گروه حماسه و جهاد دفاعپرس ـ فهیمه روحالهی؛ ثبت و ارائه جزئیات رخدادهای هشت سال دفاع مقدس وظیفهای خطیر است و مسئولیتی جدی تا مسیر اعتلای جامعه هموار شود و نسلهای آتی با بهرهمندی از این چشمه معرفت، راه تحقق تمدن نوین اسلامی را تسهیل کنند.
این ثروت عظیم و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی «معدن طلای دفاع مقدس» گنج ملی ماست و رنج پویا در مسیر حفظ این گنج وظیفهای پرعظمت، وظیفهای است که تلاشهای بیثمر دشمنان را به دیوار ناامیدی میکوبد. دشمنانی که میخواهند بر این ثروت، غبار نسیان بنشیند و یا اسیر تحریف شود.
این گنج در سایه یک اعتقاد عمیق به بار نشسته و همین اعتقاد ضامن حفظ آن است، اعتقاد به جهاد در راه خدا و ایستادگی در برابر ظلم. نور این اعتقاد مانا هرگز خاموش نمیشود و این دارایی امیدبخش، تلاش همه مشفقان را برکت و عزت میبخشد. نهالی که با خون بهترین انسانها آبیاری شده قطعا زنده و با طراوت ثمراتش را به آزادگان عالم میبخشد. آنچه اهمیت ویژهای دارد این است که ما به وظیفه خود در راستای انتقال این ثمرات عمل کنیم تا عطر معرفت را به جان و جامعه خویش هدیه نماییم و محروم از این نعمت جاری نباشیم.
مسیرهای حفظ این ثروت و نیز انتقال امانت متفاوت است و علاوه بر بستر سبز هنر که شاهراه جامعی است، حضور مستقیم در مناطق جنگی و مشاهده از نزدیک شیوهای مستند، جذاب و کارامد است و میتواند معرفت به فرهنگ غنی دفاع مقدس را تبیین و تعمیق کند. این مهم از سال ۱۳۷۶ در قالب کاروانهای راهیان نور ساماندهی شد و راویان اصلی جنگ اتفاقات را مقابل چشمان مشتاق نسلی که آن زمان را درک نکرده تصویر میکنند. این سنت حسنه با نمونههای خود در دنیا که گردشگری جنگ نامیده میشود یک تفاوت جدی دارد و آن معنویتی است که از خاک خونین مناطق عملیاتی میتراود و جان مشتاق جوانان این مرز و بوم را تعالی میبخشد. خاکی که با افلاک گره خورده و شکوه عروج را به چشم دیده است. این خاک طی هشت سال جوانانی را پرورد که با دست خالی و دل پاک و ایمان راسخ و شجاعتی ستودنی در مقابل یک دنیا تجهیزات و ارادههای شوم ایستادند و طمع متجاوزان را در گورهای یاس مدفون و کشور را بیمه کردند. قطعهای از بهشت که اکنون به برکت گامهای خالصانه شهدا کیمیای جان شیفته نسلهای بعد شده و زائران را از چشمه معرفت و بصیرت سیراب میکند.
هر زائری که قدم بر این خاک حیاتبخش میگذارد و روایت حقیقی روزهای دفاع را میشنود و رد پای مقاومت در اوج مظلومیت را میبیند، درک میکند که چرا و چه کسانی این جنگ را آغاز کردند و مهمتر اینکه چرا ناکام ماندند و شکست خوردند. این درک مهم جان تشنه زائر را تا قلههای سربلندی همراهی میکند و در طوافی عاشقانه گرد این پروانههای به خون نشسته، بر خیمه سرخ عاشورا، که خیمه فرماندهی این دفاع شریف و عزیز است، دخیل ارادت میبندد.
انتهای پیام/ 112