خبرگزاری دفاع مقدس: خبر کوتاه بود، مثل بسیاری از خبرهایی که این روزها در پیچ و خم سرعت اطلاع رسانی گم میشوند و خبرهای دیگری جایگزین آنها میشوند.
"حاجیه خانم رقیه میثاقی مادر شهید امیر حاج امینی دارفانی را وداع گفت"
خبر به همین کوتاهی بود. اما جنس بعضی خبرها فرق میکند. روح دارند. زندهاند، حتی اگر خبر مرگ باشند. بعضی خبرها حس دارند و حسشان به تو منتقل میشود. تو را درگیر میکنند و آن هنگام است که خاطراتی در تو زنده میشود.
نمیگویم شهدا با هم فرق دارند، نمیگویم والدین شهدا با هم فرق دارند اما گاهی آنقدر به یک شهید نزدیک شدهای و او را از نزدیک حس کردهای که فراق والدینش تو را مانند از دست دادن نزدیکترین عزیزانت غمگین میکند.
مادر شهید حاج امینی مصداق یکی از همین افراد است. همه کسانی که او را میشناختند، میدانستند او چگونه صبورانه داغ فرزندش را تاب آورد و حالا فرزند میزبان مادر است.
هرچند شاید عدهای تصور کنند یک قطعه عکس، شهید حاج امینی را به شهرت رساند؛ اما اگر عمیق به مسئله بنگریم و به "یعز من یشاء" معتقد باشیم مسئله را فراتر از هنر یک عکاس و انتشار یک عکس میدانیم.
شهید حاج امینی صاحب همان عکس مشهوری است که احسان رجبی در مورد عکسی که پس از شهادت از او گرفت، می گوید: "بعد رفتم سراغ امیر حاج امینی. او هم راحت آرمیده بود. گویی مدتهاست که در خواب است. چهره درشتی از او گرفتم و بعد تمام قد.
هیچ وقت فکر نمی کردم عکسی که می گیرم به این اندازه مشهور شود. خوشحالم از این که این عکس آرامش خاطری است برای همه خانوادههای شهدا. آنها که عکس و تصویری از شهادت فرزندانشان ندارند و نمیدانند چه حالی داشته وقی به شهادت رسیده است. وقتی خانوادههای شهدا آرامش و زیبایی شهید حاج امینی را میبینند قطعاً تسلی پیدا میکنند.
گفته میشود تاکنون هشتصد هزار نسخه از این عکس چاپ شده است؛ اما من نمیدانم، الان مادر این شهید کجاست؟ شنیدهام از تهران کوچ کرده است. پدر شهید، فوت کرده و مادرش در یکی از روستاهای ساوه به سر میبرد. نمیدانم آیا کسی به مادر او سر می زند یا نه؟
دوست دارم یک روز با دوربین سراغ این مادر بروم، مادری که فرزندش، با آرامشی ملکوتی، آنچنان زیبا به شهادت رسیده و با تصویرش خیلیها اگر خودمانی بخواهم بگویم؛ صفا میکنند."
حتما خبر درگذشت مادر صاحب عکس به گوش عکاس آن رسیده است. مثل خبر درگذشت والدین شهدایی که روزانه به دیدار فرزندانشان میشتابند و دفتر زندگی پر از فراق آنها آرام و بیصدا بسته میشود.
من دلتنگی مادران شهدا را میشناسم. غم آنها را میشناسم، میدانم جنس فراق شهدا با دیگر نبودنها فرق میکند. بیتابی اش درونی است. دلتنگیاش تمامی ندارد. مادر شهید که باشی یک قهرمان محسوب میشوی، اما قهرمانی که ذره ذره آب میشود. از درون آب میشوی تا روزی که دفتر زندگیات بسته شود. آرام و بی صدا بسته شود و تو میزبان پنجشنبههای دیگران شوی.
یادآور میشود؛ مراسم در گذشت حاجیه خانم رقیه میثاقی، مادر شهید امیر حاج امینی بیسیم چی گردان انصارالرسول لشکر 27 محمد رسولالله(ص) که شب گذشته دار فانی را وداع گفت، ۲۴ مهر ماه در امامزاده حمیده خاتون باغ فیض تهران برگزار خواهد شد.
همچنین وی به دلیل بیماری، مدتی در بیمارستان بستری بود و پس از تحمل سالها فراق، به فرزند شهیدش پیوست.
زهرا شریف پور
