به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات «کربلای ۳» یا «بیت‌المقدس» که اسم کامل‌تر آن، «الی بیت‌المقدس» است، از روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ با رمز مقدس «یا علی‌بن‌ابی‌طالب (ع)» آغاز شد و روز سوم خرداد با آزادسازی بندر خرمشهر به پایان رسید.
این عملیات، در اداﻣﻪ ﺳﻠﺴﻠﻪ عملیات‌های آزادﺳﺎزى ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺷﻐﺎﻟﻰ ﺟﻨﻮب ﮐﺸﻮر ﻃﺮاﺣﻰ و در چهار مرحله اﺟﺮا ﺷﺪ. مرحله اول، ۱۰ اردیبهشت ۱۳۶۱، ساعت ۵۵ دقیقه بامداد آغاز شد. مرحله دوم عملیات، روز ۱۶ اردیبهشت آغاز شد و در نتیجه آن، مناطق «جفیر»، «پادگان حمید» و «هویزه» آزاد شدند.
مرحله سوم عملیات، روز ۱۹ اردیبهشت آغاز شد و مرحله پایانی عملیات، اول خرداد، ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه به منظور تلاش برای آزادسازی بندر خرمشهر آغاز شد و ساعت ۱۱ روز سوم خرداد با آزادسازی کامل خرمشهر، به پایان رسید.
مطالبی که در زیر می‌آیند، از کتاب «ناگفته‌های جنگ» هستند که خاطرات سپهبد شهید صیاد شیرازی در دوران دفاع مقدس هستند و به قلم احمد دهقان تدوین شده‌اند.
از نظر شهید صیاد، این عملیات، دو ویژگی داشت؛
«عملیات بیت‌المقدس، چند ویژگی داشت. نخستین ویژگی آن، این بود که به نسبت عملیات پیشین خود، برای وسیع‌ترین منطقه عملیاتی طراحی شده بود که البته هیچ‌گاه عملیاتی به وسعت منطقه عملیاتی بیت‌المقدس که وسعت منطقه نبرد آن، شش هزار کیلومتر مربع بود، اتفاق نیفتاد.
دومین ویژگی عملیات بیت‌المقدس، این بود که رزمندگان باید از رودخانه عبور می‌کردند. در محور شمالی، رزمندگان باید از رودخانه «کرخه کور» یا «کرخه نور» عبور می‌کردند. در محور شرق (که دو قرارگاه «فتح» و «نصر» باید در آن محور حمله می‌کردند.)، رزمندگان از رودخانه «کارون» عبور کردند.
مطلب زیر مربوط به علت افزایش توان رزمی رزمندگان اسلام در عملیات‌های دفاع مقدس است.
«بعد از عملیات فتح‌المبین، روحیه عالی بر رزمندگان اسلام حاکم بود. قوت و اطمینان برای ادامه نبرد داشتیم و پیروزی را حتمی می‌دانستیم. می‌توانم بگویم یکی از دلایلی که موجب شد بعد از عملیات فتح‌المبین دست به یک اقدام جسورانه بزنیم و منطقه‌ای را طراحی کنیم که حدود شش هزار کیلومتر مربع وسعت داشت، این بود که از هر نظر احساس قدرت و قوت می‌کردیم.
جالب است تحلیلگران تاریخ جنگ و کسانی که می‌خواهند تحلیل دقیقی داشته باشند، بدانند که علت اینکه یکدفعه توان رزمی ما افزایش پیدا کرد، نه امکانات رزمی ما بود و نه نیروی انسانی ما که نه به امکانات رزمی ما اضافه شد و نه نیروی انسانی با وجود اضافه شدن نیرو‌های جدید، رقمی بود که بتوان روی آن حساب کرد.
در آن زمان، بیشتر از هر چیزی، بعد روحی و روانی بر رزمندگان حاکم می‌شد و درست عکس این حالت را در دشمن می‌دیدیم. یعنی به تناسب روحیه و توانمندی، که در جبهه حق بوجود می‌آمد، جبهه باطل ضعیف می‌شد و در موضع انفعالی قرار می‌گرفت. این دلیل پیروزی ما بود.»
انتهای پیام/ 118
