«حمید پارسا» رزمنده و پیشکسوت دفاع مقدس به مناسبت سالروز عملیات کربلای 1 و آزادسازی مهران در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در کرج اظهار داشت: در دوران دفاع مقدس، در کنار نیروهای زمینی و هوایی ارتش و سپاه، کمیته، شهربانی و ژاندارمری، نیروهای مردمی بسیج نیز در قالب مأموریت‌های سه‌گانه به جبهه اعزام می‌شدند.
وی افزود: 21 بهمن سال 1364 عملیات والفجر 8 آغاز و نیروهای ایرانی موفق شدند فاو را فتح کنند و ازآنجایی‌که عراق تنها راه ارتباطی با آب‌های آزاد دنیا یعنی رودخانه اروند و بندر ام القصر در فاو را از دست داده و شکست استراتژی سنگینی را متحمل شده بود و 75 روز آتش سنگین از پاتک‌های زرهی، هواپیماها، بمباران‌ها و پیاده از زمین و آسمان بر منطقه فرو می‌ریخت اما نتوانست فاو را پس بگیرد.
این پیشکسوت دفاع مقدس بیان داشت: پس از این 75 روز، عراق تصمیم گرفت این شکست را به‌نوعی جبران کند و آبروی از دست رفته خود را در دنیا بازگرداند بنابراین عملیات دفاع متحرک را به‌عنوان برنامه استراتژی خود تعریف و برنامه‌ریزی و در روزهای اول اردیبهشت سال 1365 عملیاتی را در جزیره مجنون آغاز کرد.
پارسا مطرح کرد: رزمندگان لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) با حضور در این عملیات پاتک دشمن را عقب زدند و دومین مرحله عملیات دفاع متحرک دشمن در منطقه فکه آغاز شد که باز هم رزمندگان این لشکر مقابل دشمن ایستادند و نیروهای آن را وادار به عقب‌نشینی کردند اما در عملیات بعدی مهران به دست دشمن افتاد و اشغال شد.
وی با اشاره به سلسله عملیات‌های پی‌درپی در منطقه گفت: دشمن در حالی شهر مرزی مخروبه را با بندر استراتژی فاو و ام القصر مقایسه و اعلام می‌کرد که مهران را تحویل می‌دهم و فاو را پس می‌گیرم که این شهر مرزی خالی از سکنه شده بود و فقط رزمندگان در آن حضور داشتند اما هنوز پاره‌ای از کشور ایران محسوب می‌شد که به دست دشمن افتاده بود.
این رزمنده دفاع مقدس تأکید کرد: هدف دشمن از این رفتار و گفتار، کاهش عظمت این عملیات و فاو و تحقیر رزمندگان ایرانی بود و این‌گونه بود که حضرت امام خمینی (ره) فرمودند که «مهران باید آزاد شود». بنابراین رزمندگان تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا فرمایش امام بر زمین نماند و مهران آزاد شود.
پارسا اضافه کرد: برنامه‌ریزی‌های لازم جهت اجرای یک عملیات مهم انجام و دهم تیر سال 1365 عملیات کربلای 1 با رمز «ابوالفضل العباس (ع)» با هدف آزادسازی مهران در حالی آغاز شد که 33 گردان از رزمندگان ایرانی در مقابل جمعیتی حدود سه برابر یعنی 96 گردان دشمن قرار گرفتند که این موضوع، نشان‌دهنده اهمیت مهران بود.
وی افزود: به محض شنیدن نام عملیات، رزمندگان حس و حال عجیبی پیدا کردند و با وجود گرمای هوا، به یاد علمدار کربلا، درب قمقمه‌های خود را باز و آب را روی زمین ریختند چون می‌دانستند حضرت عباس (ع) کنار نهر علقمه بود اما تشنه به شهادت رسید و معتقد بودند که در عملیاتی که با رمز یا ابوالفضل العباس (ع) آغاز شود، نباید سیراب بود.
این راوی دفاع مقدس با اشاره به وجود میادین مین، تله‌های انفجاری، سیم‌های خاردار حلقوی، توپی و فرشی و سنگرهای کمین و ... در منطقه عنوان کرد: حضور رزمندگانی همچون سردار علی فضلی و شهیدان سلمان ایزدیار، جواد رهبر دهقان و حسن مولایی باعث دلگرمی بچه‌ها می‌شد. به جرأت می‌توان گفت که معجزه الهی و امدادهای غیبی در این عملیات پشتیبان رزمندگان اسلام بود.
پارسا خاطرنشان کرد: به یاد دارم لحظه غروب آفتاب، زمانی که سردار فضلی در حال صحبت با رزمندگان بود، سلمان ایزدیار گفت که بچه‌ها آفتاب در حال غروب کردن است، معلوم نیست کدام یک از ما طلوع فردا را ببیند و خوشا به سعادت آن‌ها که شهید شده باشند و فردا سلمان در بین بچه‌ها نبود؛ خوشا به سعادت سلمان ...
وی تصریح کرد: هوا روشن شده بود و لشکر به سمت منطقه حرکت کرد اما به دلیل شیب موجود در منطقه، نیروهای ایرانی به‌راحتی در معرض دید دشمن قرار داشتند که لحظاتی قبل از ورود خودروی حامل رزمندگان، طوفان شدیدی به پا شد و پرده‌ای از خاک غلیظ جلوی دید دشمن را گرفت و رزمندگان توانستند پشت خاکریز مستقر شوند؛ این موضوع چیزی جز امداد غیبی نبود.
این پیشکسوت دفاع مقدس توضیح داد: عملیات با سرعت عمل خاصی انجام شد و با وجود تمام تلاش‌های دشمن و شهادت تعدادی از رزمندگان اسلام، شهر مرزی مهران آزاد شد. نوشته «مهران آزاد شد، قلب امام شاد شد» بر روی پلاکارد سفیدی که از سوی لشکر 10 حضرت سیدالشهدا (ع) ابتدای شهر مهران نصب شده بود، خستگی عملیات را از تن رزمندگان به در کرد.
انتهای پیام/
