به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، ماه محرم در جبهههای دفاع مقدس حال و هوای متفاوتی برای رزمندگان داشت. آنان که آرزوی حضور در عاشورای سال ۶۱ هجری قمری را داشتند آوردگاه دفاع مقدس را کربلای امروز و جبهههای جنگ را زمین کربلای زمانه خود پنداشتند و از این رو در معرکه نبرد با تاسی به شهدای دشت کربلا خود نیر حماسههای بی بدیلی از شجاعت، ایمان، جنگاوری، باور، اقتدار و ... را خلق کردند.
سعید طاحونه رزمنده و آزاده دوران دفاع مقدس خاطرهای از محرم در جبههها روایت کرده است که در ادامه آن را میخوانید.
«دوستانى که محرم سال ۱۳۶۳ در پادگان دوکوهه حضور داشتند حتما یادشان هست که آن سال محرم پادگان دوکوهه چه حال و هوایی داشت. صبحگاهها با نوحه خوانى همراه بود و هر گردانی نوحه یا سرودی مخصوص خودش داشت و با خواندن آن نوحه و سرود همراه با سینه زنى از جلوى ساختمان به سمت میدان صبحگاه گردان حرکت میکردند.
در آن ساعت صبح قبل از طلوع آفتاب، گردانهای عمار، حمزه، انصار، مالک اشتر، ابوذر، مقداد، حبیب و دیگر گردانها در هواى گرگ و میش صبحگاهى هر کدام با ذکر نوحه مخصوص خود حرکت میکردند.
️از هر گوشه پادگان صداى نوحه میآمد و فضایی خاص ایجاد میکرد تا به زمین صبحگاه برسند. صبحگاه هم مراسم خاص خودش را داشت و دعاى صباح با صداى دلنشین شهید گلستانى هم حال و هوای خاصی ایجاد میکرد. بعد از مراسم صبحگاه، دویدن و ورزش صبحگاهى گردانها و واحدها هم با خواندن نوحهها و سرودهای حماسی همراه بود.
غروب گردانها به صورت دسته سینه زنى از جلوى ساختمانها راه میافتادند به سمت حسینیه شهید همت، در آنجا هم حال و هوایى معنوی خاصی بود، اسپند دود میکردند، گلاب میپاشیدند و دسته جات یکى یکى وارد حسینیه میشدند.
بعد از نماز مغرب و عشا مراسم اصلى شروع میشد، اول سخنرانى شنیدنی و تاثیرگذار حاج آقا پروازى بود و بعد شروع نوحه خوانى و سینه زنى با مداحى هاى بسیار زیباى برادران على گلى، آقا میر و دیگر مداحان. در چهار شب پایانى دهه اول، شام لشکر به صورت یکجا در حسینیه و بعد از مراسم توزیع میشد و هرشب یک گردان مسئولیت پذیرایى را بعهده داشت.
️به اعتقاد اکثر دوستانى که در محرم سال ۱۳۶۳ در دوکوهه حضور داشتند، آن محرم یکى از بهترین و زیباترین محرمهایى بود که در تمامى عمرمان خدا توفیق داد و در آن شرکت کردیم.
خیلی از آن عزیزان رزمندهای که در آن محرم عزاداری کردند بعدها در عملیات بدر و عملیاتهاى بعدى به دیدار اربابشان آقا اباعبدالله الحسین (ع) شتافتند.»
انتهای پیام/ ۱۴۱