وصیت‌نامه شهید «غلامرضا پيروزنام»؛

ایمان است که می‌جنگد، نه سلاح‌های مدرن

شهید «غلامرضا پيروزنام» در قسمتی از وصیت‌نامه خود آورده است: «اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، هدف این است که ان‌شاءالله برویم و بر کفار بعثی بجنگیم و آن‌ها را از سرزمین عزیز اسلامی‌مان بیرون کنیم و به آن‌ها ثبات کنیم که در این جنگ، ایمان است که می‌جنگد، نه سلاح‌های مدرن».
کد خبر: ۴۶۵۳۲۱
تاریخ انتشار: ۱۳ تير ۱۴۰۰ - ۲۳:۰۵ - 04July 2021

ایمان است که می‌جنگد نه سلاح‌های مدرنبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از بوشهر، «غلامرضا پیروزنام» ۱۳۲۷/۰۴/۰۱ در یکی از روستا‌های شهرستان «دشتستان» دیده به جهان گشود و در تاریخ ۱۳۶۱/۰۲/۱۸ در «خرمشهر» به شهادت رسید.

وصیت‌نامه شهید «غلامرضا پیروزنام»

«بسم الله الرحمن الرحیم. الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل‌الله باموالهم و انفسهم، اعظم درجه عندالله و اولئک هم الفائزون.»

آنان که ایمان آوردند و هجرت و جهاد در راه خدا با مال هایشان و جان‌هایشان کردند مرتبه‌ آنان در نزد خداوند بزرگ است و آنان کامیابند.

با سلام و درود بر خاتم انبیاء محمد (ص) اشرف مخلوقات و جانشینان برحقش، امامان معصوم و به نائب مهدی موعود (عج)، امام امت و خمینی بت‌شکن این فرزند پاک حسین (ع) که زندگی خود را برای خدمت به خدا و خلق خدا فدا کرد و همیشه خود را فانی در مکتب می‌داند؛ و هیچ از خویش صحبت نمی‌کند؛ و از خدا و خلق خدا صحبت می‌کند. امیدوارم که خدا، تا انقلاب مهدی (عج) حفظش کند و برای امت اسلام او را باقی بگذارد.

اکنون که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، هدف این است که ان‌شاءالله برویم و بر کفار بعثی بجنگیم و آن‌ها را از سرزمین عزیز اسلامی‌مان بیرون کنیم و به آن‌ها ثبات کنیم که این جنگ، ایمان است که می‌جنگد نه سلاح‌های مدرن امیدوارم که به‌زودی زود عنایت خداوند شامل حال شما رزمندگان اسلام شود و در این کار، مشیت الهی و پیروزی نصیب سپاهیان اسلام گردد.

برادر جان! «علی زیراهیانی» از شما خواستارم که تا این مدتی که بنده نیستم به‌عنوان سرپرست خانواده‌ اینجانب باشید. برادر جان! آن ثلث نخلی که سهمیه‌ برادرت می‌باشد، آن‌طوری که شرع اسلام حکم می‌کند، عمل کنید و اگر کسی طلبی از بنده دارد، چون این حقیر اطلاعی ندارم طلب آن‌ها را با مدرک بدهید تا در گردن ما چیزی نباشد؛ و از همه‌ برادران خواهانم که مراسم برای سوگواری اینجانب فقط سه‌روز باشد.‌

ای مادر عزیزم که واقعاً زحمت برای این فرزندت کشیدی و شب‌ها تا سحر و روز‌ها تا شب به خودت رنج و زحمت روا داشته‌ای، مرا حلال کن و هیچ‌گونه در این راهی که دارم، ناراحت مباش و مانند کوهی استوار باش.

خانواده‌ عزیز محترم که حال در نزدتان نیستم! شما را به خداوند تبارک و تعالی و مهدی موعود (عج) واگذار کردم و به برادران و خواهران می‌گویم که هیچ‌گونه ناراحت نباشید. هرچه از طرف حق تعالی آمد، راضی و خشنود باشید.

از برادر ارجمندم علی! خواستارم که از تمام برادران دینی، دوستانم و خواهرانم طلب عفو و آمرزش و حلالیت برایم کند. ما را حلال کنید تا ما آسوده باشیم؛ چون در هر صورت، انسان معصوم نیست و ممکن است که خطایی از طرف بنده صورت گرفته باشد. الالخصوص در مزارعی و بی براء.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار