نگاهی به فیلم «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی
گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ محمد شریعت‌پناه؛ بیش از ۴۰ سال از جنگ تحمیلی و مقاومت شگرف ملت سترگ ایران در برابر متجاوزان بعثی و حامیان جهانی آن‌ها می‌گذرد. در این سال‌ها سینمای ایران با خلق فیلم‌های؛ سینمایی، مستند، کوتاه، بلند و سریال همت خود را بکار گرفت تا به تشریح و توصیف هنجار‌های درخشان مقطع دفاع مقدس بپردازد و به آسیب‌ها و معضلات جنگ نیز نیم نگاهی داشته باشد.
فیلم سازان ژانر جنگی پس از فراز وفرود‌های بسیار وتجارب ارزنده‌ای که در زمینه تولید و اکران آثار بدست آوردند به این نتیجه رسیدند، مخاطبان به داستان فیلم‌هایی که مستقیم در دل جنگ و آتش گلوله‌ها می‌گذرد چندان روی خوش نشان نمی‌دهند و اغلب ترجیح می‌دهند پی رنگ جنگ در پس زمینه فیلم‌ها باشد، خط اصلی داستان فیلم در بستر و فضای برهه جنگ روایت شود و نبرد و ستیز با دشمن متجاوز در حاشیه باشد.
در این راستا برخی فیلم سازان به ساخت فیلم پیرامون فرماندهان سرشناس جنگ روی آوردند و آثاری مانند؛ «ایستاده در غبار» محمدحسین مهدویان، «اروند» پوریا آذربایجانی، «چ» ابراهیم حاتمی کیا، «شورشیرین» جواد اردکانی، «شوق پرواز» زنده یاد یدالله صمدی، ... ساخته شد.
فیلم «منصور» به کارگردانی سیاوش سرمدی از این جنس فیلم هاست. کارگردان کوشش می‌کند زوایایی از زیست شهید سرلشکر منصور ستاری فرمانده توانای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال‌های پایانی جنگ تحمیلی را بازسازی کند.
سال ۱۳۶۵ سرتیپ منصور ستاری به فرماندهی نیروی هوایی ارتش منصوب می‌شود. حکم فرماندهی در شرایطی به منصور ستاری ابلاغ می‌شود که شهر‌های ایران و مناطق مسکونی و غیرنظامی آماج حملات شبانه روزی بمب افکن‌های عراقی قرار دارد، بیشتر هواپیما‌های ارتش به دلیل کمبود قطعات و نیاز به تعمیرات زمین گیر شده اند، تحریم امریکا اجازه ورود قطعات به ایران را نمی‌دهد، نفوذی‌های دشمن با کارشکنی و اتلاف وقت و سرمایه در حال از کار انداختن توان دفاعی کشورند، برخی مدیران دولتی بودجه‌ها را صرف امور شخصی و مامورت‌های بی حاصل خارجی می‌کنند، فساد اداری شیوع پیداکرده، .... منصور در چنین موقعیت حساس و دشواری با انگیزه و ایمان پولادین وارد کارزار می‌شود و با تغییرات و برنامه‌هایی که در نیروی هوایی ایجاد می‌کند توان دفاعی و هجومی ایران را ارتقا می‌بخشد.
منصور با خودباوری و اعتقادی که در پیکره نیروی هوایی ارتش به وجود می‌آورد باعث می‌شود متخصصان و مهندسان جوان به ساخت هواپیمای نظامی روی آورند و بر تحریم‌ها تا حدودی فائق آیند. کارگردان با بازسازی برخی خاطرات و اقدامات چشم گیر شهید سرلشکر منصور ستاری در دهه شصت تلاش نموده به این کاراکتر قدری نزدیک شود و ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری و خانوادگی شهید را به تصویر بکشد.
سرلشکر منصور ستاری در مقطعی که فرماندهی نیروی هوایی ایران را عهده دار بود عملیات‌های گسترده نظامی در جبهه‌های جنگ در جریان بود و رزمندگان اسلام در حال نبرد بودند. نیروی هوایی ارتش از رزمندگان با تمام توان پشتیبانی می‌کرد و عامل اصلی موفقیت رزمندگان در عملیات‌های آفندی و پدافندی بود.
فیلم منصور به بعد فرماندهی سرلشکر ستاری در جنگ و هدایت و طرح ریزی عملیات‌های استراتژیک هوایی اشاره نمی‌کند و بیشتر سکانس‌ها به ممارست شهید ستاری برای تعمیر و ساخت هواپیما‌های نظامی معطوف و محدود شده و از این لحاظ کارگردان نتوانسته ابعاد مختلف این شخصیت عظیم را به تصویر بکشد. ضعف در فیلم نامه در بخش نگارش موضوعات معمولی و غیر ضروری و غفلت از اقدامات و برنامه‌های مهم شهید ستاری نیزباعث شده فیلم در سطح حرکت کند و نتواند کاراکتر منصور را نمایان سازد و حس همذات پنداری را در مخاطب برانگیزد. انتخاب محسن قصابیان در نقش منصور از امتیازات فیلم محسوب می‌شود.
انتهای پیام/ 121
