خانم صفاتی در این سفر یک جلد قرآن کریم با ترجمه ایتالیایی به پاپ هدیه کرد و سلام گرم رهبران دینی ایران را به وی ابلاغ نمود.
آنچه در ذیل می خوانید متن گفت و گو با خانم صفاتی پیرامون سفر به رم و مشاهدات وی از فضای علمی، آموزشی، اجتماعی و معنوی واتیکان است.
بانو مجتهده زهره صفاتی از اساتید دروس عالی حوزه علمیه و صاحب تألیفات در حوزه فقه و حقوق و تفسیر موضوعی قرآن کریم و از اعضای موثر مراکز فقهی و سیاست گذاری مسائل زنان در کشور است.
* چندی پیش سرکارعالی به همراه هیاتی از بانوان ایرانی به واتیکان سفر کردید و علاوه بر نشست هایی که با محوریت خانواده برگزار گردید، دیدارهای خوبی نیز با مقامات واتیکان داشتید. قبل از هر چیز درباره چرایی و انگیزه این سفر توضیح دهید.
به دعوت «شوراى پاپى خانواده» در واتیکان، به همراه عده اى از بانوان اندیشمند ایران، دیدارى، با محوریت «گفتگو در ارتباط با خانواده» با پاپ و عضای این شورا داشتیم. لذا بیشتر محورهاى طرح شده در دیدارها، به مباحث خانواده و چالش هاى پیش روى آن ارتباط داشت. در حال حاضر بحث خانواده، اساساً بحثی جهانى است، زیرا متأسفانه خانواده در تمام جهان با چالش و مشکلاتى روبرو است.
* لطفا به طور دقیق منظورتان را از «چالش در امر خانواده» بیان بفرمایید.
این چالش، اعم از خشونتى است که علیه زنان و کودکان در دنیا در حال وقوع است، بحث بر سر نگرشى می بشد که نسبت به تعریف خانواده دارند، زیرا تعریف ما از خانواده با توجه به آیات شریف قرآن کریم است: (وَ مِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَات لِّقَوْم یَتَفَکَّرُونَ) (سوره روم، آیه 21)
و از نشانه هاى او این است که همسرانى از (جنس) خودتان براى شما آفرید، تا بدان آرامش یابید، و در بین شما دوستى و رحمت قرار داد، قطعاً در (آنها) نشانه هایى است براى گروهى که تفکّر مى کنند.
این که با ازدواج یک زن و یک مرد خانواده تشکیل مى شود، تعریفى است که در طى قرون متمادى وجود داشته است.
متأسفانه در حال حاضر، یکى از چالش هاى جهانى، بحث دگرگون شدن مفهوم خانواده و در واقع همان بحثِ گرایش به هم جنس است که براى همه انسان ها، به ویژه آنان که به تعالی انسان مى اندیشند، نگران کننده است.
خطر دیگر در دنیاى غرب، بحث جمعیت و فرزندآورى است. در دنیاى امروز، چه در کشورهاى اروپایى یا آمریکایى، حتى در غرب آسیا، (که به غلطِ رایج، خاورمیانه شهرت یافته)، بسیار درگیر این مسأله هستند.
* با این اوصاف، علت دعوت واتیکان از ادیان آسمانى، خصوصاً دین مبین اسلام و بالأخص مذهب تشیّع، براى همفکرى برای رفع این مشکل چه بود؟
ارزیابى ما از این دعوت، باید با تیزبینى همراه باشد، یعنى نه کاملاً خوشبین و نه کاملاً بدبین باشیم. جناب حجت الاسلام والمسلمین نواب (ریاست دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامى)، در سفر به واتیکان، ترجمه اى فارسى از کتاب انجیل را براى آنان مى برند. آن ها نیز در نظر دارند کتابى در ارتباط با عقاید شیعه را به زبان ایتالیایى، به چاپ برسانند و در کلیساها منتشر کنند.
یکى از نگاه هایى که مى توان نسبت به علت این تحولات داشت، این است که بگوییم کلیسا دچار مشکل و بحران شده و بین آنها و مردم، شکاف به وجود آمده؛ لذا اکنون با اندیشه ترمیم و برون رفت از آن بحران ها، به چنین رایزنى هایى روى آورده اند. نگاه دیگر این است که دنیاى امروز، دنیاى تعامل بوده و در حوزه هاى مختلف، نیاز به تعامل وجود دارد.
* با توجه به سلطه ابرقدرت ها بر سازمان هاى جهانى، آیا به نظر جنابعالى، بیان نظرات ما به عنوان عقاید شیعه در امر خانواده، تاثیرگذار خواهد بود؟
در ابتداى امر، توجه به این نکته شایسته است که واتیکان، امسال را «سال خانواده» نام گذارى کرده؛ این امر، نشان دهنده عمق مشکل مذکور براى آن هاست. از سویى، ما نمى خواهیم بگوییم سازمان هاى بین المللى، حرف ما را خواهند زد؛ چرا که آنان در نهایت، مطیع و فرمان بردار نظریات مخصوص به خود هستند، به ویژه در مسائلى که به مصلحت شان نباشد، اما گاهى اوقات رسیدن به اجماع جهانى مى تواند به عنوان یک برگ برنده محسوب شود.
براى روشن تر شدن موضوع، به این مثال دقت نمایید: در گفتگوهاى هسته اى ژنو، ریاست جمهورى اعلام کردند «تحریم، ضد حقوق بشر بوده و این براى ما داراى اهمیت است». هرچند آنان با شنیدن این جملات، راهشان را عوض نکردند، اما در عوض، افکار جهانى، متمرکز بر این امر شدند که اقدامات بعضى از ابرقدرت ها مبنى بر تحریم ایران، کارى ضد بشرى است. این روشنگرى، ارزش والایى دارد.
گذشته از حوزه سیاست، در امر مهمى نظیر «حوزه خانواده» باید اعلان کنیم که هم گرایىِ ادیان الهى و ابراهیمى، از طریق اجماع جهانى، در این مسأله مهم، مى تواند مؤثر واقع شود.
* پس معتقد هستید که با وجود سلطه کشورهایى که مخالف ایران هستند، باز هم مى توانیم عقاید خود را بیان کنیم؟
به تعبیر مقام معظم رهبرى حضرت آیت الله العظمى خامنه اى (حفظه الله تعالى) اگر بخواهیم این سخنان را از طریق رسانه هاى بین المللى بیان کنیم، از آن جا که امپراطورى خبرى اجازه نشر آن ها را نمى دهد، پس ناچاریم براى بیان این نظرات و مفاهیم ارزشى مان، از تریبون هاى بین المللى به خوبى استفاده کنیم. و این همان نگاه خوشبینانه ما به این دعوت ها است.
بنابراین به خاطر وجود چنین معضلاتى در جهان، شایسته است تا همه ادیان ابراهیمى به سمت همگرایى در حل این مشکلات حرکت کنند، و به قول معروف به یک اجماع جهانى روى آورند.
در این موقعیت زمانى نباید ارتباطمان با دیگر کشورها کمرنگ باشد، زیرا آیین دین مبین اسلام ارزشمند و تابناک بوده، و وظیفه دینى ایجاب مى کند تا نداى اسلام را به آنان برسانیم، و مهم تر آن که از بیان عقاید و اندیشه هاى اسلام هیچ هراسى نداریم. ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که اگر بخواهیم نظر اسلام درباره مباحثى چون خانواده، اصالت خانواده، بحث سقط جنین، اخلاقیات و مسائل اخلاقى و عدم خشونت علیه زن و خانواده، کودک آزارى و مسائلى از این دست را مطرح کنیم، تنها نباید به طرح آن در داخل کشور بسنده شود، بلکه باید نظر اسلام درباره تک تک این امور، به سراسر دنیا منتقل شود.
* یعنی به نظر شما اسلام براى دنیاى غرب پیام خاصى دارد؟
در هر صورت ما باید از این موقعیت ها به طور مثبت استفاده کرده، تا بتوانیم اندیشه اسلام را به جهان منتقل کنیم.
چرا مقام معظم رهبرى در مقطعى که مجله شارلى ابدو، به ساحت مقدس پیامبر اعظم (صلى الله علیه و آله و سلم) توهین مى کند، پیامى را که خود پر از پیام بود، براى روشنفکران، جوانان و افرادى که صاحب فکر و اندیشه آزاد هستند ارسال نموده و آنان را به تحقیق بدون هیچ تحمیلى درباره اسلام، قرآن کریم و پیامبر اعظم (صلى الله علیه و آله و سلم) دعوت مى کنند؟!
وقتى ما از جهانیان مى خواهیم راجع به اسلام تحقیق کنند باید این پیام خود را از طریق تریبون هاى جهانى منتقل کنیم که اقدام اخیر مقام معظم رهبرى هم همین بود.
در همین سفر به واتیکان، از یکى از صاحب منصبان آن جا، درباره مطالعه پیام رهبر معظّم انقلاب، سوال کردم. ایشان با شرمندگى و خجالت اظهار بى اطلاعى کرد و فرداى آن روز، از سفارت ایران درخواست دریافت پیام رهبرى را کرده بود.
* همان طور که می دانید اقدامات گوناگونی برای مخدوش کردن وجهه اسلام صورت می گیرد و برخی افراد جاهل نیز، اقدامات تروریستی را به نام اسلام انجام می دهند. انعکاس این رفتارها در دیدارهایی که داشتید چگونه بود؟
اتفاقا در این سفر از ترورهایى که عده اى با عنوان اسلام و مسلمانها انجام مى دهند و این که عده اى ندانسته آن را به اسلام نسبت مى دهند صحبت شد. در پاسخ به آن ها گفتیم که این گونه رفتارها اصلاً از نظر ما پذیرفته نبوده و چنین افرادى مسلمان هم نیستند. آنان با لباس اسلام آمده اند تا به آن ضربه بزنند و لبه تیز این خشونت علیه بشریت و حتی زنان و کودکان است.
حالا که دنیا نسبت به اسلام چنین تفکراتى پیدا کرده، ما چطور مى توانیم اندیشه اسلام را به دیگران منتقل کنیم؟
متأسفانه، دنیا، این ترورها، اعمال ضد بشرى، خشونت علیه کودکان و زنان را در قالب لباس مسلمانى دیده و بر تفکر اسلامى تعبیر مى کنند.
محکوم بودن گروه هاى تروریستى در دنیاى اسلام، امر مسلمى است، ولى وقتى دنیاى غرب هم نسبت به واقعیت آن ها آگاهى یابد، اقدامات آنان را محکوم مى کند.
یافتن پاسخ این پرسش که اقدامات گروه هاى تروریستى از سوى چه کسانى هدایت مى شود، امر مهمى است.
پس راهکار این مسأله همفکرى و گفتگو بین ادیان و کسانى است که داراى مشترکات زیادى هستند. وظیفه ما هم، نشر اسلام به صورت صحیح و درست به جهانیان مى باشد.
* با توجه به این که هدف اصلى حضور شما در واتیکان صحبت درباره «جایگاه زن در اسلام» و همچنین «رفع مشکلات خانواده در جهان» بوده; لطفا مقدارى از مباحث مطرح شده در نشست ها و رویدادهای سفر خود را براى ما و خوانندگان محترم بیان بفرمایید.
اولین بخش مذاکرات ما با شوراى خانواده واتیکان بود که با حضور وزیر این شورا و جمعى از دست اندرکاران امور خانواده در واتیکان برگزار شد. در این مذاکره هر کدام از بانوان ایرانى حاضر در جمع، بنا به تخصص خود، دیدگاه اسلام و اقدامات صورت گرفته از سوى جمهورى اسلامى ایران در امر بانوان را بیان کردند. بنده هم، در ابتدا قم را به عنوان پایگاه بزرگ تشیّع، با بهره گیرى از تخصصى ترین دانشگاه هاى اسلامى شیعه و حضور پرشور و فعال هزاران نفر از محصّلین علوم دینى از سرتاسر جهان، معرفى کردم.
آگاهى به این امر که هزاران خانم از کشورهاى مختلف جهان در حوزه علیمه قم مشغول به تحصیل مى باشند، براى آن ها بسیار قابل توجه بود. این امر نشان داد که اسلام زنده بوده و نگاه این دین نسبت به جایگاه رفیع و والاى زن، غیر از نگاه منفى دشمنان غربى است، که به زعم باطل خود مى پندارند حقوق زنان در ایران اسلامى پایمال مى شود، و زنان عقب افتاده و منزوى هستند!
هم چنین به حضور زیادی بانوان ایرانى در دانشگاه ها، کرسى هاى علمى و فرهنگى کشور در رشته هاى گوناگون اشاره گردید.
* در ارتباط با نگاه اسلام نسبت به خانواده چه مباحثى مطرح شد؟
ابتدا درباره نگاه رحیمانه اسلام نسبت به خانواده اى که زن و مرد آن را تشکیل مى دهند، صحبت شد که این دو باید در کمال مودّت، دوستى و رحمت با هم باشند و همان گونه که در ابتدا اشاره گردید، خداوند متعال در قرآن کریم در این باره فرموده: (وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا) (سوره روم، آیه21). سپس درباره وظیفه و تعهد مرد در قبال همسرش صحبت کردیم که باید با او بر اساس رحمت و مودّت برخورد کند و از آن ها هنگام ازدواج پیمان محکمى گرفته اند: (وَأَخَذْنَ مِنکُم مِّیثَاقًا غَلِیظًا) (نساء:21). و نیز در ارتباط با بحث «خشونت علیه زن» مطالبى بیان شد که در اسلام به هیچ وجه خشونت وجود ندارد.
* آیا آن ها درباره جایگاه حضرت مریم(سلام الله علیها) در قرآن کریم اطلاعى داشتند؟
از آنجا که من باید براى آن ها از قرآن کریم بیش تر سخن مى گفتم، به نگاه قرآن کریم و بیانى که حضرت مسیح(علیه السلام) نسبت به پیامبر اعظم(صلى الله علیه و آله و سلم) دارد، اشاره کردم که برایشان بسیار قابل توجه بود. و هم چنین جریان تاریخى همراهى مسیحیان صدر اسلام با پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله و سلم) با وجود برخى اختلاف ها را تشریح نمودم. مژده آمدن حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) از سوى حضرت مسیح (علیه السلام) که در انجیل با نام «احمد» خوانده شده و در قرآن کریم نیز بیان شده که : (وَإِذْ قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ یَا بَنِى إِسْرَائِیلَ إِنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُول یَأْتِى مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ)(سوره صف، آیه6) و (یادکن) هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت: اى بنى اسرائیل (فرزندان یعقوب)! در واقع من فرستاده خدا به سوى شمایم، در حالى که مؤید آنچه از تورات که پیش از من بوده، و مژده آور فرستاده اى هستم که بعد از من مى آید] و (نام او احمد است). (و لى) هنگامى که با دلیل هاى روشن (معجزه آسا) به سراغشان آمد، گفتند: این سحرى آشکار است.
براى آنان بسیار دلنشین بود و از بیان این گونه استدلال ها و توضیحات مستند، کاملاً خرسند شدند.
نکته دیگرى که مطرح شد درباره دیدگاه اسلام نسبت به حضرت مریم(سلام الله علیها) بود که قرآن کریم ایشان را با عالى ترین وجه و پاکیزه ترین صورت معرفى کرده است:
(فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُول حَسَن وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَاب) (سوره آل عمران، آیه 37)
و پروردگارش او (مریم) را با قبول نیکویى پذیرفت و وی را با رشد نیکویى پروراند، و زکریا را سرپرست او قرار داد. زکریا هرگاه که در محراب بر او وارد مى شد، غذاى (مخصوصى) نزد او مى یافت. گفت: اى مریم! این از کجا براى تو ]آمده[ است؟! گفت: این از نزد خداست. که خدا هر کس را ]شایسته بداند و بخواهد، بى شمار روزى مى دهد.
* در ارتباط با فرزندآورى و کاهش نسل که از دغدغه هاى بزرگ کلیسا است، چه مباحثى را مطرح نمودید؟
اتفاقا یکى از مباحثى که در آن جا مورد بررسى قرار گرفت، بحث سقط جنین بود و نگاه آنان به این مسأله براى اینجانب قابل توجه است. کلیسا شدیداً با مسائلى مانند اهداء جنین، فروش تخمک اسپرم و رحم اجاره اى مخالف است. آن ها سقط جنین را در هیچ شرایطى مجاز نمى دانند. هرچند امروزه در جهان، با نادیده گرفتن دستورات الهى، به طریق دیگرى عمل مى شود.
و این جاست که ما مى توانیم ژرف نگرى و عظمت دین مبین اسلام را به رخ جهانیان بکشانیم، چرا که اسلام نگاه درستى به این قضیه دارد. و طبق نظر فقهاى عظام، چنان چه جان مادر در خطر باشد، سقط جنین قبل و بعد از چهار ماه، جایز است؛ زیرا نفس بزرگترى در معرض تهدید قرار دارد.
تأکید مى کنم که هنر ما این است بتوانیم به خوبى در مجامع بزرگ جهانى حضور پیدا کرده، دیدگاه صحیح اسلام را به جهان منتقل کنیم و از اصلى ترین وظیفه مان غفلت نکنیم و همواره مراقب باشیم تا از نظریات اسلام و عقاید شیعه، برداشت ناصحیح صورت نگیرد و یا مورد سوء استفاده دشمنان واقع نشود.
* به نظر سرکارعالی، حضور در مجامع جهانى برای ترسیم و تفهیم حکومت جهانى حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) چه قدر مؤثر است؟
تبیین دیدگاه هاى قرآن کریم و بشارت هاى فراوان آن درباره وجود نورانى حضرت ولى عصر (عجل الله تعالى فرجه الشریف) نقش مهمى دارد. خداوند فرموده: (وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ) (سوره قصص، آیه 5) و مى خواهیم که بر کسانى که در زمین مستضعف شده بودند، منّت نهیم و آنان را پیشوایان (زمین) گردانیم و آنان را وارثان (آن) قرار دهیم. همان گونه که نسبت به هموطنان خودمان نیز این ضرورت وجود دارد، نسبت به مجامع جهانى هم باید تلاش کنیم. در حدیث زیبایى، حضرت امام حسین(علیه السلام) فرمودند: «معرفةُ أهلِ کُلِّ زمان امامَهُم، الّذى یجبُ علیهم طاعَتُه» شناخت خدا این است که اهل هر زمانى، امام خویش را که باید از او فرمان برد، بشناسد.
بر این اساس اعتقاد ما این است در آینده، حکومت جهانى واحدى در کل دنیا خواهیم داشت و آن حکومت جهانى و قدرت فراگیر حضرت ولى عصر (عجل الله تعالى فرجه الشریف) است.
در این برهه از زمان، وظیفه داریم تا زمینه هاى آن حکومت و دید جهانى نسبت به اسلام را فراهم کنیم. لازم است فرصت را مغتنم شماریم و با بالا بردن سطح معلومات و نزدیک شدن به درخواست هاى معنوى، خویشتن و دیگران را نسبت به امام عصر(عجل الله تعالى فرجه الشریف) نزدیک تر نماییم.
براى تحقق این وظیفه، باید از شبکه هاى اجتماعى و تمام ابزارها و وسائل جمعى که مى تواند ما را در این ایده کمک کند استفاده کنیم. یکى از این ابزارها، حضور در مجامع جهانى است که بحمدالله تعالى با پیروزى شکوهمند انقلاب اسلامى ایران، زمینه نشر حقایق اسلام روز به روز گسترش یافته است.
* در ارتباط با سایر مشترکاتى که بین اسلام و مسیحیت وجود دارد و در این مذاکرات درباره آن ها صحبت شد، اشاره بفرمایید.
در این گفتگوها به خوبى احساس مى شد که مباحثى چون قائل بودن به خداى یگانه، یعنى داشتن تفکر توحیدى و یارى جستن از خدا، از مشترکات بین ما و ادیان توحیدى است. البته ممکن است در جزئیات، عقایدمان متفاوت باشد.
در مساله معاد و باور آن، و یا در بحث شفاعت، آن ها معتقد هستند که حضرت مسیح(علیه السلام) و حضرت مریم(سلام الله علیها) باید ما را شفاعت کنند.
در بحث توسل بر این باورند که با دعا کردن و درخواست از این ذوات مقدسه و ارواح طیبه آن ها، مشکلات شان برطرف مى شود.
نکته قابل دقت این است که در بحث اهمیت دادن به خانواده و اصالت دادن به آن، هرچند در نگاه اول، زیاد شبیه ما نیستند، ولى در دنیایى که دشمنان با عزم جدّى، مجهز شدند تا ریشه خداگرایى و باور به آن را بزنند، وجود این مشترکات کلى، بسیار بااهمیت است و باید بیش تر به آن توجه داشت.
نظیر آن چه که در تفاوت هاى عقیدتى میان تشیع و تسنن وجود دارد، که در مواجهه با آن ها از مشترکات سخن مى گوییم؛ زیرا براى رسیدن به همگرایى بیشتر در دنیا، نیازمند این اتحاد هستیم.
چنان که در میان مذاهب اسلامى ما تلاش مى کنیم که به نوعى همبستگى داشته باشیم; زیرا نکات اتفاقى ما بیش از موارد اختلافى است. به نظر مى رسد براى رسیدن به نکات مشترک در رفع معضلات جهانى نیازمند به هم فکرى و همگرایى بین ادیان ابراهیمى هستیم تا بتواند در مقابل تفکر غیر الهى ایستادگى کند.
* با وجود افتراقاتى که بین اسلام و مسیحیت هست، چگونه مى توان به نقاط مشترک اندیشید؟
لائیک و ضد دین ها در غرب، به هیچ یک از ادیان الهى و حتى به کلیسا هم رحم نمى کنند. هدف اصلى آن ها زدن ریشه ادیان الهى و به خصوص اسلام است. در این وضعیت حساس، مهم ترین وظیفه ما نشر و تبیین صحیح اسلام است، تا جهانیان چهره واقعى اسلام را که سرشار از رحمت و لطف است مشاهده کنند.
در مسیحیت اشکالات زیادى وجود دارد، همانند تفاوتى که در نگاه ما و آن ها به مسأله گناه و یا پوشش زن وجود دارد. البته در این سفر با زنانى که پوشش اصیل زن مسیحى را داشتند دیدار داشتم و مشاهده کردم که فقط صورت و دو کف دستشان پوشش نداشت. به هرحال در مسیحیت اشکالات اساسى وجود دارد، ولى تا ارتباط با جهان برقرار نکنیم، نمى توانیم اسلام واقعى را نشان دهیم.
* در رابطه با تربیت فرزند، ارتباط فرزندان با والدین و مسائلى از این قبیل که امروزه در جهان، به شدت مورد هجمه قرار گرفته نیز گفتگویى داشتید؟
اتفاقاً این مسأله جزو نقاط مشترک ما بود. زیرا آن ها نیز معتقدند که زن و مرد، هر دو با هم باید براى تربیت فرزندشان تلاش کنند، در حالى که بحث تحدید نسل به خاطر نگرش تطور به خانواده به وجود آمده و این مهم در برخى از نقاط غرب نیز به رسمیت شناخته مى شود. لازم است نکته اى را در این جا اضافه کنم. کسانى که با همجنس خود ازدواج مى کنند براى داشتن فرزند، از کشورهاى آفریقایى بچه مى آورند و بحث فرزند خواندگى در این جا مطرح مى شود، ولى بحران مهمى که دنیاى غرب با آن روبروست، بى هویتى این کودکان است که نام پدر و مادر ندارند. تنها راه کارى که براى جلوگیرى از صدمه خوردن بیش تر این کودکان توانسته اند ارائه کنند، این است که فقط اسم فامیلى در جاهایى که نیازمند به اسم والدین است ثبت مى شود؛ یعنى بدون نام پدر و مادر! البته کلیسا با این امر مخالف است و این تطور را نمى پذیرد.
*ما اطلاع یافتیم که اخیراً در ارتباط با موضوع برده دارى مدرن و تجارت قاچاق انسان ، مقامات واتیکان نظر فقهى مقام معظم رهبرى را خواسته اند. آیا اقدامى در این زمینه صورت گرفته است؟
در حال حاضر به نوعى موضوع برده دارى مدرن و تجارت قاچاق انسان به عنوان عامل هتک حرمت و کرامت بیش از 30 میلیون انسان در جهان، یکى از دغدغه هاى اصلى رهبران ادیان الهى است که مقامات واتیکان مى خواهند تا سال 2020 میلادى، این پدیده، که جنایت علیه بشریت خوانده شده را ریشه کن نمایند. لذا در صدد استعلام از رهبران ادیان بزرگ جهان از جمله اسلام برآمده اند. طى مکاتباتى، نظر مقام معظم رهبرى (حفظه الله تعالى) را در این زمینه خواسته اند. و اساسا پاسخ استفتاء از سوى مقام عظماى ولایت (حفظه الله تعالى) مؤیّد توجه ویژه جمهورى اسلامى ایران به موضوعات حقوق بشرى و کرامت انسانى از دیدگاه و آموزه هاى اسلامى است، هم چنان که فتواى مقام معظم رهبرى (حفظه الله تعالى) در مسایل و موضوعات جهانى دیگر، همانند حرمت استفاده غیر صلح آمیز از انرژى هسته اى، اعلان شده است.
ناگفته نماند که قربانیان این جریان ها در دنیا زنان و کودکان هستند. متأسفانه چنین رفتارهایى از سوى گروه هاى تکفیرى و خشونت طلب، در مواردى با نام اسلام بر عمق فاجعه مى افزاید. کسانى که اقدام به سربریدن انسان ها و مثله کردن آن ها مى نمایند، اقدام به این امور براى آن ها عادى است. لذا قاچاق انسان، برده دارى و استفاده ابزارى از زنان و کودکان، متأسفانه در دنیاى مدرن امروز، در جریان است. بدیهى است که این گونه امور، از نظر اسلام محکوم و حرام مى باشد. قطعاً برده دارى و سوء استفاده از انسان ها، همان گونه که از نگاه شارع مقدس غیر قابل پذیرش و حرام بوده، از نظر همه انسان هاى آزاده جهان نیز قبیح و غیر قابل قبول است. تاریخ اسلام گواه آن است که زنان و کودکان از غیر مسلمانان، همواره مورد مرحمت شخص نبى مکرم اسلام(صلى الله علیه و آله و سلم) و اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) بوده اند.
حتى در جنگ هایى که حضرت محمد(ص) با کفار و مشرکین داشتند، وقتى زنان به اسارت گرفته مى شدند، به آن ها نگاه کاملا انسانى، بشر دوستانه و مرحمت آمیز مى شد.
به نظر مى رسد ارائه و تبیین دیدگاه هاى فقهى مراجع معظم تقلید (حفظهم الله تعالى) در این گونه مسائل، مى تواند راهگشاى مشکلات جهانى باشد. والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
منبع:خبرگزاری حوزه