به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید سید محمد عرفانیان شریف یکم فروردین سال ۱۳۴۵ در مشهد به دنیا آمد. پدرش سید ابراهیم، راننده تاکسی بود و مادرش خدیجه نام داشت. دانشجوی سال سوم دوره کارشناسی در رشته مهندسی برق قدرت در دانشگاه فردوسی مشهد بود. او به عنوان تنها پسر خانواده در بین شش فرزند به جبهه رفت و از جمله غواصانی بود که در عملیات کربلای ۴ حضور یافت و به شهادت رسید.
سیده زهرا خواهر شهید محمد عرفانیان که چهار سال با شهید اختلاف سنی دارد درباره حضور برادر در جبهه چنین اظهار داشت: «۱۵ ساله بود که با دستکاری شناسنامه موفق شد از طریق بسیج مسجد به جبهه اعزام شود. مادرم ۴۰ یاسین نذر کرد. در مدت حضور در جبهه دو بار مجروح و در بیمارستان بستری شد، ولی از خانواده مخفی کرد. وقتی بعد از طی کردن دوره بستری به خانه آمد مادر از لباس‌های خون آلود متوجه مجروحیتش شد. ما نمی‌دانستیم غواص است و بعد از شهادت متوجه شدیم.»
وی افزود: «چهارم دی ماه سال ۱۳۶۵ شب عملیات کربلای ۴ سید محمد نیز یکی از نیرو‌های غواص بود. هنگامی که رزمنده‌ها به داخل رودخانه اروند رفتند محمد با بیرون آوردن سر خود از آب مورد اصابت رگبار گلوله‌های دشمن قرار گرفت و با تعداد زیادی از همرزمان خود به شهادت رسید. آن‌ها که تیر نخوردند اسیر شده و بعد در گور‌های دسته‌جمعی پیدا شدند.»
پیکر محمد بعد از چند ماه در ششم بهمن همان سال به مشهد بازگشت و در گلزار شهدای بهشت رضا (ع) به خاک سپرده شد. خواهر شهید درباره صبوری مادر در شهادت برادر بیان کرد: «مادر برخورد بسیار صبورانه‌ای داشت، چه در زمان مجروحیت محمد و چه در زمان شهادت. همیشه خدا را شکر می‌کرد که خداوند این هدیه را از ما قبول کرده است. مادر با پوشیدن لباس سفید و سخنرانی کردن در مجلس ختم چنان قاطعانه برخورد کرد که زبانزد همه شد.»
مادر شهید درباره خصوصیات فرزندش چنین روایت کرد: «از بچگی و حتی قبل از دوران مدرسه خیلی بچه باحیا و مومنی بود. با آستین کوتاه هم جلوی در حیاط نمی‌رفت، می‌گفت شاید رفتم دم در و خانومی از کوچه رد شد، من را نباید اینطور ببیند. خوش‌رفتار، خوش‌کردار، مقید به نماز و روزه بود. نمازجمعه‌اش ترک نمی‌شد و علاقه داشت. دعای ندبه و کمیل و هیئت رفتنش ترک نمی‌شد. شاگرد اول مدرسه بود. تا سال سوم مهندسی را خواند و با اجازه شیخ حسنعلی تهرانی راهی جبهه شد. همزمان با خواندن درس در دانشگاه جبهه نیز می‌رفت. روی نماز اول وقت دقت زیادی داشت، اذان که می‌گفتند همه کارش را کنار می‌گذاشت و سراغ نماز جماعت می‌رفت.»
خواهر شهید اشاره‌ای که به وصیتنامه برادرش و سفارشاتی که در آن به خانواده و عموم مردم داشته است کرد و افزود: «از وصایای مهم شهید پیرو ولایت فقیه بودن و اهمیت دادن به سخنان و فرامین رهبر معظم انقلاب اسلامی بود. همگان را به خواندن نماز اول وقت و خواهران را به رعایت حیا و حجاب سفارش کرد. تاکید ویژه‌ای روی احترام به پدر و مادر داشت که خودش هم فوق‌العاده رعایت می‌کرد. شهید خیلی اهل مداحی، عکس و فیلم نبود، ولی زمان رفتن به جبهه وصیتش به مادر این بود که ذکر «الهی لاتکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا» را دائم بگوید.»
زهرا عرفانیان به خوابی که پس از شهادت برادر دیده بود اشاره کرد و این نکته را یادآور شد که شهدا در همه حال زنده و ناظر بر اعمال ما هستند، وی گفت: «شبی بعد از شهادت خواب دیدم محمد سوار وانتی شده و با عجله در حال حرکت است. صدایش زدم و خواستم همراهش بروم، اما گفت نه، حالا نه، گفتم من را یادت باشد که شفاعتم کنی، جواب داد قول نمی‌دهم باید ببینم چه کار می‌کنی و چه عملکردی داری.»
انتهای پیام/ ۱۴۱
