به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، پس از شکست بزرگ و بی‌سابقه آمریکا در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی توسط دانشجویان انقلابی ایران و ناتوانی این کشور در حل و فصل ماجرای تسخیر این سفارتخانه توسط مردم انقلابی کشور، فعالیت‌ها و ارتباط گیری‌های آمریکا با عناصر داخلی خود در ایران بیشتر از گذشته شد و آن‌ها که از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به شدت ناراحت و عصبانی بودند تصمیم گرفتند تا کودتایی را که «نقاب» نام گرفت با هدف سرنگونی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران طراحی و اجرا کنند.
در واقع کودتای «نقاب» را می‌توان حرکتی نظامی دانست که چندی پس از به قدرت رسیدن نظام جمهوری اسلامی در ایران، توسط آمریکا و با حمایت تنی چند از افسران ارتش شاهنشاهی ایران طرح‌ریزی شده بود. در این طرح، افسران نیروی هوایی شاهنشاهی برای بازگرداندن محمدرضا پهلوی و شاهپور بختیار و حذف امام خمینی (ره) و نابودی نظام نوپای جمهوری اسلامی، با فرماندهی سپهبد «سید سعید مهدیون» و سرتیپ «آیت محققی» طرح‌ریزی شده بود.
نیرو‌هایی که با حمایت و پشتیبانی آمریکا طرح کودتا را برنامه‌ریزی کرده بودند قصد داشتند تا با بمباران مراکز بسیار حساس و استراتژیک از جمله بیت امام خمینی (ره)، دفتر نخست وزیری، ستاد مرکزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ستاد مرکزی کمیته‌های انقلاب و بمباران چندین نقطه استراتژیک دیگر زمینه سرنگونی نظام جمهوری اسلامی در ایران را فراهم کنند که برای نیل به این مقصود نیز پایگاه هوایی شهید نوژه در استان همدان را به دلیل نزدیکی آن به پایتخت انتخاب کردند.
کودتای «نقاب» که به اشتباه به کودتای «نوژه» هم معروف است یک مرحله مهم دیگر هم داشت و آن مرحله این بود که پس از بمباران‌های مراکز حساس کشور توسط نیروی هوایی، نیروی زمینی نیز وارد عمل شود و مراکز مهمی چون ستاد کل ارتش، پادگان‌های جمشیدیه، حر و قصر، فرودگاه‌ها و در نهایت صدا و سیما را اشغال کند تا با اعلام حکومت نظامی در تهران و شهر‌های دیگر حلقه این کودتا تکمیل شود.
نکته جالب توجه که نشان از برنامه ریزی بسیار دقیق و همه جانبه آمریکا و عوامل خودفروخته داخلی برای انجام موفقیت آمیز این کودتا دارد این است که آن‌ها حتی بیانیه پیروزی کودتا را هم آماده کرده بودند! همچنین این کودتا به لحاظ تجهیزات بسیار مهم و فراوانی که برای انجام آن طرح ریزی شده بود نیز در نوع خود منحصر به فرد بود.
طرح کودتای «نقاب» مورخ ۱۸ تیر ۱۳۵۹ با دستگیری و کشته‌شدن تعدادی از عوامل آن فاش شد. در این طرح پایگاه هوایی شاهرخی (حر) در نزدیکی شهر «کبودرآهنگ» استان «همدان» مرکز فرماندهی آن بود و همچنین فرماندهی کل کودتا به‌دست سپهبد سعید مهدیون (فرمانده سابق نیروی هوایی ایران) و رهبری قسمت نیروی هوایی این کودتا برعهده سرتیپ خلبان رئیس آکروجت شاه، آیت محققی بود که نباید او را با سپهبد احمدعلی محققی آخرین فرمانده ژاندارمری کل کشور در دوره شاهنشاهی اشتباه گرفت.
بر اساس آمار‌های منتشر شده چیزی حدود ۶۰۰ نفر در جریان این کودتا در سراسر ایران دستگیر شدند که بر اساس اسناد و مدارک موجود تعداد ۵۰۰ نفر از آن‌ها نیرو‌های نظامی بودند.
به دنبال شکست طرح نافرجام کودتای «نقاب»، امام خمینی (ره) مورخ ۲۰ تیر در سخنان بسیار مهمی فرمودند: «مگر ملت ما حالا دیگر نشسته آنجا که یک فانتوم و دو فانتوم کاری انجام بدهد. این احمق‌ها نفهمیدند این را که با چهار تا مثلًا سرباز ـ سرباز‌ها که با این‌ها موافق نیستند ـ با چهار نفر از این درجه‌دار‌ها مثلًا و امثال این‌ها می‌شود یک مملکت ۳۵ میلیونی که همه مجهز هستند، این‌ها بتوانند فتح کنند. این‌ها غلط فکر کردند. این‌ها نفهمیدند که شوروی با همه قدرتی که دارد و با همه ابزاری که دارد و با همه سلاح‌های مدرنی که دارد، در افغانستان پوزه اش به خاک مالیده شده. در عین حالی که این‌ها یک حماقتی است، منتها بعضی جوان‌ها، بیچاره‌ها، نفهم‌ها این‌ها را وادار میکنند یک همچو کاری بکنند. یک همچو کار‌هایی که همین دو - سه روز مثلًا [بود]. خوب، این‌ها نمی‌فهمند که اگر فرضاً هم شما از پایگاه همدان پا شده بودید و آمده بودید و فرض کنید چند تا جا [را] هم کوبیده بودید، شما بالاخره باید زمین هم بیایید یا همان آسمان میمانید؟ ما از این امور نمیترسیم» (صحیفه امام، ج ۱۳، ص ۱۸)
به هر صورت طرح این کودتا نیز همانند سایر اقدامات دشمنانه و ضد انقلابی آمریکا و عوامل خودفروخته داخلی آن‌ها و عناصر باقی مانده از حکومت پهلوی به عنایت خداوند و به مدد خون شهدای راه انقلاب ناکام ماند و شاهد هستیم که انقلاب اسلامی ایران در گذر از گردنه‌های بسیار سخت و دشوار تاریخی تا امروز با قدرت به مسیر الهی خود ادامه می‌دهد تا پرچم آزادی خواهی، استقلال طلبی و حمایت و پشتیبانی از مظلومان عالم را به امام عصر، مهدی موعود (عج) تحویل دهد.
در پایان خاطرنشان می‌شود، هربار که نام کودتای «نقاب» می‌آید، برخی به اشتباه آن را کودتای «نوژه» می‌نامند؛ در حالی که «نوژه» نام یک خلبان شهید والامقام نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است که ۲۵ مرداد سال ۱۳۵۸ در جریان غائله «پاوه» به شهادت رسید. این در حالی است که کودتای «نقاب» سال ۱۳۵۹ رخ داده است.
گزارش از روزبه قمصری
انتهای پیام/ 112
