به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از زاهدان، همرزمانش او را با نام «حاج محب» می‌شناسند، یکی از اسطوره‌های شناخته‌نشده دوران دفاع مقدس که عمری را در گمنامی مجاهدت کرد.
از همان دورانی که از روستا‌های سیستان و بلوچستان به جبهه‌های دفاع مقدس پای نهاد و در لشکر ۴۱ ثارالله (ع) در کنار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی حماسه آفرید، تا زمانی که در اسارت زیر شکنجه‌های دشمن قرار گرفت و سپس تا پایان عمر خود، با تحمل عوارض ناشی از شکنجه‌های دوران اسارت و همچنین اثرات گاز‌های شیمیایی غربی‌ها که به صدام هدیه داده بودند، استقامت کرد و سرانجام سال ۱۳۹۶ همزمان با روز ولادت جانباز دشت کربلا، چشم از دنیای فانی فرو بست و آسمانی شد.
سردار «محبعلی فارسی» در عملیات‌های مختلف جنگ از سال ۱۳۶۰ در کنار «حاج قاسم سلیمانی» و شهید «حاج قاسم میرحسینی»، قائم مقام لشکر ۴۱ ثارالله در دوران دفاع مقدس نقش بی‌بدیلی را ایفا کردند.
وی از سال ۱۳۶۴ به عنوان فرمانده گردان مستقل ۴۰۹ استان سیستان و بلوچستان منصوب و با درایت و فرماندهی ممتازی که درعملیات‌های مختلف از وی دیده می‌شد، همواره از یاران صدیق فرماندهی لشکر ۴۱ ثارالله محسوب و سخت‌ترین ماموریت‌ها بر دوش وی و نیروهای تحت امرشان گذاشته می‌شد.
محبعلی در تاریخ ۳۱ تیر ۱۳۶۷ در حالی که فرماندهی گردان ۴۰۵ لشکر ۴۱ ثارالله را برعهده داشت، در محور اهواز خرمشهر با هوش و ذکاوت خویش در جریان عقب‌راندن نیروهای بعثی و جلوگیری از اسارت هزاران نفر و در‌حال دفاع جانانه در ایستگاه حسینیه، در شرایطی که بالگرد‌های دشمن از یک‌سو و نفربر‌های نیروهای بعثی از سویی دیگر بچه‌های گردان را به محاصره خویش در‌آورده بودند، پس از ساعت‌ها مقاومت به اسارت دشمن درآمد.
وی در دوران اسارت در اردوگاه ۱۷ و ۱۸ تکریت، مدیریت و رهبری بچه‌های لشکر ۴۱ ثارالله را به نحو خردمندانه‌ای برعهده داشتند و در وحدت و صبر و بصیرت آزادگان در برابر فشار شکنجه‌های سخت و طاقت‌فرسای دشمن نقش آفرینی کرد.
مدیریت، تدبیر و کنترل حاج‌محب در عملیاتی‌هایی که حضور داشت مثال زدنی بود، همچنین غیرت، دلاوری، شجاعت و تعصب این والامقام شهید و شهدایی همچون میرحسینی در کربلای ۵ بود که کمر دشمن را شکست.
انتهای پیام/
