به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس به نقل از روابط عمومی ارتش، طی مراسمی با حضور فرمانده کل ارتش، نشان فداکاری به خانواده معظم شهیدان سرلشکر خلبان عباس بابایی، سرلشکر خلبان عباس دوران، سرلشکر خلبان حسین لشگری، سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری و سرلشکر خلبان محمد نوژه اهدا شد.
امیر سرلشکر «سیدعبدالرحیم موسوی» فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران در آئین اهدای نشان فداکاری به خانواده معظم این شهیدان والامقام ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری حضرت اباعبدالله الحسین (ع)، گفت: برای هرکس توفیق است که در محضر خانواده شهدای بزرگی همچون شهیدان؛ بابایی، لشگری، دوران، ذوالفقاری و نوژه باشد.
وی با بیان اینکه متأسفانه بنده فقط محضر شهید لشگری را درک کرده‌ام و توفیق دیدار ۴ شهید بزرگوار دیگری را نداشته‌ام، افزود: شهید لشگری انسان کم‌نظیر و بی‌بدیلی بود، هیچکس نمی‌تواند درک درستی از این کار بزرگی که ایشان انجام داد (۱۸ سال اسارت که ۹ سال آن در انفرادی بوده است) داشته باشد. نام شهید لشگری به تنهایی نمودار استقامت و ایستادگی ملت ایران در مقابل دشمن بود؛ دیگر شهدای بزرگ هم از همین مقام و منزلت برخوردار بودند.
امیر سرلشکر موسوی اضافه کرد: نشان فداکاری از این بابت که عطیه فرماندهی معظم کل قوا است، حتماً ارزشمند است، اما واقعیتی که به نظر ضروری می‌رسد، این است که باید در ارتش و نیروی هوایی برای کار‌های فاخر و ارزشمند نشان و جایزه‌ای به نام شهدا بدهیم مثل نشان شهید بابایی، شهید دوران.
وی ادامه داد: جلسات با خانواده معظم شهدا دو جنبه دارد؛ یک جنبه آن ادای احترام به شهدا و خانواده شهدا است، اما جنبه دیگری که اهمیت زیادی هم دارد، یادآوری به خود ماست که بدانیم امانت‌دار چه امانت‌های گرانبهایی هستم و یادمان باشد که چه خانواده‌هایی عزیزان خود را تقدیم کردند تا این امانت به دست ما برسد.
فرمانده کل ارتش در پایان گفت: کار‌های بزرگی در راستای گرامیداشت شهدا انجام شده، ولی شهدا به قدری بزرگ و با عظمت هستند که این کار‌های انجام شده در مقابل این عظمت به چشم نمی‌آید.
در این مراسم خانواده معظم شهیدان سرلشکر خلبان عباس بابایی، سرلشکر خلبان عباس دوران، سرلشکر خلبان حسین لشگری، سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری و سرلشکر خلبان محمد نوژه به بیان دیدگاه‌ها و خاطراتی از شهدای خود پرداختند.
در ابتدای این مراسم، امیر سرتیپ دوم فولادی، رئیس سازمان حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس ارتش طی گزارش از روند اهدای نشان فداکاری به شهیدان، ایثارگران و جانبازان گفت: ارتش سرافراز جمهوری اسلامی ایران همواره به عنوان مجموعه‌ای از کارکنان جان برکف و گوش به فرمان فرمانده معظم کل قوا (مدظله‌العالی) در همه برهه‌ها حضور داشته است؛ از نقش‌آفرینی در پیروزی، تثبیت و تحکیم انقلاب اسلامی، روز‌های آغازین دفاع مقدس و مقاومت جانانه در مقابل دشمن متجاوز، دفاع از حریم اهل بیت تا حضور در عرصه‌های مختلف خدمت‌رسانی به ملت بزرگوار ایران اعم از سیل، زلزله، کرونا، آبرسانی و… که شاهد این ادعا نیز تقدیم بیش از ۴۸ هزار شهید، بیش از ۲۱۱ هزار جانبار و بیش از ۲۶ هزار آزاده است.
وی خاطرنشان کرد: به پاس ارج نهادن به فداکاری‌ها و دلاورمردی‌های ارتشیان نجیب و خدوم در تمام ۴۳ سال گذشته، الگو قراردادن اسطوره‌های پیشین و ایجاد روحیه رزمندگی و سلحشوری، ارتقای روحیه ملی و توان دفاعی برای آحاد کارکنان در گام دوم انقلاب به ویژه برای جوانان امروز ارتش و به منظور بهره‌مندی از پشتیبانی معنوی خانواده‌های معظم شهیدان، پیشکسوتان و جانبازان، نشان فداکاری که مورد تصویب فرماندهی کل قواست به خانواده معظم شهدا و ایثارگران و جانبازان تقدیم می‌شود.
در این مراسم، نماهنگ «نشان فداکاری» تولیدی نیروی هوایی ارتش، با شعر مهدی خادمیان، آهنگسازی علی‌اصغر شمس‌آبادی، خوانندگی محمد براتلو و تدوین علیرضا سعدی نیز رونمایی شد.
شهید سرلشکر خلبان عباس بابایی
عباس بابایی در ۱۴ آذر ۱۳۲۹ در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. وی دوره ابتدایی را در دبستان «دهخدا» و دوره متوسطه را در دبیرستان «نظام وفا» گذراند. پس از گرفتن دیپلم، در سال ۱۳۴۸ در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما به دلیل علاقه به خلبانی، داوطلب تحصیل در رشته خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی برای تکمیل تحصیلاتش در سال ۱۳۴۹ به آمریکا اعزام شد.
وی پس از بازگشت از آمریکا، با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف - ۱۴ به نیروی هوایی، وی که خلبان ماهر شکاری اف - ۵ بود، برای پرواز با هواپیمای اف - ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد. شهید بایایی که از سال ۱۳۶۶ معاونت عملیات نیروی هوایی ارتش را عهده دار بود، پس از ۶۰ مأموریت جنگی موفق، در صبح روز ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۶، مصادف با روز عید قربان، به هنگام بازگشت از انجام مأموریت، در منطقه عملیاتی سردشت مورد هدف قرار گرفتند و به شهادت نائل آمد.
شهید سرلشکر خلبان عباس دوران
عباس دوران در سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز به دنیا آمد. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند و پس از اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت سربازی رفت. پس از پایان دورهٔ وظیفه، به‌دلیل علاقه به یادگیری فن خلبانی در سال ۱۳۵۱ وارد دانشکدهٔ خلبانی نیروی هوایی شد و پس از طی دورهٔ مقدماتی پرواز در ایران، برای ادامهٔ تحصیل و فراگیری دورهٔ تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد. وی با اخذ نشان و گواهی‌نامه خلبانی از دانشکده خلبانی پایگاه نیروی هوایی کلمبوس به ایران بازگشت و با درجهٔ ستوان‌دومی در پایگاه هوایی همدان مشغول به خدمت شد.
با شروع جنگ ایران و عراق، وی در پست افسر خلبان شکاری و معاونت عملیات فرماندهی پایگاه سوم شکاری (که در آغاز جنگ به پایگاه هوایی شهید نوژه نامیده شده بود) مشغول خدمت بود و پس از مدتی، برای ادامه پرواز‌های جنگی به پایگاه ششم شکاری بوشهر منتقل شد.
شهید دوران در ۷ آذر ۱۳۵۹ و در جریان جنگ ایران و عراق و در طی عملیات مروارید، اسکله الامیه و البکر را غرق کرد. از آنجایی که بخش مهمی از صادرات نفت عراق از طریق این دو سکوی عظیم نفتی واقع در مصب اروندرود عملی می‌شد، با انهدام این سکو‌های نفتی عملاً صادرات نفت عراق از طریق دریا قطع گردید. وی همچنین در عملیات فتح‌المبین بسیار موفق عمل کرد، اما شاهکار شهید عباس دوران عملیات بغداد بود که موجب لغو کنفراس غیر متعهد‌ها در بغداد شد. پیکر مطهر این شهید والامقام پس از بیست سال، در سال ۱۳۸۱ بازگشت و در شیراز به خاک سپرده شد.
شهید سرلشکر خلبان حسین لشگری
حسین لشگری روز ۲۰ اسفند سال ۱۳۳۱ در شهر ضیاءآباد از توابع شهرستان تاکستان واقع در استان قزوین متولد شد. بعد از دریافت دیپلم در قزوین، در سال ۱۳۵۰ برای انجام خدمت سربازی وارد لشکر ۷۷ خراسان ارتش شد. در سال ۱۳۵۱ به نیروی هوایی وارد شد و در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه خلبانی با درجهٔ ستوان‌دومی فارغ‌التحصیل شد.
وی با شروع جنگ ایران و عراق پس از انجام ۱۲ مأموریت، سرانجام مجبور به ترک هواپیمایش که مورد اصابت موشک قرار گرفته بود، شد و در خاک عراق، به اسارت درآمد. دولت عراق مدعی بود هواپیمای وی ۱۹ شهریور ۵۹ و قبل از حمله عراق به خاک ایران ساقط شده‌است؛ لذا وی را بعنوان سند برجسته‌ای که نشانگر آغاز جنگ توسط ایران بود حتی پس از قطعنامه نگه داشت.
شهید لشکری از آغاز جنگ تا زمستان ۵۹ در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت ۸ سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر اسرا جدا کردند و قسمت دوم دوران اسارت ۱۰ سال به طول انجامید. وی پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و دو سال بعد در ۱۷ فروردین ۱۳۷۷ به ایران بازگشت. با موافقت فرمانده معظم کل قوا در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸ درجهٔ نظامی وی به سرلشکری ارتقا یافت و به عنوان سدالاسرای ایران مفتخر شد. شهید لشکری سرانجام در بامداد روز دوشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۸۸ به علت جراحات ناشی از دوران اسارت به شهادت رسید.
شهید سرلشکر خلبان محمد نوژه
محمد نوژه ۸ فروردین ۱۳۲۴ در تهران به‌دنیا آمد. او پس از اخذ دیپلم ریاضی وارد دانشگاه افسری و سپس به به عنوان سهمیه نیروی هوایی به دانشکده خلبانی این نیرو منتقل شد. با درجه ستوان دومی به آمریکا اعزام شد و پس از طی دوره‌های تکمیلی پرواز و گذراندن دوره سامانه کنترل اسلحه و پرواز با هواپیما‌های مختلف مفتخر به دریافت نشان خلبانی شد.
شهید نوژه در تاریخ ۲۰/ ۵/ ۱۳۵۱ به ایران بازگشت و همزمان به عنوان خلبان اف -۴ مشغول خدمت شد. او همچنین مسئولیت‌هایی نظیر افسر سامانه‌های کنترل اسلحه گردان ۱۰۱ شکاری، رئیس شعبه عملیات مشترک، معاونت عملیات پایگاه ششم و در آخر فرماندهی گردان ۳۱ شکاری پایگاه سوم را بر عهده داشته است.
این شهید والامقام در ۲۵ مرداد ۱۳۵۸ برای پشتیبانی از بالگرد‌های نیروی زمینی ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه عازم پاوه در استان کرمانشاه شد که پس از پایان موفق عملیات، در حین انجام گشت‌زنی هوایی در ارتفاع پایین، جنگنده وی مورد اصابت آتش‌بار مهاجمان مسلّح طرفدار حزب دموکرات کردستان و کومله قرار گرفت و از کنترل خارج شد. درحالی که دست راست نوژه در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، متأسفانه فرصت اجکت پیدا نکرد و با برخورد هواپیما به کوه در منطقه قشلاق (بین پاوه و روانسر) با زبان روزه به شهادت رسید.
شهید سرلشکر خلبان فریدون ذوالفقاری
فریدون ذوالفقاری روز اول فروردین ماه ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد پس از طی دوران طفولیت در سن ۶ سالگی به مدرسه ابتدایی (سن لویی فرانسویان) در تهران رفت و با توجه به کسب رتبه اول محصلین آن دبستان دوره دبیرستان را در (کالج البرز) سپری کرد و دیپلم ریاضی گرفت. او در سال ۱۳۴۶ وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و پس از فراگیری دوره مقدماتی پرواز به آمریکا اعزام شد و با پایان یافتن دوره خلبانی به میهن بازگشت و به عنوان خلبان شکاری و شناسایی مشغول به کار شد.
با آغاز جنگ تحمیلی با توجه به وظیفه دینی، میهن و شغلی خود، با تمام وجود به فعالیت مضاعفی در راستای انجام مأموریت‌های محوله مبادرت کرد. با توجه به تخصص ویژه وی در شناسایی تاکتیکی و عکس برداری هوایی با جنگنده غیر مسلح خود به عمق خاک عراق می‌رفت و مأموریت‌های فوق العاده حیاتی را با هدف کسب اطلاعات نظامی دشمن انجام می‌داد.
وی بالغ بر ۷۰ سورتی پرواز شناسایی- تاکتیکی انجام داد. سرانجام این عقاب تیزپرواز نیروی هوایی ارتش در تاریخ ۲۰ خرداد سال ۱۳۶۵ پس از انجام یک پرواز بسیار حساس در حال برگشت از مأموریت در نوار مرزی منطقه مجنون مورد اصابت ۲موشک دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید.
انتهای پیام/ 411
