گروه استان‌های دفاع‌پرس - «عباس محمدیان» رئیس سازمان بسیج رسانه استان خراسان رضوی؛ آمریکا در مباحث حقوق بشر هم مثل موضوع تروریسم، دچار استانداردهای دوگانه است. تروریست‌ها را خوب و بد می‌کند و درباره حقوق بشر هم آنجا که با ساخت‌اش ساز می‌آید، به فریاد و فغان برمی‌خیزد که دیگران حقوق بشر را رعایت نمی‌کنند اما جایی که دیگران، قربانی می‌شوند و این قربانی شدن را در راستای منافع خود می‌بیند، نه تنها زبان در کام نمی‌کشد و مثل دیگر مدعیان با چشم بسته از کنار آن نمی‌گذرد که با پررویی تمام به میدان می‌آید و با استفاده از همه ظرفیت‌های در اختیار، از آن دفاع می‌کند.
تا دلتان بخواهد در این باره مدرک و سند وجود دارد و هرکس می‌تواند با جستجویی ساده در اینترنت سیاهه سیاهکاری‌های اهالی کاخ سفید را ببیند و بخواند. یک نمونه مشخص و مناسبتی آن را درباره جنایت عریان و ناپوشیدنی بمباران شیمیایی سردشت در تیر ۱۳۶۶ می‌توان بازخوانی کرد که پس از وقوع این جنایت که کور هم نمی‌توانست آن را انکار کند، به جانبداری از صدام برخاست.
«بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات منفی بسیاری به وجود آورد. جمهوری اسلامی ایران، این تهاجم را غیرانسانی اعلام داشت و شهر سردشت را اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نامید. مجامع جهانی به دلیل نفوذ پشتیبانان صدام حسین، قادر به انجام اقدام قابل توجهی نبودند.
کشورهای اروپایی و آمریکایی هم که به نوعی با فروش سلاح به صدام بانی این فاجعه بوده‌اند سعی کردند این اتفاق را نادیده بگیرند، و واکنش خاصی انجام ندادند و حتی درصدد انکار آن بر آمدند. سرانجام اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد در واکنش به جنایات جنگی آشکار صدام حسین، مصوبه‌ای را در محکومیت به کارگیری سلاح شیمیایی توسط او گذراندند که با وتوی آمریکا بی‌اثر شد.» بله، دوگانگی استانداردهای رفتاری مدعیان حقوق بشر در چنین زمان‌هایی مشخص می‌شود.
نه برای ما که برای دیگران و الا ما بسیار آزموده‌ایم این‌ها را از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تا امروز. هرجا که ملتی به مطالبه حق خود برخاسته، با انواع هجوم‌ها و تحریم‌ها برابرش دیوار ساخته‌اند و هرجا که گروهی هرچند اندک علیه حاکمیت‌های مستقل برخاسته‌اند، به آنان ضریب داده و همه جوره حمایتشان کرده‌اند.
پر بیراه نیست اگر بگوئیم سوهانی که دشنه تروریست‌ها را تیز می‌کند برای بریدن سر مردم، ساخت آمریکاست. همان آمریکایی که با وتوی قطعنامه به یاری صدامی شتافت که در کتاب جنایت‌های جنگی، فصلی مفصل به نام خود دارد.»
انتهای پیام/
