گروه بین‌الملل دفاع‌پرس- علی عبدالصمدی؛ امسال در نخستین روز از ماه تاریخ ساز بهمن مراسم تحلیف «جو بایدن» برگزار شد. پنجاه و نهمین رئیس جمهور آمریکا که از حزب دموکرات روی کار آمده است. اگر چه رؤسای جمهور پیشین آمریکا، چه از حزب دموکرات و چه از حزب جمهوری‌خواه هیچ کدام پیشینه و عقبه‌ی سالم و پاکی نداشتند، اما حداقل توانسته بودند در فضای رقابتی شاید به ظاهر سالم انتخاباتی روی کار بیایند. جو بایدن نخستین رئیس جمهور آمریکاست که هنوز به کاخ سفید نرسیده حرف و حدیث زیادی پشت سر خود دارد. هنوز مراسم تحلیف ریاست جمهوری صورت نگرفته بود که بسیاری از مردم آمریکا ساختمان کنگره را اشغال کردند و می‌گفتند دیگر فریب ظواهر امر را نمی‌خورند و حزب دموکرات و جمهوری‌خواه و لیبرال و هزار مارک و برند سیاسی دیگر هیچ تفاوتی برایشان ندارد. دیگر از دست رسانه‌های هزار رنگ کشورشان که به جز دروغ پردازی هیچ هنر دیگری ندارند جان به لب شده‌اند.
امروز و در آستانه‌ی چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این مردم آمریکا هستند که صدای آزادیخواهیشان بلند شده است و از دیگر همنوعان خود در پهنه‌ی گیتی طلب استمداد دارند.
چهل و دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران گذشت و امروز پس از گذشت چهار دهه تحریم و تحقیر ایران در عرصه‌های بین‌المللی به شیوه‌های مختلف از ترور گرفته تا راه انداختن جنگ و بعضا با تاکتیک گفت‌وگو درباره‌ی حقوق حقه‌ی ایران و ایرانی، رو سیاهی برای ساکنان کاخ سفید مانده است؛ اگر ادعا کنیم «جو بایدن» آخرین رئیس جمهور آمریکاست گزافه‌گویی نکرده‌ایم. این پیرمرد هفتاد و چند ساله مدتی قبل ادعا کرده بود می‌خواهد خانه‌ی امن ایرانیان ناامن باشد. زهی خیال باطل.
«بایدن» شاید نخستین رئیس جمهور آمریکاست که حتی در بی حیایی روی همه را کم کرده و تصاویر برهنه و نیمه برهنه‌اش در فضای مجازی دست به دست می‌شود. سرنوشت چهار سال آینده‌ی آمریکا به دست مردی افتاده است که در روزگار بازنشستگی‌اش مانند نوجوانان هفده و هجده ساله تصاویری از بازوی خالکوبی شده‌اش را در اینترنت منتشر می‌کند.
سیاستمداران دنیا از امروز با چنین مردی سر و کار دارند. مردی که از ایدئالیسم سیاسی خالکوبی کردنش را آموخته است. «بایدن» با کمال وقاحت فراماسونر بودن و وابستگی‌اش به دربار شیطان یعنی اسرائیل را فریاد زده است و گفته است: «نام من جو بایدن است و عاشق اسرائیل هستم.» او دست نشانده‌ی اسرائیل است. در حقیقت این رژیم صهیونیستی اسرائیل است که با مهره‌های خود در عرصه‌های جهانی بازی می‌کند. روزی با «بوش»، روزی با «اوباما»، روزی با «ترامپ» و این بار نوبت به «بایدن» رسیده است. مهره‌ای که هنوز روی کار نیامده بوی سوختگی‌اش عالم و آدم را برداشته است.
چهار سال آینده‌ی حکومت آمریکا را باید مضحک‌ترین دوران ریاست جمهوری در این کشور لقب داد هرچند بسیاری معتقدند عمر دولت «بایدن» کوتاه است.
انتهای پیام/ 411
