گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: انقلاب مردم بحرین همانند دیگر تحرکات دموکراسی خواهانه در ابتدا به صورت سیاسی و صرفا با تمرکز بر محوریت اصلاحات سیاسی و اقتصادی شروع شد و در آن شاهد بودیم که مردم بحرین با تجمع در میدان «لولو» در منامه پایتخت این کشور به دنبال وادار کردن حکومت آل خلیفه به انجام اصلاحات در این حوزه‌ها بودند.
اما حکومت ظالم و ستمگر بحرین در پاسخ به این درخواست آن‌ها ضمن اراذل و اوباش خواندن مردم معترض دستور سرکوب آن‌ها را صادر کرد. ولی به دلیل اینکه نیرو‌های امنیتی این کشور توان و قدرت سرکوب آن‌ها را نداشتند از نیرو‌های سرکوب گر عربستان و امارات برای مهار اعتراضات مردم کمک گرفتند. در این میان حکومت آل‌خلیفه به منظور جلوگیری از تظاهرات و جلوگیری کردن از اعتراضات مردمی دامنه حملات خود به مردم معترض را گسترش داد و حتی درا ین میان اقدام به محاصره و بستن برخی از مناطق این کشور برای ماه‌ها کرد.
امسال وارد یازدهمین سالگرد انقلاب مردم مظلوم بحرین شدیم، انقلابی که در سال ۲۰۱۱ میلادی به رهبری آیت‌الله «شیخ عیسی قاسم» و با هدف مبارزه و مقابله با ظلم و ستم حکومت آل‌خلیفه صورت گرفت. اما این خیزش و نهضت انقلابی مردم بحرین با حمایت عربستان و دیگر کشور‌های عربی منطقه از حکومت آل‌خلیفه با بی رحمی تمام سرکوب شد.
اهمیت کشور کوچک بحرین از جمله استراتژیک بودن جایگاه این کشور به دلیل همسایگی با مناطق نفت خیز شرق عربستان و قرار گرفتن در مسیر انتقال نفت از خلیج فارس موجب شده تا حکومت حاکم بر این کشور دست‌نشانده و آلت دست کشور‌های عربی به خصوص عربستان سعودی باشد. این وابستگی موجب شده تا این حکومت که در اقلیت نیز قرار دارد ظلم و ستم‌های فراونی را بر مردم خود روا دارد و همه روزه شاهد زورگویی‌های آن به مردم خود باشیم.
امری که موجب شده که حکومت آل‌خلیفه در بحرین رفته رفته در سال‌های اخیر از جامعه و توده مردم خود فاصله گرفته و امروز خود را در جایگاهی ببیند که نه تنها کوچکترین ارتباط و حلقه اتصالی با مردم خود ندارد بلکه مردم و شیعیان بحرین را در مقابل خود می‌بیند.
نکته مهم و اصلی اینجاست که از زمانی که حکومت ظالم و ستمگر بحرین مردم را در مقابل خود دید و از آن طرف هم بر مردم بحرین ثابت شد که این حکومت از آن‌ها نیست شاهد بسط و گسترش فضای استبداد و خفقان در این کشور شدیم به صورتی که بسیاری از رهبران دینی و مذهبی توسط عاملان این حکومت دستگیر و روانه زندان شدند.
متاسفانه در این مسیر همراهی کشور‌های عربی و حمایت آمریکا و انگلیس از حکومت آل‌خلیفه موجب شد تا دست عاملان این رژیم ظالم و ستمگر برای سرکوب هرچه بیشتر مردم و شیعیان بحرین باز باشد. در واقع بعد از چراغ سبز متحدان رژیم آل‌خلیفه بود که شاهد تشدید برخورد با مردم و سرکوب خشونت‌بار معترضان بحرینی بودیم.
از طرف دیگر باید به این موضوع اشاره کنیم که گرچه حکومت آل‌خلیفه در سال‌های اخیر دست به انجام اصلاحاتی در بحرین زده است، اما این اقدامات عموما مورد رضایت مردم و شیعیان این کشور قرار نگرفته است و از این روی رژیم حاکم بر بحرین با توسل به ارتش خود و کمک گرفتن از نرو‌های نظامی عربستان و امارات همواره به سرکوب مردم معترض پرداخته است.
با توجه به حوادث و رویداد‌هایی که در یازده سال اخیر بعد از شروع و آغاز انقلاب در این کشور شاهد بودیم متوجه می‌شویم که خیزش مردمی در کشور کوچک عربی بحرین در یک وضعیت و مرحله گذار به سر می‌برد و با توجه به حمایتی که حکومت آل‌خلیفه از سوی آمریکا و کشور‌های عربی می‌شود و مردمی هم که از ظلم و ستم حکومت خود به ستوه آمده‌اند با شرایطی نامشخص روبرو هستیم که قطعا ادامه و تداوم آن به ضرر حکومت آل‌خلیفه و به سود مردم و شیعیان این کشور خواهد بود.
انتهای پیام/ ۱۳۴
