به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید سید «کاظم موسوی ساغندی» در تاریخ ۱۳۴۹/۵/۱۵هجری شمسی در خانواده‌ای متدیّن و مستضعف در روستای ساغند از توابع بخش خرانق شهرستان اردکان متولّد شد.
پدرش سیدحسن از سلالهی حضرت زهرا (س) با شغل پرمشقّت کشاورزی و مادرش با خانه‌داری زندگی خود و فرزندان را اداره می‌کردند. سیدکاظم دوّمین فرزند خانواده بود. والدین ولایی لقب امام هفتم شیعیان را برای نام او انتخاب کردند و با تمام توان در تربیتش کمر همّت بستند، تا شایستهی خدمت به اسلام و مسلمین شود.
گویا از همان اوّل چیز‌هایی به آن‌ها الهام شده بود، که این کودک قدم در راه اجداد والاتبار خود خواهد گذاشت و حسینی و کاظمی خوهدشد. ۶ ساله بود که او را جهت تحصیل علم در دبستان چند پایهی روستایی ساغند ثبت نام کردند.
او مقطع ابتدایی را با موفّقیّت به پایان برد. چون در روستای ساغند مقطع راهنمایی وجود نداشت، جهت ادامهی تحصیل به یزد آمد و در مدرسهی راهنمایی طراز به تحصیل مشغول شد و تا پایان دوّم راهنمایی تحصیل کرد. تربیت صحیح، شیرپاک و لقمهی حلال از والدین ولایی موجب شد سیدکاظم در مسیر تعالی قرار گیرد.
او پس از پایان سال دوّم راهنمایی تحصیل علوم جدید را رها و و راهی حوزهی علمیّه شد و در مدرسهی مصلّی یزد (حوزه علمیّه) ثبت نام کرد. ۴سال و نیم در حوزه، به تحصیل و تهذیب نفس مشغول شد و مدارج معنوی را یکی پس از دیگری طی کرد.
او یک پارچه خدایی شده بود. نوجوانی بود بسیار دوست داشتنی، خوش اخلاق، عاشق انقلاب و امام، صادق و مخلص، همه او را دوست می‌داشتند. او نیز متقابلا چنین بود. لذّت او در خدمت به اسلام و مسلمین بود. برپایی و حضور در مراسم دینی و مذهبی و نماز جماعت و جمعه و جلسات قرآن و دعا و روضه تمام همّ و غمّ او بود.
در سال چهارم تحصیل در حوزه بود که سایهی پر مهر مادر را از دست داده، به درد یتیمی مبتلاشد. امّا اراده و پشت کار، او را از مسیر انتخابیش منحرف نکرده و باز نداشت. در گرما گرم تحصیل حوزویش احساس کرد، ندای امام خمینی (ره) مبنی بر حضور جوان‌ها، در جبهه‌ها بر دوشش سنگینی می‌کند؛ لذا با وجود کم سنّ و سالی درس و بحث و کلاس حوزه و آغوش گرم خانواده را رها کرد و در بسیج ثبت نام کرده راهی جبهه شد و با سنگرنشینان عشق و ملکوتیان همنشین شد.
سه دفعه به جبهه اعزام شد و حدود ۴/۵ ماه از بهترین فصل زندگی و نوجوانی خود را در جبهه‌ها صرف جهاد و شهادت کرد.
سرانجام این طلبه‌ی عزیز و خودساخته، در تاریخ ۱۳۶۶/۱۰/۲۶در منطقهی ماووت عراق به آرزوی دیرینهی خود یعنی شهادت دست یافت و روح بلند و ملکوتیش از جسم کوچک و خاکیش به آسمان پرکشید و بر مولایش سیّدالشّهدا مهمان شد.
چون پدرش به علّت فوت همسر و کهولت سن و نداشتن کسی در ساغند، یک سال قبل از شهادتش به یزد هجرت کرده بود، پیکر پاکش پس از تشییع باشکوه، در گلزار شهدای خلدبرین به خاک شپرده شد و در روستای ساغند نیز در کنار دیگر شهدای ساغند صورت قبری به نام و یاد او بسته شد تا چراغ هدایتی باشد برای طالبان هدایت و مشتاقان سربلندی و جهاد و شهادت.
انتهای پیام/
