به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، هشتمین سال دفاع مقدس در حالی آغاز شد که برتری در صحنه درگیری خلیج فارس با سپاه پاسداران بود و نیروی دریایی آمریکا برای رفع بحرانی که گریبانگیر رژیم بعثی شده بود، تلاش میکرد.
در عین حال، درگیریها در خلیج فارس دو ماه دیگر ادامه یافت و از آن به بعد صحنه نبرد به جبهه زمینی (در منطقه شمال) انتقال یافت و در ظرف چهار ماه، چهار عملیات قابل توجه در جبهه ماووت و حلبچه به وقوع پیوست.
در خلال این حوادث، گفتوگو بر سر چگونگی اجرای قطعنامه ۵۹۸ نیز ادامه داشت. قطعنامه ۵۹۸ به گونهای تصویب شده بود که اگرچه تا حدودی حقوق ایران اسلامی را تأمین میکرد، اما در عین حال تقدم و تأخر بندهای آن امکان محکوم نشدن عراق را میسر میساخت؛ لذا جمهوری اسلامیایران پذیرش قطعنامه را منوط به اصلاح تقدم و تأخر بندها کرده بود، اما عراق با برخورداری از حمایت قدرتهای بینالمللی با اصلاح قطعنامه مخالفت میکرد.
با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی ایران در تاریخ ۲۷ تیر سال ۱۳۶۷ دشمن که این اقدام را حاکی از انفعال قوای ایران تصور میکرد، با هدف تصرف بخشهایی از استان خوزستان و باختران مجدداً به خاک ایران حملهور شد تا با اشغال تعدادی از نقاط حساس، از موضعی برتر ایران را به پشت میز مذاکره بکشاند، اما این عملیات با حضور گسترده نیروهای مردمی به شکست انجامید و در تاریخ ۲۹ مرداد همان سال، هشت سال تجاوز دشمن به خاک ایران به پایان رسید.
کشورهای بزرگ غربی؛ حامی صدام و رژیم بعث
علاوه بر شرحی کوتاهی که بر فرآیند پایان جنگ تحمیلی در دوران دفاع مقدس گذشت توجه به منابع حامی رژیم بعث در هشت سال جنگ تحمیلی قابل توجه است که در ادامه به بخشی از آن پرداخته خواهد شد:
از نظر تأمین هزینه مادی و مالی چهار کشور عربی حوزه خلیج فارس مهمترین تأمینکننده رژیم بعث در جنگ هشت ساله بودند. از نظر لجستیکی و تأمین تسلیحاتی کشورهای، چین، روسیه، آلمان، فرانسه و آمریکا باهم به رقابت برخاسته بودند و در مدت هشت سال جنگ آنچنان صدام را پشتیبانی میکردند که در اردیبهشت ۱۳۶۷پس از گذشت هشت سال از جنگ نه تنها عراق کمبودی از نظر تسلیحات نداشته باشد بلکه حدود ۵ هزار دستگاه تانک، ۴۵۰۰ نفربر زرهی،۵۵۰۰ عراده توپ، ۴۲۰ فروند هلیکوپتر و ۷۲۰ فروند هواپیمای جنگنده و بمبافکن آماده برای عملیات در اختیار داشته باشد و این خیل عظیم سیستمهای تسلیحاتی با حداقل ۳۰۰ فروند موشک زمین به زمین اسکاد B (ساخت شوروی) تجدید ساختارشد.
صدام همچنین با مقادیر زیادی مهمات شیمیایی صادراتی آمریکایی_اروپایی تکمیل میشد؛ بطوری که رژیم بعث با این سلاحهای مدرن توانست نیروهای زمینی ارتش خود را از ۲۷ لشکر در سال ۶۵ به ۵۰ لشکر در سال ۶۸ افزایش دهد.
علاوه بر آمریکا، برزیل، انگلیس و آرژانتین که در صنعت نظامی تقریباْ پیشرفته بودند تسلیحاتی را در اختیار رژیم بعث عراق قرار میدادند. ایتالیا و بلژیک با ارسال موشکهای پیشرفته ضد زره و کمک به عراق در ساخت توپخانه دوربرد و بخشهای دیگر ارتش این کشور از جمله حامیان عراق بودند.
فرانسه نیز ۴.۷ میلیارد دلار کمک مالی در اختیار رژیم بغداد قرار داد و همچنین به منظور تجهیز صدام هواپیماهای سوپر استاندارد و موشکهای لیزری که از آخرین دستاوردهای صنعت نظامی فرانسه بود در اختیار ارتش عراق قرار گرفت.
آلمان نیز از دیگر کشورهایی بود که با ارسال مواد شیمیایی به یاری صدام شتافت به طوریکه عراق را قادر ساخت تا ۶ هزار تن بمب شیمیایی علیه ایران به کار گیرد؛ شوروی نیز همچون آمریکا انواع کمکهای تسلیحاتی، نظامی ومالی به صدام را جزو برنامههای خود قرارداد و فرماندهان ارتش شوروی با حضور در بغداد، آموزشهای لازم را به ارتش عراق ارائه میدادند و حدود ۸۵ درصد تجهیزات عراق در حمله به ایران، ساخت کشور شوروی بود.
بیش از۴۰۰ تانک T۵۵ و ۳۰۰ موشک اسکاد B، هزارتانک T۶۲، بیش از ۵۰۰ تانک T۷۲ و نزدیک به ۲۰۰ فروند انواع هواپیماهای میگ تنها بخشی از کمکهای شوروی به عراق بود.
در کنار کمکهای مستقیم نظامی، دولت صدام حسین برای توسعه برنامه موشکی بالستیک خود توانست کارشناسان موشکی شوروی را به خاک عراق دعوت کند؛ حضور این کارشناسان گرچه هیچگاه به تکنولوژی ساخت موشکهای بالستیک منجر نشد، اما نشانه روشنی از پشتیبانی همهجانبه شوروی از عراق بود.
در چنین شرایط سخت تنگنای مالی و تسلییحاتی کشور ایران مظلومانه و تنهای تنها در برابر بیش از ۸۵ کشور حمایتکننده کشور متجاوز عراق با هدایت قائد عظیم الشأن خویش حضرت امام خمینی رضوان الله علیه تصمیم خودش را گرفت و با اعتماد به فرماندهان جوان، اتکاء به توانایی داخلی و توکل بر قدرت لایزال الهی با اقتدار حاضر به عقب نشینی و معامله با دشمن به قیمت یک وجب از خاک پاک کشورش نشد بلکه جوانمردانه به پای تصمیم خود تا آخر ایستاد و مقاومت کرد.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/ ۳۵۱