به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، یازدهم بهمن ماه کمیته استقبال از امام خمینی در سال ۱۳۵۷ چهل و سه ساله شد، کمیته‌ای که به ابتکار آیت‌الله مرتضی مطهری و حمایت شورای انقلاب اسلامی ایجاد شد و ۹ نفر به عضویت شورای مرکزی آن درآمدند.
جمعی هفت نفره مرکب از آیت‌الله دکتر مرتضی مطهری، محمد صادق‌اسلامی، اسدالله بادامچیان، حسن اجاره‌دار، محمد کچویی، علی درخشان و آقای شفیق نیمه شب شنبه ۳۰ دی ۱۳۵۷ با جمع شدن در منزل آیت‌الله مطهری درباره چگونگی تشکیل کمیته استقبال، اعضای شورای مرکزی و برنامه‌های کمیته برای استقبال از امام به تفصیل به بحث و تبادل نظر پرداختند.
محمدرضا مهدوی‌کنی، حجت‌الاسلام سیدرضا اکرمی، مصطفی تاجزاده، مهدی چمران، محمدصادق صالحی‌منش، محمد شریعتمداری، محمد کچویی، محمد اصفهانی، محسن رفیق دوست و محمدرضا طالقانی نیز از دیگر اعضای کمیته استقبال امام بودند.
آیت‌الله اکبر هاشمی‌رفسنجانی در کتاب خاطراتش با اشاره به زمینه‌های تشکیل کمیته استقبال این‌گونه نوشت: «با اوج‌گیری تظاهرات و اعتراضات مردمی در سراسر کشور به‌ویژه در تهران، شاپور بختیار و حامیان او به ناچار تن به پذیرش خواست مردم دادند و با عقب‌نشینی نیرو‌های نظامی، بازگشایی فرودگاه مهرآباد را اعلام کردند و با این کار ورود امام به کشور قطعی شد و ایشان پس از انتشار پیامی که در آن از مردم نوفل لوشاتو، تشکر و قدردانی کردند، بار سفر بستند و عازم تهران شدند. با حتمی شدن آمدن امام و مشخص شدن روز ورود ایشان، «کمیته استقبال» با حضور جمعی از دوستان شکل گرفت.
مهمترین وظیفه این کمیته، تهیه برنامه استقبال و برنامه‌ریزی برای اجرای آن بود. حساس‌ترین بخش این برنامه نیز حفظ امنیت جانی، اما در فرودگاه و در طول مسیر حرکت ایشان از فرودگاه تا بهشت زهرا بود. ما ضمن اینکه از بازگشت امام بسیار خوشحال بودیم، نگران سلامتی ایشان هم بودیم؛ چون می‌دانستیم که رژیم از امام ناراحت است و خطر را احساس می‌کند؛ بنابراین احتیاط‌هایی، هم در فرودگاه و در بهشت زهرا و هم در طول مسیر حرکت امام کرده بودیم و این مناطق را با نیرو‌های مبارز و مطمئن که بخشی هم مسلح بودند تحت کنترل داشتیم؛ البته ما دولت بختیار و آن بخش از اُمرای ارتش را که هنوز حامی شاه و رژیم سلطنتی بودند؛ به نحوی قانع کرده بودیم که اگر دست به کار احمقانه‌ای بزنند، به نفع آن‌ها نیست؛ اما با توجه به تردید‌هایی که وجود داشت، احتیاط را هم از دست نداده و تقریبا تمامی نکات امنیتی و حفاظتی را رعایت کرده بودیم.»
حجت‌الاسلام فضل‌الله محلاتی هم با اشاره شرایط تشکیل شورای مرکزی کمیته استقبال از امام گفت: «یک روز صبح بعد از اذان در منزل در حال استراحت بودم، تلفن زنگ زد، مرحوم مطهری بود. گفتند دیشب احمد آقا از پاریس تلفن کردند و گفتند امام تصمیم گرفتند بیایند ایران. شما رفقا را خبر کنید و به منزل ما بیایید. من به بعضی از افراد تلفن کردم و رفتم صبح اول آفتاب منزل مرحوم شهید مطهری. ایشان پیام امام را به ما ابلاغ کردند و بعد فرمودند باید اول فکر محلی برای استقرار امام باشیم و سپس کمیته استقبال از امام را تشکیل بدهیم .... از منزل شهید مطهری تلفن کردیم به مرحوم شهید بهشتی که بیایند آنجا. گفتند که بعضی از دوستان اینجا هستند و دارند مذاکره می‌کنند ... برای اینکه هماهنگ کنیم، به اتفاقِ مرحوم مطهری رفتیم منزل شهید بهشتی و بقیه افراد جامعه روحانیت مبارز را هم خبر کردیم و همگی در منزل شهید بهشتی جمع شدیم و پس از ارائه نظرات شورای مرکزی، کمیته استقبال تشکیل شد.»
ساعتی بعد، شورای مرکزی کمیته استقبال از امام با حضور آیت الله دکتر مرتضی مطهری و آیت الله دکتر محمد مفتح به عنوان رییس و سخنگوی کمیته و آقایان اصغر تهرانچی رابط بازار، علی دانش منفرد رابط انجمن اسلامی معلمان ایران، اسدالله بادامچیان رابط هیأت‌های مؤتلفه اسلامی، فضل‌الله محلاتی رابط جامعه روحانیت مبارز، کاظم سامی رابط جنبش انقلابی مردم ایران، حسین شاه‌حسینی رابط جبهه ملی ایران و هاشم صباغیان رابط نهضت آزادی ایران تشکیل شد.
کمیته‌ای ۳۳ کیلومتری
حدود ۷۵ هزار نفر مرد و زن و پیر و جوانِ داوطلب، پس از سازماندهی در سه گروه بزرگ و کوچک مسوولیت حفاظت از جان سیدروح الله موسوی خمینی و برقراری نظم و امنیت مراسم استقبال از ایشان را از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا و در داخل محوطه چند هکتاری بهشت زهرای تهران بر عهده داشتند. بخش قابل توجهی از این نیرو‌ها با تقسیم به گروه‌ها و دسته‌های کوچکتر توسط محمد بروجردی، اکبر براتی و یوسف کلاهدوز آموزش نظامی اولیه دیدند.
آنان در دو دسته وظیفه انتظامات را بر عهده داشتند دسته اول انتظامات از فرودگاه مهرآباد تا بهشت زهرا و دسته دوم انتظامات داخل بهشت زهرا را بر عهده داشتند. فرماندهی دسته اول با احمد توکلی و فرماندهی دسته دوم با شهید محمد صادق‌اسلامی بود.
این نیرو‌ها در سه گروه صف، منصورین و موحدین دسته‌بندی شدند و دسته‌ای کوچکتر از آنان به گروه مسلح محافظان موتورسوار پیوستند که کار آنان حرکت در پشت، جلو و اطراف خودروی امام برای محافظت میدانی از امنیت جانی رهبر فرزانه در طول حرکت خودروی ایشان از فرودگاه تا بهشت زهرا بود.
بخش بزرگی از نیروی انتظاماتِ کمیته استقبال در دو و سه لایه در سراسر مسیر حرکت خودروی امام به صف بودند که لایه اول این نیرو‌ها نقش پیش‌مرگ را ایفا می‌کردند.
کسانی که در خیابان‌ها جلوی جمعیت قرار می‌گرفتند، نقش پیش‌مرگ‌ها را بازی می‌کردند... حتی به ما گفته بودند قبل از اینکه ماشین امام برسد، چند موتور و ماشین به صورت پیش قراول عبور می‌کنند و این نشان می‌دهد که ورود امام به آن مسیر نزدیک است»
تعداد قابل توجهی از این نیرو‌ها که در گروه‌های کوچکتری سازماندهی شده بودند به صورت نامحسوس نقش نیروی مخفی را داشتند. این نیرو‌ها با روبان سبز کوچکی که به یکی از بازویشان نصب شده بود از بقیه اعضای کمیته استقبال قابل تشخیص بودند.
یک روز قبل
روزنامه‌های اطلاعات و کیهان هر کدام جداگانه صبح روز ۱۱ بهمن ۱۳۵۷ در تیتری درشت در صفحه اول خود نوشتند: «امام صبح فردا در تهران است».
آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای از اعضای شورای انقلاب نیز نشریه کمیته تبلیغات ستاد استقبال از امام را چاپ و منتشر کرد.
ایشان در خاطره‌ای بیان کردند: «قبل از آن‌که امام وارد بشوند ما نشسته بودیم با برادرانمان و روی برنامه‌ی اقامتگاه امام و ترتیباتی که بعد از ورود امام باید انجام بگیرد یک مقداری مذاکره کرده بودیم، یک برنامه‌ریزی‌هایی شده بود. آن روز‌ها یک نشریه‌ای ما در می‌آوردیم که بعضی از اخبار و مثلاً این‌ها در آن نشریه چاپ می‌شد، از همان مدرسه رفاه این نشریه بیرون می‌آمد.»
سید محمد حسینی بهشتی، مرتضی مطهری، عطاءالله اشرفی اصفهانی، سید محمود طالقانی، محمدجواد باهنر، اکبرهاشمی رفسنجانی، محمد صدوقی، سیدعلی خامنه‌ای، محمد امامی کاشانی، محمد یزدی و علی مشکینی که از پنجم بهمن ماه و همزمان با بسته شدن فرودگاه مهرآباد به دست شاپور بختیار و گارد ارتش در مسجد دانشگاه تهران تحصن کرده بودند برای اساتید، دانشجویان و مردم حاضر در دانشگاه تهران و خیابان‌های اطراف دانشگاه سخنرانی‌های مختلفی برپا کردند.
این اقدام حساسیت مردم تهران را بیش از پیش متوجه حوادث و جریانات آخرین روز‌های مبارزات انقلاب کرد. همه جا موج انتظار احساس می‌شد. مردم شعار «وای به حالت بختیار اگر امام فردا نیاد» و «وای به روزی که مسلح شویم» سر دادند.
خروج اتباع آمریکا، انگلیس و سایر کشور‌های شرقی و غربی از فرودگاه مهرآباد در این روز شدت بیشتری گرفت.
کمیته استقبال که تصمیم داشت برای ورود بنیانگذار جمهوری اسلامی تشریفات خاصی برگزار و خیابان‌ها را چراغانی کند، با این پیام «من یک طلبه‌ام، تشریفات را کم کنید» روبرو شد.
باند و محوطه اطراف فرودگاه مهرآباد که یک روز قبل خالی از تانک‌ها و نفر‌های زرهی ارتش شده بود خود را برای نشستن بویینگ ۷۴۷ ایرفرانس آماده می‌کرد.
شدت استقبال مردم از بازگشت پرواز امام خمینی به ایران به حدی بود که رادیو مسکو در گزارشی که یکی دو روز جلوتر منتشر کرد، از قول رمزی کلارک، وزیر وقت دادگستری آمریکا نوشت که ۹۹ درصد مردم ایران خواستار بازگشت آیت‌الله خمینی هستند و جدا اصرار دارند رژیم ضد ملی در ایران از بین برود.
کمیته استقبال از امام خمینی در پیامی از ورود بنیانگذار جمهوری اسلامی ایرانی در ساعت ۹ صبح روز پنج‌شنبه ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ به فرودگاه مهرآباد خبر داد.
فرجام اعضای کمیته
آیت‌الله دکتر مرتضی مطهری و آیت‌الله دکتر محمد مفتح هر دو در سال ۱۳۵۸ به دست گروهک تروریستی فرقان هدف گلوله قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
آیت‌الله فضل‌الله محلاتی در اسفند ۱۳۶۴ به همراه هشت نفر دیگر از نمایندگان مجلس، نیرو‌های عالی‌رتبه ارتش و مقامات عالی‌رتبه قضائی و ۴۱ سرنشین دیگر هواپیمای فوکر اف ۲۷ فرندشیپ به خلبانی عبدالباقی درویش که در جریان عملیات والفجر ۸ در ۲۵ کیلومتری شمال اهواز عازم جبهه‌های جنگ بود که هواپیمای حامل آن‌ها در محاصره دو فروند میگ ۲۳ عراقی قرار گرفت و همه ۵۰ سرنشین هواپیما به شهادت رسیدند.
هاشم صباغیان نیز در پی استعفای دولت موقت از سیاست کناره‌گیری کرد.
کاظم سامی که در دولت موقت وزیر بهداری بود در سال ۱۳۶۷ در مطبش به قتل رسید.
حسین شاه‌حسینی که مدتی در دولت موقت رییس سازمان تربیت بدنی بود دی‌ماه ۱۳۹۶ درگذشت.
اصغر تهرانچی، علی دانش‌منفرد و اسدالله بادامچیان نیز در قید حیات هستند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
