به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید سروان علی‌محمدی در سومین روز از مرداد سال ۱۳۳۴ در نجف‌آباد متولد شد. علی اولین فرزند خانواده بود. دو ساله بود که پدرش فوت کرد. مادرش پس از گذشت مدتی ازدواج کرد. ناپدری شان بسیار مهربان بود و با علی و خواهر یک ساله‌اش به نیکی رفتار می‌کرد. علی همراه خانواده‌اش در آبادان زندگی می‌کرد و تابستان‌ها برای کار، به نجف‌آباد و نزد مادربزرگش می‌آمد و رفته‌رفته توانست در شغل نقشه‌کشی قالی متبحّر شود. او تلاش می‌کرد تا مخارج تحصیل را خودش فراهم کند.
پیشرفت را فقط برای خود نمی‌خواست، بلکه خواهرش را هم به ادامۀ تحصیل ترغیب می‌کرد. به کسب علم عشق می‌ورزید. عاشق مطالعه بود. روز‌ها کار می‌کرد و تا نیمه شب در زیر نور چراغ نفتی درس می‌خواند یا بعضی مواقع به کوچه می‌رفت و زیر نور تیر چراغ برق مطالعه می‌کرد. پس از اخذ مدرک دیپلم برای ادامه تحصیل عازم دانشکده افسری ارتش شد.
او دوره‌های سخت دانشکده را پشت سرگذاشت و توانست با بورسیه ارتش و در رشته مکانیک در نیروی دریایی برای ادام تحصیل عازم آمریکا شود. بسیار دلسوز و مهربان بود. پول حاصله از درآمدش را برای خانواده‌اش می‌فرستاد و از هیچ کمکی برای‌شان دریغ نمی‌کرد. با شروع نهضت انقلاب اسلامی در ایران، سروان محمدی نیز در آمریکا علیه رژیم پهلوی همراه تنی چند از دوستانش در فعالیت‌های ضدشاهنشاهی شرکت می‌کرد. علاقه فراوانی به امام خمینی (ره) داشت و سخنرانی‌های ایشان را پیگیری می‌کرد.
پس از پیروزی انقلاب و پایان یافتن تحصیلاتش به نجف‌آباد بازگشت و عازم آبادان شد و بر روی ناو در قسمت نیروی دریایی مشغول به فعالیت شد. سرانجام این آزادمرد نستوه با تهاجم عراق به ایران آخرین برگ از کتاب زندگیش رقم خورد. در بیست و ششمین روز از مهر ماه ۱۳۵۹ در بمباران آسمانی شد. مدال زرین شهادت بر گردنش آویخته شد و به کاروان شهدا پیوست. پیکر پاکش به نجف‌آباد منتقل شد و جز اولین شهدای نجف‌آباد بود که بر دستان مردم شهیدپرور این شهر تشییع شد و در گلزار شهدا آرام گرفت.
انتهای پیام/ ۱۴۱
