گروه استان‌های دفاع‌پرس_حجت الاسلام «عیسی رضایی»؛ رمضان ماه نزول قرآن و تنها ماهی است که نامش در قرآن آمده است و شب قدر نیز در این ماه قرار دارد. ارزش رمضان به نزول قرآن است. ارزش انسان‌ها نیز می‌تواند به مقداری باشد که قرآن در آن نفوذ کرده باشد.
«الذی انزل فیه القران» این ماه مبارک جلوه لیلة القدر است که تمام حقایق و معانی در آن جمع است. «شهرالله» درباره ماه رمضان است که به منظور کرامت بخشیدن به مکان یا زمانی خاص خداوند آن را به خود منسوب می‌کند.
در رمضان مومنان با کارت «یا ایها الذین آمنو کتب علیکم الصیام» به مهمانی خداوند دعوت شده‌اند و این مهمانی ویژگی‌هایی دارد. نخست اینکه میزبان، خداوند است و مهمانان را شخصاً دعوت کرده است. وسیله پذیرایی؛ شب قدر، نزول قرآن، فرود آمدن فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح، و دوری از دوزخ است.
زمان پذیرایی، ماه رمضان است. به گفته روایات، اول آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است. چگونگی پذیرایی، شب قدر به گونه‌ای است که در آن نیاز یکسال مهمانان تامین می‌شود و زمین با نزول فرشتگان در شب قدر مزین می‌گردد. غذای این ماه غذای روح است که برای رشد معنوی لازم است، نه غذای جسم. لطف غذای این مهمانی، آیات قرآن است که تلاوت یک آیه آن در ماه رمضان همچون تلاوت تمام قرآن در ماه‌های دیگر است.
این مهمانی هیچ سنخیتی با مهمانی‌های دنیوی ندارد، خداوند عالم و غنی و خالق و باقی و عزیز و جلیل میزبان انسان‌های جاهل و فقیر و فانی و مخلوق و ذلیل می‌شود، و می‌فرماید: من دعایتان را مستجاب می‌کنم و برای هر نفسی که در ماه رمضان می‌کشید پاداش تسبیح عطا می‌کنم. (خطبه پیامبر صلی الله علیه وآله در جمعه آخر ماه شعبان)
شرط حضور در این مهمانی، فقط تحمل گرسنگی نیست، در حدیث آمده است آن کس که از اطاعت رهبران آسمانی سرباز زند و یا در مسائل خانوادگی و شخصی با همسر خود بدرفتار و نامهربان باشد و یا از تامین خواسته‌های مشروع خودداری کند و یا والدین از او ناراضی باشند، روزه او قبول نیست و شرایط این ضیافت را به جای نیاورده است.
رمضان فرصت کسب معارف و فرصت انس و آشتی با خدا است، رمضان فرصت رسیدگی به امور خیر و برنامه ریزی و نظم است و فرصت یادآوری قیامت و خودسازی است.
رمضان کلاس درس است و روزه داران شاگردان این کلاس هستند، صلاح، عفاف، خلوص، تقوا، ایثار و استقامت درس‌های این کلاس است و باید به هوش باشیم تا این فرصت طلایی از دست نرود و به خوبی از لحظه هایش برای ساختن خود و جامعه استفاده کنیم.
انتهای پیام/
