به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، مذاکرات احیای برجام در دولت روحانی از تقریباً نیمه‌های مذاکرات به بن‌بست رسیده بود و تنها دلیل این مسئله سماجت و ممانعت آمریکایی‌ها در لغو مؤثر تحریم‌های یک جانبه علیه ایران طبق برجام بوده است. این واقعیتی است که از زبان مسئولان مذاکراتی دولت قبل نیز بار‌ها گفته و شنیده شد. اکنون در هفتمین دور از مذاکرات احیای برجام با وجود تغییرات سیاسی و دیپلماتیک در ایران و تیم مذاکراتی، اما هم چنان وصله ناجور دستیابی به توافق همان است که از ابتدا بود؛ آمریکا نمی‌خواهد دندان لق تحریم‌ها علیه ایران را بکشد.
با این حال مثل همیشه خود را پشت فرافکنی و جوسازی‌های رسانه‌ای و متهم کردن ایران به زیاده‌خواهی پنهان می‌کنند.
آنچه تیم مذاکراتی ایران در ۸ آذر ۱۴۰۰ در قالب دو سند روی میز مذاکرات گذاشت تقریباً همان متون و پیشنهاداتی است که تیم مذاکراتی ایران در ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ با کشور‌های ۱+۴ به‌اضافه آمریکا مطرح کرد و بدون دستیابی به نتیجه از وین خارج شد.
یکی از ابهامات ایران و حتی کشور‌های ۱+۴ و نیز سایر کشور‌ها در دنیا بعد از روی کار آمدن جو بایدن رئیس جمهور دموکرات و موافق برجام این بود که چرا دولت وی به تقریباً تمامی توافق‌هایی که ترامپ از آن‌ها یک جانبه خارج شده بود بازگشت، اما به برجام نه! از آن گذشته بایدن می‌توانست صرفاً سند خروج آمریکا از برجام را با یک دستور لغو کند جدای از اینکه به اجرای متعهدانه تعهداتش در برجام بازگردد یا نه، اما این کار را هم نکرد! می‌توانست به اجرای بسیاری از تحریم‌های خودسرانه، غیرحقوقی و قانونی ترامپ در حوزه مسائل انسانی پایان دهد، اما این کار را هم انجام نداد! به‌راستی برای مردم ایران این سؤال جدی وجود دارد چرا دولت بایدن حداقل به قبل از ۱۸ می ۲۰۱۸ تا الان بازنگشته است؟!
دولت معاون باراک اوباما در حالی از ترامپ و خروجش از برجام انتقاد می‌کند و با همین سخن‌ها در انتخابات پیروز شد که خود سیاست فشار حداکثری ترامپ را تا همین امروز که مذاکرات در وین از سر گرفته شده است را ادامه می‌دهد. در کشاکش مذاکرات سناتور‌های آمریکایی طرح تحریم ایران را ارایه می‌دهند و هم چنان اشخاص و شرکت‌های مختلف مرتبط با ایران به عناوین مختلف به لیست تحریم‌ها اضافه می‌شوند.
اگر پاسخ به همه این سؤالات و ابهامات، استمرار سیاست آمریکا به ادامه تحریم‌ها علیه ایران و ادامه فشار حداکثری نیست پس چیست؟ و در این شرایط چه راهی پیش روی مقامات ایران قرار می‌گیرد.
ایران در سه سال گذشته مقاومت سرسختانه‌ای در مقابله با تحریم‌های حداکثری در ابعاد و زمینه‌های مختلف، فشار‌های منطقه‌ای و همه‌گیری ویروس کرونا داشته است از این رو، اینکه بخواهد به کمتر از لغو تحریم‌ها در قالب برجام و بعد از آن ـ آن‌هایی که بعد از ۲۰۱۵ تاکنون، اعمال شده رضایت دهد، خیالی واهی است.
دونالد ترامپ تحریم‌های یک‌جانبه علیه ایران را مهندسی شده و تار عنکبوتی اعمال کرده است، طوری که حتی اگر تحریم‌های برجامی کامل رفع شود باز هم بخش زیادی از تحریم‌ها باقی می‌ماند که رفع تحریم‌ها در برجام را بی‌اثر می‌کند.
از نگاه ایران چه در دولت روحانی و چه دولت حجت‌الاسلام ابراهیم رئیسی بن‌بستی در احیای برجام وجود ندارد و در صورت وجود اراده سیاسی لازم از سوی طرف مقابل و تعهد واقعی به متن و روح توافق هسته‌ای می‌توان در فرصتی نسبتاً کوتاه به توافقی مرضی‌الطرفین دست یافت. این آمریکاست که سعی دارد به بهانه تحریم‌های کنگره و آن‌هایی که توسط ترامپ اعمال شده است از اجرای دقیق برجام شانه خالی کند و در عین حال خواستار اجرای حداکثری تعهدات هسته‌ای از سوی ایران در قالب برجام و فراتر از آن ورود به مذاکرات فرابرجامی است. اما مسئولیت هر گونه بن‌بست در مذاکرات بر عهده طرفی است که با خروج یک طرفه از برجام شرایط کنونی را ایجاد کرد و اکنون هم حاضر به دل کندن از تحریم‌ها علیه ملت ایران نیست.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
