادران عزیزم! هوشیار باشید و غیر اسلام و قرآن به چیز دیگر فکر نکنید و هر چه صلاح انسان است در این کتاب قرآن نهفته است.
انتهای پیام/َ