گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس: عزیزترین بانو نزد پیامبر حضرت خدیجه (س) است که در سال شصت و هشت قبل از هجرت به دنیا آمد و دهم رمضان سال سوم قبل از هجرت دیده از جهان فرو بست و پیامبر (ص) ایشان را در قبرستان معلاه درحجون دفن کردند.
ایشان نخستین زن مسلمانی بودند که اسلام و پیامبر (ص) را پذیرفتند و ایشان را در رسیدن به اهداف و رسالت خود بسیار کمک کردند؛ چه از نظر مادی که پیامبر (ص) فرمودند: هیچ ثروتی اندازه ثروت حضرت خدیجه (س) برای من سودمند نبود و چه از نظر معنوی آن زمان که پیامبر (ص) رسالت‌شان را اعلام فرمودند. ایشان اولین بانویی بودند که اسلام را پذیرفنتد و تا لحظه آخر پیامبر (ص) را در برابر آزار و اذیت‌های قریش و مشرکان حمایت کردند و باعث دلگرمی آن حضرت شدند.
حضرت خدیجه (س) زنی پاک دامن و خیر بودند هرگز ثروت و شوکت ایشان مانع از این نشده که حضرت فقرا و تنگستان را فراموش کنند. ایشان همواره به مستمندان و نیازمندان کمک می‌کردند تا جایی که بانوی بانوان قریش نام گرفتند.
جایگاه حضرت خدیجه سلام‌الله علیها در نزد پیامبر (ص) آن‌قدر بالا و محترم بود که ایشان تا زمانی‌که حضرت خدیجه (س) در قید حیات بودند همسر دیگری اختیار نکردند و بعد از وفات وی هرگاه نام مبارک ایشان آورده می‌شد، حضرت محزون و غمگین می‌شدند و همیشه از ایشان به نیکویی نام می‌بردند و برایشان از خداوند طلب استغفار می‌کردند.
ازدواج حضرت خدیجه (س) با پیامبر (ص) مربوط به زمانی می‌شود که ایشان سجایای اخلاقی پیامبر (ص) می‌پسندند و ایشان را در کار خود صادق، امین و راستگو می‌یابند و پیامیر را درستکارترین و شریف‌ترین انسان‌ها درک می‌کنند؛ همین باعث می‌شود با وجودی که مردان ثروتمندی از قریش چون «ابوجهل بن هشام» و «عقبة بن ابی معیط» از او خواستگاری کرده بودند او شیفته پیامبر (ص) شود و مراسم ازدواج ایشان با حضور عموهای پیامبر (ص) و بستگان خدیجه که از همه مشهورتر پسرعموی او ورقة بن نوفل بود، انجام و خطبه عقد توسط ابوطالب که بزرگ بنی هاشم و عمو و کفیل پیامبر (ص) بود، اجرا شد.
مهریه آن حضرت بنا به نقل برخی تاریخ ۲۰ شتر و بنا به نقل بعضی ۱۲ اوقیه و نیم که پانصد درهم می‌شود، بود.
در مورد سن ازدواج ایشان با پیامبر (ص) اختلاف‌های فراوانی وجود دارد که از سن بیست و پنج تا سن چهل و شش را مطرح کرده اند که به‌نظر می‌رسد سن ایشان هنگام ازدواج با پیامبر (ص) بیست و پنج تا بیست و شیش سال بود زیرا بعید به نظر می‌رسد زنی همچون خدیجه (س) با مقام و مکنت خود در قریش تا چهل سالگی ازدواج نکرده باشد و همچنین در برخی از اقوال ایشان قبل از ازدواج با پیامبر (ص) همسرانی داشته‌اند که برخی علماء شیعه بر این باورند که ایشان هرگز قبل از پیامبر (ص) ازدواجی نداشتند و فرزندانی که برای حضرت خدیجه (س) برشمرده شده، در حقیقت فرزندان خواهرش هاله بوده‌اند که پس از مرگ او به سرپرستی خدیجه (س) درآمده‌اند.
او پس‌از ازدواج با پیامبر (ص) صاحب فرزندان می‌شوند به نام‌های قاسم (که کنیه حضرت محمد (ص) را به همین خاطر ابوالقاسم می‌دانند)، طیب، طاهر، رقیه، زینب، ام‌کلثوم و فاطمه که تمام پسران ایشان قبل‌از هجرت وفات می‌کنند؛ اما دختری پرخیر و برکت از ایشان به جا مانده که علاوه بر مقام عصمت سیده نساء العالمین (سرور تمام زنان عالم) نامیده شدند و افتخار مادری چنین شخصی برای حضرت خدیجه سلام الله علیها بود.
حضرت نیز کمی بعد از حضرت ابوطالب رحلت کردند و این باعث شد پیامبر (ص) در زمان کوتاهی دو تن از بزرگترین حامیان خود را از دست بدهند
حضرت رسول (ص) ایشان را بسیار مدح و ثنا می‌گفتند؛ زیرا ایشان نه‌تنها در بین همسران پیامبر (ص) بلکه در میان مردم عرب آن زمان صفات اخلاقی برجسته‌ای دارا بودند که ایشان را کامله، عاقله و طاهره می‌نامیدند.
انتهای پیام/ ۱۲۱
