«توافق خوب» در وین دارای چه ویژگی‌هایی است؟
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «رضا ذبیحی» کارشناس مسائل بین الملل در گفت‌وگویی در خصوص نشانه‌های رسیدن به یک توافق خوب، اظهار داشت: برای ایران یک توافق خوب، توافقی است که علاوه بر بهره‌مند شدن ایران از مزایای اقتصادی همراه با ارائه تضمین برای عدم خروج مجدد آمریکا از برجام و نیز امکان راستی آزمایی باشد.
استاد دانشگاه افزود: ارائه تضمین‌های قابل اتکاء و واقعی به همراه امکان راستی آزمایی در خصوص چگونگی انجام تعهدات توسط طرف‌های مقابل و به ویژه از سوی آمریکا دو موضوع مهمی است که ایران با توجه به تجربه‌ی قبلی برجام به دنبال تحقق آنهاست و در صورت تحقق آن‌ها در توافق جدید می‌توان گفت که ایران به توافق خوبی دست یافته است.
کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه دست آورد‌های یک توافق خوب برای کشور ما چه خواهد بود؟ گفت: احیای برجام به ذات امری مهمی محسوب می‌شود و نتایج غیرقابل انکاری بر شرایط اقتصادی و اجتماعی ایران خواهد گذاشت. به عنوان نمونه امکان فروش نفت بدون محدودیت و نیز برقراری ارتباطات مالی ایران با نظام بانکی جهانی در قالب ابزار‌هایی نظیر سوئیفت همگی جزو نتایجی است که با احیای برجام محقق خواهد شد و این امر در صورت اصلاح همزمان سایر پارامتر‌های اقتصادی می‌تواند نتایج در خور توجهی بر بهبود وضعیت اقتصادی کشور داشته باشد.
ذبیحی افزود: البته آنچه از یک توافق خوب انتظار می‌رود همچنان که عنوان شد علاوه بر بهره مندی ایران از مزایای اقتصادی، برخورداری از تضمین و راستی آزمایی است و لذا در صورت وجود چنین عناصری در توافق، احتمال می‌رود که توافق انجام شده از ثبات و استواری بیشتری بهره‌مند باشد و همین امر ثبات و امنیت بیشتر اقتصادی را برای مردم، تولیدکنندگان و فعالان بنگاه‌های اقتصادی را در پی خواهد داشت.
پژوهشگر روابط بین‌الملل در پاسخ به پرسش دیگری در این خصوص که چه موانع احتمالی برای رسیدن به یک توافق خوب وجود دارد؟ نیز گفت: اولین تهدید برای انعقاد یک توافق خوب، زیاده خواهی‌های برخی کشور‌های غربی و یا بی توجهی‌های آن‌ها به خواسته‌های منطقی ایران است.
ذبیحی تصریح کرد: به عنوان نمونه اینکه ایران درخواست تضمین برای عدم خروج مجدد آمریکا از برجام داشته باشد، درخواست منطقی و به جایی است، آن هم در شرایطی که تا پیش از خروج آمریکا از برجام ایران به تمامی تعهدات خود پایبند بوده است و پس از این خروج نیز طی سه سال اخیر هزینه‌های سهمگین اقتصادی و اجتماعی پرداخته است.
استاد دانشگاه ادامه داد: اگر غرب و به ویژه دولت جدید آمریکا این نگرانی واقعی و غیرقابل انکار را درک نماید و تلاش مضاعفی برای رفع آن‌ها بنماید امکان یک توافق خوب افزایش می‌یابد، اما عدم درک این مسئله از سوی غرب تهدیدی جدی علیه یک توافق خوب و حتی تهدیدی علیه کل این مذاکرات محسوب می‌شود.
وی افزود: دومین تهدید و مانع بر سر راه یک توافق خوب، موانع احتمالیِ حقوقی در ساختار سیاسی کشور آمریکا و قانون اساسی این کشور است که ممکن است با روی کار آمدن یک رئیس جمهور جدید این کشور نسبت به توافق منعقده پایبند نباشد، نظیر آنچه در دوره ترامپ اتفاق افتاد.
ذبیحی ادامه داد: البته برای این معضل نیز باید چاره اندیشی کرد و باید راه کار‌هایی تضمین آوری برای آن اندیشید، بگونه‌ای که هزینه چنین اقدام قانون شکنانه‌ای برای هر رئیس جمهور آمریکا بسیار بالا باشد.
کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: سومین تهدید و مانع احتمالی برای رسیدن به یک توافق خوب فشار برخی طرف‌های منطقه و به ویژه اسرائیل است که ممکن است بر طرف‌های مذاکره کننده با ایران وارد شود تا مواضع سخت گیرانه تری در مذاکرات داشته باشند.
استاد دانشگاه تصریح کرد: البته به نظر می‌رسد با پیشرفت مذاکرات، امکان چنین تاثیرگذاری‌هایی کمتر شده است و طرف‌های مذاکره کننده نیز با در نظر گرفتن تمامی جوانب، سعی کرده اند در جهت اقناع مخالفان احیای برجام گام بردارند.
ذبیحی در پایان خاطرنشان کرد: البته ایران نیز همچنان که تا کنون در این زمینه رویکرد مناسبی از خود نشان داده است، پس از این نیز باید تلاش مضاعفی را از خود به نمایش بگذارد تا کشور‌های منطقه درک نمایند که احیای برجام تهدیدی برای آن‌ها محسوب نمی‌گردد و اینکه آن‌ها نیز درمزایا و سودمندی‌های چنین توافقی سهیم خواهند بود.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۹۱۱
