به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «فرزاد رمضانی بونش» پژوهشگر مسائل منطقه در گفت‌وگویی در تحلیل خود نسبت به تاثیر برگزاری نشست‌های کشور‌های همسایه درباره مسئله افغانستان، اظهار داشت: این نشست در ادامه نشست قبلی کشور‌های همسایه افغانستان است، در وضعیت کنونی به نظر می‌رسد سه نوع نگرش به بحران افغانستان توسط همسایه‌های این کشور دیده می‌شود، از یک طرف پاکستان به‌عنوان یکی از متحدان یا به عبارت بهتر متهمان اصلی وضعیت کنونی و درگیری داخل افغانستان و نوع تسلط طالبان در این کشور است که اهداف ژئوپلیتیک و راهبردی خودش را در این کشور پی گیری می‌کند. پاکستان خودش را برنده اصلی تحولات افغانستان می‌داند.
وی افزود: در کنار پاکستان به نظر می‌رسد در وضعیت کنونی با توجه به رایزنی‌هایی که وجود داشته چین روند روابط با طالبان را مدیریت کرده تا از دامنه تهدیدات ضد چینی بکاهد.
پژوهشگر ارشد مسائل منطقه همچنین بیان کرد: از سوی دیگر ترکمنستان رویکرد بی‌طرفانه‌ای را در پیش گرفته و در واقع به نظر می‌رسد اندک اندک در حال پذیرش موضوع است. ازبکستان نیز به‌عنوان همسایه شمالی افغانستان در حوزه مسائل امنیتی و سایر مسائل دیدگاه خاص خود را دارد و گفتگو با طالبان را در راستای اهداف ژئوپلیتیک و راهبردی خود به‌منظور مسائل اقتصادی و راه‌آهن و... در پیش گرفته است.
وی تصریح کرد: در چنین وضعیتی برجسته‌ترین کشور مخالف حاکمیت طالبان بر افغانستان، تاجیکستان است که از جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود حمایت کرد و همچنین میزبانی مقامات افغانستان را پذیرفت تا نوعی جبهه قدرتمندی را علیه طالبان شکل دهد تا روند شناسایی طالبان مختل شود و طالبان را به‌عنوان یک تهدید معرفی کند؛ بنابراین در یک نگاه کلی پاکستان موافق‌ترین کشور همسایه با حاکمیت طالبان و تاجیکستان مخالف‌ترین کشور همسایه با طالبان به شمار می‌روند.
پژوهشگر مسائل منطقه در ادامه اظهار داشت: در این شرایط، ایران وضعیت ویژه‌ای دارد از فرصت‌ها و تهدید‌ها تا مسائل امنیتی، سیاسی، هیدروپولیتیک و موضوعات مرتبط با زبان فارسی، شیعیان و مخالفت با تروریسم داعش در افغانستان و... در واقع مطالبات و خواسته‌هایی را از طالبان در افغانستان دارد و عملاً خواستار تشکیل دولت فراگیر در افغانستان است و به‌طور کلی نگاه بینابینی دارد.
رمضانی بونش خاطرنشان کرد: بنابراین بیشتر بازیگران منطقه‌ای مایل هستند که روند وضعیت ناامنی در افغانستان موجب افزایش تهدیدات امنیتی در آینده برای همسایگان نشود، مانند فعالیت گروه اسلامی اویغور‌ها و حزب اسلامی ازبکستان و... و در این وضعیت ادامه گفتگو‌ها مدنظر تمام همسایگان قرار دارد که در قالب نشست همسایگان افغانستان دنبال می‌کنند.
این کارشناس مسائل منطقه خاطرنشان کرد: از طرفی در شرایطی که طالبان در آن قرار گرفته به‌شدت نیازمند این است که به رسمیت شناخته شود، پاکستان و قطر به دنبال به رسمیت شناختن طالبان هستند، اما سازمان ملل نگاه خوشایندی به طالبان ندارد و در این میان همسایگان می‌توانند نقش عمده‌ای را بازی کنند و نتایج این نشست‌ها می‌تواند تاثیر مهمی در آینده افغانستان و نوع نگاه طالبان داشته باشد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در این وضعیت برخی شخصیت‌ها در خارج از کشور اعلام موجودیت کردند از جمله افرادی در میان تاجیک‌ها، ازبک‌ها، هزاره‌ها و حتی برخی رهبران پشتون تلاش می‌کنند در مقابل طالبان بایستند و مانع تصرف کامل قدرت شوند لذا همسایگان می‌توانند در آینده افغانستان تاثیر گذار باشند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
