معلم شهیدی که حقوقش را به فقرا می‌بخشید
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از قم، «جواد جعفری دستجردی» در ۲۸ فروردین سال ۱۳۳۹ در شهر قم دیده به دنیا گشود. وی مقاطع تحصیلی را در دبستان مسعود، مدرسه راهنمایی صدوق و دبیرستان امام صادق (ع) - حکیم نظامی - پشت سر گذاشت و پس از قبولی در کنکور دانشگاه و پذیرفته شدن در رشته شیمی، دانشگاه صنعتی شریف را برای ادامه تحصیل برگزید.
جواد دو سال بعد به دلیل تعطیلی دانشگاه‌ها، به عنوان دبیر راهنمایی به روستای پاچیان از توابع بخش جعفرآباد قم رفت و یک سال بعد نیز در شهر قم مشغول فعالیت‌های آموزشی و پرورشی شد.
جعفری دستجردی در ۱۹ فروردین ۶۱ عازم جبهه شد و به عنوان بی سیم چی به دفاع از ارزش‌های اسلام و انقلاب در خط مقدم نبرد پرداخت، سرانجام روز ۲۵ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ در جریان عملیات بزرگ بیت المقدس و آزادسازی خرمشهر، هدف ترکش خمپاره قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
این شهید بزرگوار سال‌ها مفقودالاثر بود تا اینکه در ۱۳ تیر ۱۳۷۶ بعد از ۱۵ سال، پیکر مطهرش تفحص شد و طی مراسم باشکوهی تشییع و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم به خاک سپرده شد.
جعفری پیش از انقلاب زمانی که دانشجو بود به دلیل پخش اعلامیه حضرت امام (ره) دستگیر و سه روز زندانی شد. در آستانه انقلاب اسلامی در راهپیمایی‌های مردمی حضوری فعال داشت، پس از پیروزی انقلاب نیز در مسجد محل جلسه تشکیل می‌داد و پیرامون مسائل اسلامی با مردم به بحث و گفت‌وگو می‌پرداخت و مثل یک روحانی تحصیل کرده به سوالات آن‌ها پاسخ می‌داد.
نماز جمعه‌اش ترک نمی‌شد، به دعای کمیل و توسل علاقه عجیبی داشت، هیچ وقت قرآن را از خود دور نمی‌کرد و بعد از هر نماز، تعقیبات مخصوص آن را می‌خواند.
در مدت معلمی حقوق نگرفت و زمانی که مادرش از او پرسید حقوق می‌گیری یا نه؟ گفت: اگر حقوق بگیرم به حساب شهید رجایی (برای کمک به محرومان) واریز می‌کنم. همیشه طوری به افراد نیازمند کمک می‌کرد که کسی متوجه نشود. اگر بر سر سفره چند نوع غذا می‌دید به شدت ناراحت می‌شد.
این شهید در نامه‌ای که روز ۱۶ اردیبهشت ۱۳۶۱ نوشته از خانواده و دوستانش درخواست کرده که محافل دعا و نماز جمعه و جماعات را ترک نکنند و برای پیروزی اسلام و نابودی دشمنان دعا کنند.
انتهای پیام/
