به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «شهید» شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.
میخواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستارهها، شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... برگ سبزی، تحفه درویش، تا چه قبول افتد و چه در نظر افتد.
وصیتنامه شهید مجتبى میرزایى
«دورى از شما پدر بزرگوارم و مادر مهربانم و برادر عزیزم بسى دشوار است، اما میدانم که جدایى جسمها چندان مهم نیست امیدوارم که هجرت جسم منشا هجرت روح نشود.
پدر مهربانم هر چه از زمان میگذرد به ساعت حمله نزدیکتر میشویم و تمام برادران رزمنده براى رسیدن آن لحظهشمارى مىکنند، من فکر میکنم که ساعت حمله فرصت نامه نوشتن و درد دل با شما را نداشته باشم لذا فرصت را غنیمت شمرده و اندکى از وقت عزیزت را میگیرم.
اولا مطمئن هستم که شما خود را براى آن لحظهها آماده کردهاید و از طرف شما نگرانى ندارم فقط توصیه مىکنم که در معرض امتحان و محک الهى قرار گرفتهای، پس سربلند بیرون بیا؛ هوای مادرم را داشته باشید؛ برای من زیاد گریه و زاری نکنید که دشمن شاد میشود.
بدانید من برای هدفی بالا و والا جان خود را دادم.»
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۹۱۱