گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس _ علی عبدالصمدی؛ حضرت زینب کبری سلام الله علیها نمونهی بارز صبر و استقامت در مشکلات بودند. آن حضرت پس از واقعهی عاشورا صدای رسای قیام برادر بزرگوارشان در دارالخلافهی منحوس بنیامیه شدند.
ایشان با خطابهای مشهور و ادعیهای که در طول دوران اسارتشان در دستگاه امویان داشتند، آبرو و حیثیت خلیفهی سفاک وقت را به باد فنا دادند. امروز اگر صدای مظلومیت امام حسین علیه السلام در گوش عالمیان پیچیده است، باید نقش مهم و اساسی دختر بزرگوار مولا علی (ع) را در احیاء فرهنگ عاشورا جست و جو کرد.
زینب مادری بود که در واقعهی کربلا سه فرزندش به شهادت رسیدند. زینب کبری علیها السلام خواهری بودند که بنا به روایات شاهد شهادت هفت تن از برادرانشان بودند. امام حسین علیه السلام و حضرت ابوالفضل العباس از برادران بزرگوار آن حضرت بودند که با خون سرخ خویش درخت سترگ اسلام را آبیاری کردند. عقیلهی بنی هاشم سلام الله علیها بالعینه شاهد به شهادت رسیدن چنین خاندان عزیز و ارجمندی بود. کلام چنین بانوی بزرگواری قطعا پایههای خلافت ننگین بنی امیه را میلرزاند. چنین هم شد.
پس از رحلت جانسوز عمهی سادات دستگاه خلافت امویان به لرزه افتاد. آه دل زینب و خون شهدای کربلا گریبان یزید و یزیدیان را گرفت. یزید پس از واقعهی کربلا تنها سه سال توانست بر تخت ننگین خلافت بنی امیه بنشیند و نهایتا در سال ۶۴ هجری قمری به درک واصل شد.
عبیدالله ابن زیاد پسر مرجانه در سال ۶۶ یا ۶۷ هجری قمری به دست سپاهیان ابراهیم ابن مالک اشتر نخعی به سزای اعمالش رسید و کشته شد. عمر ابن سعد ابی وقاص در سال ۶۶ هجری قمری به دست عبدالله ابن کامل شاکری کشته شد. شمر که خون ثارالله را به زمین ریخت نیز در سال ۶۶ هجری قمری به دست کیسان سردار سپاه مختار ثقفی کشته شد.
عاقبت دیری نپایید که دعای حضرت زینب کبری مستجاب شد و دستگاه بنی امیه از هم پاشید. پس از یزید ملعون دیگر بنی امیه نتوانستند به قدرت سابق خود برسند و این نتیجهی خطبهای بود که آن بزرگ بانوی اسلام در دارالخلافهی یزید اقامه فرمودند.
امروز جانبازان، ایثارگران، خانوادههای شهدا و رزمندگان دوران دفاع مقدس، سیرهی زینب کبری علیها السلام را به ارث دارند. این خانوادهها با تبیین ارزشها، ایستادگیها، مقاومتها و رشادتهای سلحشوران دوران پر افتخار دفاع مقدس توانسته اند راه آن بانوی مکرمهی اسلام را ادامه دهند و فرهنگ دفاع از حق و حقانیت را زنده نگه دارند و به پایش از آثار آن دوران بپردازند.
انتهای پیام/133