حمیدرضا ترقی، کارشناس مسائل سیاسی در گفتوگو با خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، درباره مذاکرات وین اظهار داشت: طرف ایرانی در مذاکرات وین با قدرت و اقتدار وارد جریان مذاکرات شد و از لحاظ تعداد کارشناسان، اسناد و پیشنهادات دست پرتری را نسبت به طرف غربی داشت؛ درصورتیکه طرف غربی فکر نمیکرد که ایرانیها به خاطر تحریم و فشارهای اقتصادی، قدرتمند ظاهر شوند.
وی ادامه داد: ابتکار عمل در مذاکرات برجامی در دستان ایران بود اما متأسفانه ۱+۴ تیم فوقالعاده ضعیف و پوچی را به مذاکره اعزام کرده بودند. غربیها با این باور که تیم مذاکرهکننده ایرانی ضعیف و بدون ابتکار عمل است، نمایندگان درجه چندم خود را به مذاکرات اعزام کردند؛ لذا به همین دلیل سطح مذاکرات خیلی قابل قبول ما نبود و در مقابل پیشنهادات بحق و برنامههای فوقالعاده قوی ایران مات و مبهوت مانده بودند.
این کارشناس مسائل سیاسی یکی دیگر از ضعفهای ۱+۴ را ضعف در قدرت تصمیمگیری عنوان کرد و در این رابطه یادآور شد: مذاکرهکنندگان غربی برای آب خوردن هم از آمریکا کسب تکلیف میکردند. متأسفانه در دور اول مذاکرات، مذاکرهکنندگان غربی بدون اجازه آمریکا اجازه نداشتند کوچکترین تصمیمی بگیرند و این موضوع به یک معضل بزرگ در مذاکرات تبدیل شده بود.
ترقی معتقد است: موضع ایران یک موضع قدرتمندانه بود و توانست از موضع قدرت پیشنهادات خود را مطرح کند. یکی دیگر از ویژگیهای مثبت تیم سیاست خارجی دولت سیزدهم این است که مغلوب فشارها و تهدیدات نشدند و برخلاف تیم مذاکرهکننده قبل به پشتوانه توانمندی داخلی به ماراتن مذاکرات قدم گذاشتند.
وی با بیان اینکه ۱+۴ از لحاظ استدلال تهی بود، خاطرنشان کرد: برخلاف برخی باورها که میگویند دولت آقای رئیسی به دنبال خرید زمان است، اما این دور از مذاکرات نشان داد که دولت سیزدهم عزم جدی برای به نتیجه رسیدن مذاکرات دارد. این غرب است که درصدد وقتکشی و به حاشیه بردن مباحث از ریل اصلی است. مطرح کردن موضوعاتی به غیر از مسائل هستهای در مذاکرات فقط بینتیجه ماندن مذاکرات را در پی دارد.
این کارشناس مسائل سیاسی در پایان تأکید کرد که ادامه روند مذاکرات به سبک دولت قبل میتوانست اتفاقات ناگوار و فاجعهآمیزی را برای کشور رقم بزند. آقای رئیسی با اشراف به این مسئله از ادامه این روند حذر کرد و سبک جدید و عزتمندانهای را در مذاکرات در پیش گرفت.
انتهای پیام/ ۳۵۱