به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «بهرام مبارکی»سال 1337 در آبادان به‌دنیا آمد، هنوز سنین کودکی را سپری می‌کرد که مادرش درگذشت، 12 ساله بود که همراه با خانواده به همدان آمد و تا هنگام اخذ دیپلم در این شهر سکونت داشت.
بهرام بعد از اتمام تحصیلات دبیرستان به‌خدمت سربازی رفت و در یکی از مراکز هوانیروز در تهران مشغول به خدمت شد.
در سال 1357 همراه با تعداد کثیری از سربازان، افسران و درجه داران به دستور امام خمینی (ره) از پادگان گریخت و به آبادان رفت تا فعالیت های سیاسی و مبارزاتی اش علیه رژیم پلید ستمشاهی را تشدید کند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بهرام همواره در صحنه‌های مختلف خدمت گذاری حضوری فعال داشت. هر جا نیاز به فداکاری و از خود گذشتگی بود، او از اولین افرادی بود که در محل حضور داشت.
در 29 شهریور سال 1359 با شروع جنگ تحمیلی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و به جبهه آبادان رفت تا به مقابله با دشمنان متجاوز بپردازد.
مدتی بعد به همراه خانواده اش مجددا به همدان مهاجرت کرد و به لشکر 32 انصارالحسین(ع) پیوست. با ورود به این لشکر فصل نوینی از جهاد و مجاهدت خود را در راه پیشبرد اهداف اسلام ناب محمدی آغاز نمود. او با اثبات توانایی و مدیریت خود و با شرکت در تمام عملیات و عرصه های سخت دوران سرنوشت ساز دفاع مقدس مسئولیت های زیادی را قبول کرد.
سال‌های متمادی جسم مرارت کش خود را آماج بلایای جبهه‌ها قرارداد. دفاع مقدس مردم ایران در برابر دنیای ظلم وستم روزهای آخر را طی می کرد و بهرام، دلگیر از فراق یاران وقتی فکر می کرد باید فضای عرفانی جبهه را رها کند و به شهر برگرد دلش می گرفت.
دشمنان ایران که در طول 8 سال نتوانستند با به کارگیری نیروهای نظامی تعدادی از کشورهای عربی در کنار ارتش عراق و ابزار جنگی آمریکایی و اروپایی به خواسته های شیطانی شان در شکست ایران برسند در روزهای پایانی جنگ با به کارگیری کثیف ترین موجودات روی زمین یعنی منافقین، قصد اشغال ایران را نمودند. غافل از اینکه با حضور رزمندگان ایران اسلامی آنها هرگز قادر به حتی حضوری اندک در خاک ایران نخواهند شد.
سرانجام بهرام مبارکی در آخرین روزهای جنگ تحمیلی، مجوز حضور خود در عرش الهی را در حالی دریافت نمود که در عملیات مرصاد با سمت فرماندهی گردان 154 به همراه دیگر رزمندگان اسلام، غرب ایران را به جهنمی از آتش و دود برای منافقین ضد مردم و دین خدا مبدل ساخته بود.
بخشی از وصیتنامه شهید «بهرام مبارکی»
ما که پیرو مکتب پیغمبر(ص) و ائمه اطهار(ع) هستیم باید به اندازه توانایی خودمان به اسلام و اهداف آن خدمت کنیم و من بهترین خدمت را جهاد می‌دانم، جنگ با کفر می‌دانم و این را انتخاب کرده‌ام زندگی را در جنگ با کفر و طاغوت می‌دانم عاشق چنین زندگی هستم و از جنگ با کفار لذت می‌برم. ما با چنین جنگهایی می‌توانیم خودمان را بسازیم با چنین جنگهایی می‌توانیم ایران، عراق، کربلا، فلسطین و قدس و تمام مسلمانان و مستضعفین جهان را آزاد کنیم و با جنگ است که می‌توان صلح را برقرار کرد، جنگ با کفر بزرگترین دانشگاه می‌باشد و انسان در جنگ آبدیده می‌شود، مردان خدا دسته‌ای بودند که تمام دارایی و زن و بچه و حتی جان خویش را در طبق اخلاص گذاشته و ارزانی راه خدا کرده‌اند تا خود ظرف نور و حیات شده و جمع و جامعه‌ای را از ظلمت و فساد و ستم ها به سمت نور حق رهنما شوند و بدین طریق صداقت خویش را به اثبات رسانده و عهد خویش را وفا کرده‌اند.
انتهای پیام/
