به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، در نشست چهل‌و‌یکم سران شورای همکاری خلیج فارس در شهر العولا عربستان، کشورهای محاصره‌کننده قطر پس از سه سال‌و‌نیم در نهایت پذیرفتند ضمن رفع محاصره هوایی، دریایی و زمینی با کشور همسایه خود آشتی کنند.
این روند که با تلاش کویت و ابتکار و حمایت آمریکا در نهایت به نتیجه رسید در شرایط و مقطع زمانی صورت گرفت که پرسش‌های بسیاری درباره علل و عوامل حصول این آشتی ایجاد کرد.
بسیاری زمان‌بندی این آشتی را به پایان دوره ترامپ و روی کار آمدن بایدن و ترس محمد بن سلمان از سیاست احتمالی دولت آتی آمریکا در قبال سعودی مرتبط می‌دانند.
اما معدودی هم با توجه به حضور کوشنر در نشست شورا و عدم حضور پمپئو معتقدند که در واقع طراح و ذی‌نفع اصلی در این ماجرا صهیونیست‌ها بوده‌اند. در این که کوشنر یهودی در طول چهار سال اخیر تمام توان خود و همه ابزارهای دولت آمریکا را در موضوعات مختلف برای منافع رژیم صهیونیستی هزینه کرده است، تردیدی وجود ندارد. برای همین وقتی به جای وزیر خارجه آمریکا، مشاور رئیس‌جمهور با چنین سابقه‌ای میدان‌دار آشتی است، این فرضیه تقویت می‌شود.
از طرفی هنگامی که با دقت بیشتری به این موضوع در کنار دیگر پرونده‌های منطقه نگاه می‌کنیم، فرضیه طراح بودن صهیونیست‌ها بیشتر تقویت می‌شود. طی هفته‌های اخیر به روشنی می‌بینیم که در کنار عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی، تلاش‌های موفقی نیز در جهت حل‌و‌فصل اختلافات کشورهایی مانند ترکیه با محور ارتجاع (عربستان، امارات و مصر) صورت گرفته و از این منظر چرایی آشتی با قطر قابل فهم‌تر خواهد بود.
البته ناگفته پیداست وقتی همه این مسائل را در کنار هم قرار می‌دهیم، یک پازل کلان قابل مشاهده است که بر اساس آن، محوربندی‌ها در منطقه به منظور همگرایی با رژیم صهیونیستی و انزوای جمهوری اسلامی در حال تغییر است.
انتهای پیام/
