«محسن امیریان» فرمانده تیپ مهندسی رزمی ثامن الائمه جهاد خراسان و پیشکسوت دفاع مقدس در آستانه فرارسیدن سالروز صدور فرمان تاریخی امام خمینی مبنی بر تأسیس سازمان جهاد سازندگی در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در مشهد، ضمن تشریح تأثیر حضور یگان‌های مهندسی رزمی جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس اظهار داشت: حقیقت آن است که قبل از آغاز رسمی تهاجم بعثی‌ها در 31 شهریور 1359 جهاد سازندگی در موقعیت‌های بحرانی و ملتهب خوزستان مستقر شد و مستدل‌ترین شاهد مثال برای این حضور پیشتازانه، تشییع پیکر شهدایی باشد که رزمنده جهاد سازندگی بودند و اواسط شهریور سال 1359 در اثر درگیری‌های پراکنده به شهادت می‌رسیدند.
وی افزود: بدون شک شهید جهان آرا در این باره جعبه سیاه حقایق ناگفته روزهای آغازین جنگ بود که متأسفانه به شهادت رسید و علاوه بر فقدان این سردار شجاع، دانسته‌های ارزشمند و گران‌بهایی هم از اسرار روزهای آغازین جنگ تحمیلی سر به مهر باقی ماند.
امیریان ادامه داد: تانکرهای آب، وانت‌های باربری، خودروهای سنگین و نیمه سنگین ترابری و ادوات سنگرسازی و خاک‌برداری نظیر بولدوزر از جمله مواردی بودند که در ابتدای تهاجم سراسری بعثی‌ها به شدت در جبهه‌ها موردنیاز بود و به یاد دارم که تنها خواسته شهید جهان آرا در جلسات شورای فرماندهان در خرمشهر نیز فقط ناظر بر این نکته بود که امکانات بیشتری از این قبیل به جبهه‌ها اعزام شود.
فرمانده تیپ مهندسی رزمی ثامن الائمه جهاد خراسان با بیان اینکه مقدمات بسیاری از عملیات‌های دفاع مقدس به پشتوانه مجاهدت‌های ناگفته یگان‌های جهاد سازندگی فراهم می‌شد، خاطرنشان کرد: پشتیبانی جهاد سازندگی به دو بخش «پشتیبانی رزم» و «پشتیبانی عمومی» تقسیم می‌شود. احداث پل، جاده، سنگر و هر آنچه برای عملیات رزمندگان نیاز بود، در حوزه عملیاتی پشتیبانی رزمی جهاد سازندگی طبقه‌بندی می‌شد. به همت و مجاهدت رزمندگان جهاد سازندگی بود که خواست امام مبنی بر الزام شکست حصر آبادان قابل پیگیری شد چراکه اگر گروه‌های مهندسی و عملیاتی جاده آبادان را اجرا نمی‌کردند، اساساً رزمندگان ما هیچ گونه راهی برای دسترسی به این شهر محاصره شده نداشتند.
وی تصریح کرد: در اساسنامه جهاد سازندگی به هیچ عنوان قید نکردیم که جهاد سازندگی موظف به حضور در مرزها برای دفاع از تمامیت ارضی کشور است چرا که همه رزمندگان جهاد سازندگی، بسیجیانی بودند که در شهرها و روستاهای خود مشغول حرفه و تخصص خاصی بودند و فقط بنا به ضرورت و تکلیف، ترک شغل و کسب و کار کرده، به جبهه شتافته و مهارت‌های خاص خود را در خدمت تحقق اهداف دفاع مقدس به کار گرفته بودند.
امیریان تأکید کرد: بر همین اساس هم بود که پس از پایان جنگ، هنگامی که از ما خواسته شد تا یگان‌های مهندسی رزمی سپاه را ساماندهی کنیم، برخی از فرماندهان جهاد با این موضوع مخالفت کردند چراکه ما اساساً بسیجی بودیم و علت مشارکتمان در جبهه‌ها فقط بر حسب تکلیف بود و نه به قصد اشتغال دائم به امورات نظامی.
این پیشکسوت دفاع مقدس گفت: به روشنی به یاد دارم که در ماه‌های نخست جنگ تحمیلی، تقریباً هیچ‌کدام از رزمندگان جهاد سازندگی به مرخصی نرفته بودند. به اصطلاح خودمان می‌گفتیم که در شرایط فعلی، دور شدن از خط مقدم فقط تا اهواز مجاز است و فراتر از این حرام است.
در مهندسی رزمی، دنیا را شکست دادیم
امیریان با اشاره به خاطره‌ای از اجرای عملیات مهندسی جهاد سازندگی در مواجهه مستقیم با دشمن ابراز داشت: به یاد دارم که یکی از عملیات‌های ما در منطقه دریاچه نمک، در فاصله 200 متری بعثی‌ها صورت می‌گرفت. به قدری به دشمن نزدیک بودیم که نیروهای درگیر به وضوح یکدیگر را مشاهده می‌کردند و نشانه می‌گرفتند. همه امکانات ما در آن عملیات محدود بود؛ بیل‌های مکانیکی ما کوچک بود و پشتیبانی‌هایمان هم اندک بود اما انسان‌هایی با انفاس زکیه و شخصیت‌های بزرگ داشتیم که برای خدا خالص بودند و از هیچ هجمه‌ای ابا نداشتند.
وی متذکر شد: شهیدان طرحچی، رضوی و فارسی نوابغ دوران خود بودند و اساساً هدف آمریکایی‌ها هم این بود که با به شهادت رساندن نخبگان ما، سرمایه‌های انسانی جمهوری اسلامی را دچار خسارات جبران ناپذیر کنند.
فرمانده پیشکسوت تیپ مهندسی رزمی جهاد خراسان در پاسخ به شبهه برخی رسانه‌های معاند مبنی بر عدم برنامه‌ریزی دقیق فرماندهان ایرانی در دوران دفاع مقدس ابراز داشت: من به صراحت اعلام می‌کنم که هرکس ادعای باطل حمله با تاکتیک موج انسانی را منتسب به رزمندگان و فرماندهان ایرانی دفاع مقدس بداند، به خون شهدا خیانت کرده است. دفاع مقدس نبرد ما با نوابغ پرادعای اروپایی و آمریکایی در حوزه مهندسی بود.
وی متذکر شد: هیچ عملیاتی نبود که برای هر رویداد آن، ساعت‌ها برنامه‌ریزی، مطالعه و محاسبه صورت نگرفته باشد. ما در مهندسی رزمی، دنیا را شکست دادیم و امانت‌دار جان رزمندگانی بودیم که خانواده‌هایشان آن‌ها را به ما سپرده بودند. ما از تمام ظرفیت هوشی و برنامه‌ریزی مدیریتی خود در دفاع مقدس استفاده کردیم و دلیل برتری ما هم این بود که هوش ذاتی خود را با ایمان و اعتقاد گره زدیم.
انتهای پیام/
