یادداشت/ هوشنگ نوبخت

چرا در حوزه نظامی مقتدر و در حوزه اقتصاد متزلزل هستیم؟

برای رسیدن به پاسخ مناسب و جوابی قانع‌کننده برای جوانانی که اقتدار نظامی کشور را همیشه با وضعیت نابسامان اقتصادی مقایسه می‌کنند باید به مسیرهای در نظر گرفته فرماندهان دفاعی و نظامی کشور و مدیران اقتصادی دولت‌ها توجه کنیم.
کد خبر: ۴۸۸۴۸۹
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۰ - ۰۵:۵۰ - 12November 2021

کنکاشی در چرایی اقتدارمان در دفاع و تزلزل مان در اقتصادگروه استان‌ها دفاع‌پرس‌ ـ هوشنگ نوبخت؛ باز هم دنیا شاهد اجرای یک رزمایش مقتدرانه از سوی ارتش ایران در آب های جنوب شرق کشور بود. رزمایش هایی متفاوت به فراخور زمان و مکان که نشان دهنده صلابت و اقتدار نیروهای مسلح کشورند، نیروهایی که پشتوانه عظیمی به نام دفاع مقدس دارند.

سال هاست که هرگاه جرقه و یا شیطنتی در زمین، دریا و آسمان کشور عزیزمان دیده می شود، بلافاصله شاهد اجرای بزرگترین و باشکوه ترین رزمایش ها در آن مناطق و مرزها هستیم، رزمایش هایی بازدارنده که صحنه نبردهای نظامی و غیرنظامی را به نفع ما به پایان برده است به گونه ای که در صلابت نیروهای نظامی ایران اسلامی، هیچ شک و تردیدی در ذهن هیچ دوست و دشمنی وجود ندارد.

بارها و سال هاست که این سوال در ذهن خیلی ها نقش بسته که چرا کشوری که در عرصه نظامی و دفاعی به بهترین و بالاترین دستاوردها رسیده، نمی تواند در حوزه اقتصادی به ثبات نسبی و یا اقتداری میانی برسد.

خیلی از جوانان کنجکاو کشورمان در محافل و مجالس بارها پرسیده اند، چگونه می شود در امور دفاعی و نظامی در حالی که در ابتدای جنگ تحمیلی حتی سیم خاردار و یا اسلحه های ابتدایی را نداشتیم اکنون به تولید، ساخت و حتی صادرات پیشرفته ترین سلاح ها دست یافته ایم اما هنوز نتوانسته ایم یک اتومبیل استاندارد به مردم تحویل دهیم؟

بی شک جواب این پرسش را باید کارشناسان امور نظامی و اقتصادی بدهند چون ما هنوز نمی دانیم که آیا این قیاس، می تواند مقایسه مناسبی برای این دو مقوله باشد یا خیر؟ اما چیزی که برای همگان روشن شده این است که رازهای پیشرفت، خودکفایی و اقتدار در رسیدن به ادوات و ابزارهای لازم کشور در عرصه دفاعی و نظامی، مولفه‌هایی راهبردی هستند که هر وقت و هر جا از آن ها بهره برده ایم، نتیجه موفقیت آمیز بوده است.

همه بر فضای سیاسی، تسلط نسبی داریم و می دانیم که دولت ها بر اساس معادلات و گرایش های حزبی و سیاسی شان شکل گرفته و اولویت را بر اجرای تفکرات و راهبردهایی استوار می کنند که منافع حزب، اندیشه، نیروها و یا جایگاه شان اقتضا می‌کند و اصرار بر همین اولویت هاست که گاهی دولت‌ها را از مهمترین خواسته ها و نیازهای جامعه و افکار عمومی غافل می کند.

نیروهای نظامی و مسلح کشورمان بر اساس رسالت و ذات وجودی‌شان، همیشه اولویت اول و راهبرد اصلی شان بر حفظ و صیانت از مرزها و ملت ها و آرمان های کشورشان بوده و این مهم را بر جان و موقعیت و موفقیت های خویش، ارجح دانسته تا جایی که شهادت را انتخاب می کنند و از همه هستی شان می گذرند تا به اهداف متعالی شان در قبال مسئولیتی که بر عهده دارند، برسند و همین روحیه، عزم و اراده باعث شده که بی هیچ بهانه ای به هر آنچه خواسته‌اند برسند و اقتدارشان را به رخ دنیا بکشانند.

در طرف دیگر ماجرا، چنین نیست، یعنی دولت هایی که مثل راهبرد نیروهای مسلح، صلابت، دیانت، تعهد، اقتدار، ابتکار و مردم داری را پیشه نکنند و با حرکت های سیاسی خود و بهانه جوئی های متعدد به دنبال سفسطه و یا چشمداشت به قدرت های پوشالی دیگران باشند، نه تنها خودشان نزد مردم، روسفید و موفق نمی شوند بلکه تاریخ هم از آن ها به نیکی یاد نمی کند چرا که سرزمین اهورایی ایران اسلامی، لبریز از استعداد و تعهد و ظرفیت و معنویت های ارزشمندی است که هر کشور و ملتی آرزو دارد تنها گوشه ای از این همه استعداد را داشته باشد و به همین دلیل است که هیچ بهانه ای برای رسیدن به رشد و تکامل و خودکفایی از سوی هیچکس پذیرفتنی نیست.

آری، عرصه اقتصاد با عرصه دفاعی و نظامی بسیار متفاوت است اما راهبردهای رسیدن به اهداف متعالی برای غرور یک ملت و یک کشور و ایجاد روحیه جهاد، ایثار و شهادت برای آسایش، آرامش و صلابت کشور، تنها از مسیرهایی عبور می کند که باید به نقشه راهبردی آن مسیرها پایبند بود وگرنه در طول مسیر و به هر بهانه ممکن است که در جهتی حرکت شود که نتیجه اش می شود وضعیت فعلی اقتصادی ما که نسبت به وضع دفاعی و نظامی کشور که مدیریت آن به دست کسانی است که سال ها، جنگ را مدیریت کردند، در نمودار مطلوبی قرار نگرفته است.

برای رسیدن به پاسخ مناسب و جوابی قانع کننده برای جوانانی که اقتدار نظامی کشور را همیشه با وضعیت نابسامان اقتصادی مقایسه می کنند باید به مسیرهای در نظر گرفته فرماندهان دفاعی و نظامی کشور و مدیران اقتصادی دولت ها ربط داد، جایی که پیشکسوتان دفاع مقدس که امروزه در راس فرماندهی یگان های مختلف اند همچون زمان جنگ، در سایه پیروی از تدابیر و راهبردهای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی به دانش، بینش، بصیرت و صلابت موجود در درون کشور و همچنین بهره گیری از ظرفیت مهندسی معکوس به واسطه دانش فرزندان ایران‌زمین اتکا کرده و نتیجه گرفته اند و همچنین نظری بر مسیر مدیران و اقتصاددانان سیاسی دولت هایی انداخت که سال ها از این همه ظرفیت چشم پوشی کرده و دنبال پرنده خوشبختی برای مردم کشورشان روی پشت بام های دیگران بوده اند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها