به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، محمدرضا حسینی استاد حقوق بین الملل و دانشگاه عالی دفاع ملی در برنامه «گفت‌وگوی سیاسی» رادیو گفت‌وگو با موضوع برداشتن پرانتز‌ها در مذاکرات وین و راهکار‌های رفع گره‌های اصلی در مذاکرات با اشاره به دستیابی به برجام بعد از ۱۲ سال مذاکره اظهار داشت: تعارضات گفتمانی درباره برجام وجود دارد که آیا به این برنامه می‌توان از منظر حقوقی یک معاهده گفت و یا خیر.
وی با تاکید بر این موضوع که فارق از عنوان برجام، باید به محتوای آن نگاه کرد، اظهار کرد: بعد از اینکه برجام به تصویب رسید، به انضمام قطعنامه ۲۲۳۱ در قالب فصل هفتم منشور سازمان ملل در آمد؛ بنابراین برنامه جامع اقدام مشترک با دو ضمیمه یعنی شامل خود قطعنامه و تفسیر کشور‌ها اجرا شد.
این استاد حقوق بین الملل به خروج آمریکا بعد از روی کار آمدن ترامپ در سال ۲۰۱۸ اشاره و بیان کرد: ترامپ هیچ الزامی برای باقی ماندن در برنامه نداشت و اساسا هیچ تضمینی وجود نداشت که در صورت خروج آمریکا، ایران به یک مرجع بین المللی مراجعه کند. آمریکا در یک برنامه ۱۰ دقیقه‌ای تلویزیونی از برجام خارج شد و همزمان هزار تحریم جدید را اعمال کرد.
وی ضمن اشاره به وقایع بعد از خروج آمریکا از برجام از جمله کاهش تعهدات برجامی ایران عنوان کرد: بند ۲۶ برجام تصریح دارد که چنانچه یکی از طرف‌های پنج به علاوه یک، تعهدات خود را نسبت به طرف دیگر اجرا نکند، طرف مقابل می‌تواند به صورت جزئی یا کلی تعهدات خود را کاهش دهد.
استاد دانشگاه عالی دفاع ملی از اتهامات کشور‌های غربی به ایران گفت و اظهار کرد: آن‌ها مدعی شدند ایران در حال وارد شدن به گریز هسته‌ای است، زیرا بعد از کاهش تعهدات هسته‌ای که در پنج مرحله انجام شد، ایران در حوزه توانمندی هسته‌ای پیشرفت زیادی داشته است. در این راستا در دی ماه سال گذشته قانون اقدام راهبردی و صیانت از حقوق ملت ایران در مجلس مصوب شد که به سازمان انرژی اتمی اجازه داد غنی سازی ۲۰ درصد و بالاتر را انجام دهد تا ذخایر اتمی کشور افزایش یابد.
وی افزود: در حال حاضر ذخایر اتمی ایران از ۲۰۲ کیلوگرم که در برجام آمده بود، به سه هزار و ۲۴۰ کیلوگرم افزایش پیدا کرده است. این دستاورد‌ها باعث نگرانی غرب شد و به همین جهت آن‌ها انجام مذکرات هسته‌ای را ضروری دانستند. در این راستا شش دور مذاکره در دولت آقای روحانی در قالب برجام برگزار شد.
* پرانتز‌های باز در مذاکرت وین نقاط مورد تعارض و اختلاف طرفین مذاکره کننده است
حسینی در مصاحبه با رادیو گفتگو پرانتز‌های باز در مذاکرت وین را نقاط مورد تعارض و اختلاف طرفین مذاکره کننده عنوان کرد و گفت: در مواجهه با پرانتز‌های باز ممکن است مسائلی حل و توافق شوند که در نهایت از دستور کار خارج می‌شوند. برخی مسائل تفاهم شفافی درباره آن‌ها وجود دارد، اما هنوز امضا و تصویب نشده است. بخش دیگری از پرانتز‌ها هم وجود دارند که همچنان بسته هستند و طرفین به راه حلی دست نیافته اند.
وی درباره پرانتز‌های بازی که در مذاکرت وین وجود دارد، بیان کرد: مسائل فنی هسته ای، تضمین طرفین به انجام تعهدات، راستی آزمایی، رفع تحریم‌ها و بازگشت پذیری به برجام پنج محوری هستند که پرانتز‌های وین را تشکیل می‌دهند که هر دو طرف برای رسیدن به نقطه مشترک درباره آن‌ها بحث و گفتگو می‌کنند.
انتهای پیام/ 112
