گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ علی شعبان؛ با شروع دوران غیبت حضرت ولی عصر (عج) آنچه که همواره برای مسلمین پناهگاه و محل رجوع برای کسب آرامش و طمانینه بود، محضر علمای شیعه بود. علمایی که با تربیت نسل‌هایی اهل تقوا و عرفان سعی بر این داشتند تا ارتباط قلبی و گاهی حضوری خود را با امام زمان (عج) حفظ کنند تا با بهره‌گیری از آن نور مطلق بتوانند در تاریکی‌های آخرالزمانی شیعیان و دلدادگان راه حق را هدایت کنند.
علمای بسیاری در طول تاریخ شیعه زیسته‌اند که هر کدام با قوت‌هایی که داشتند توانستند در دوره‌های مختلف از آسیب دیدن اصل اسلام و تشیع در برابر دشمنی‌ها و توطئه‌ها جلوگیری کنند.
دوران نهضت انقلاب اسلامی نیز به عنوان یکی از دوره‌های مهم تاریخی کشور، یکی از همان دورانی بود که با حمایت و همراهی علمای از بسیاری نهضت به پیروزی رسید و پس از پیروزی نیز همواره مورد حمایت و عنایت قاطبه علما بود از جمله آیات عظام گلپایگانی، بهاءالدینی، فاضل لنکرانی، بهجت و بسیاری دیگر. پس از انقلاب به دلیل استقرار حکومت اسلامی وظیفه علما بیش از قبل خطیر و حساس می‌نمود چرا که بی‌کفایتی و خیانت برخی مسئولان و سم‌پاشی و جنگ روانی دشمنان دو لبه قیچی بریدن ارتباط مردم و علما شدند تا از این مسیر ضربات مهلک خود را وارد کنند. از این‌رو بود که وعاظ و خطبای بسیاری در کنار علمای تراز اول وارد معرکه شدند و به دفاع از اصل حکومت اسلامی و از سویی تبیین و تشریح شرایط و مبارزه با فساد در خفا و علن پرداختند.
مرحوم آیت‌الله سید عبدالله فاطمی‌نیا از جمله علمایی بود که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی با اطلاعات گسترده و بیان جذاب و لحن شیرین به بیان حقایق دینی و مبارزه با بدعت‌ها و کجی‌هایی که در جامعه و رفتار دینی و اجتماعی مردم می‌دید پرداخت و همت خود را بر تربیت و راهنمایی نسل جوان بر صراط مستقیم گمارد و با صداقت و عدم نزدیکی به جریانات حزبی و رفتار‌های جهت‌دار دل‌های بسیاری را از افکار و عقاید گوناگون به خود و مسیری که برگزیده بود جلب کرد.
قاطعیت مرحوم فاطمی‌نیا در تقابل با بدعت‌های دینی، حمایت صریح از اصل نظام و مقام رهبری و شخص حضرت امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی (مدظله‌العالی) در کنار هم از وی شخصیتی محبوب در میان قشر مذهبی و ارائه راهکار‌های امیدآفرین به حضرت حق و تسهیل دین‌داری با زدودن بدعت‌ها شخصیتی محبوب بین دیگر اقشار ساخته بود.
به گزارش دفاع‌پرس، سید عبدالله فاطمی‌نیا سال ۱۳۲۵ در تبریز چشم به جهان گشود و از کودکی تحت تربیت دینی و علمی پدر خود (میراسماعیل)، که از جمله علمای اهل عرفان بود، قرار گرفت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد علامه حسن مصطفوی تحصیل کرد و تحت تعلیم و تربیت وی قرار داشت و همزمان تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌کرد. پس از مصطفوی، او از دانش افرادی، چون علامه سید محمدحسین طباطبایی، علامه سید محمدحسن الهی طباطبایی، آیت‌الله محمدتقی آملی، آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی، آیت الله محمدتقی بهجت، علامه محمدتقی جعفری و… که بیشترشان از شاگردان مرحوم آیت الله سید علی قاضی بودند در علوم اسلامی و عرفان استفاده کرد و با یک واسطه، از شاگردان مرحوم سید علی قاضی بود.
مرحوم فاطمی‌نیا از کارشناسان علوم اسلامی بود و به تحقیق و پژوهش در این زمینه اشتغال داشت؛ از دیگر فعالیت‌هایش می‌توان به تدریس در حوزه‌های علمیه، حضور در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره کرد. وی در مورد علم رجال و عرفان نظری دارای آگاهی گسترده بود و در عین حال بیشتر به خطابه در منابر عمومی اشتهار داشت. مرحوم فاطمی‌نیا از مفسران معروف و زبردست صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه بود و در جلسات متعددی درباره این موارد به سخنرانی پرداخته بود.
آیت‌الله فاطمی‌نیا پس ابتلا به بیماری سرطان دردوره‌ای نسبتا طولانی مورد درمان قرار گرفت و در نهایت روز دوشنبه ۲۶ اردبیهشت ۱۴۰۱ در یکی از بیمارستان‌های تهران به ملکوت اعلی پیوست.
حضرت امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی درگذشت این عالم مجاهد در پیامی چنین آوردند:
«درگذشت عالمِ واعظِ درس آموز، جناب حجت‌الاسلام آقای حاج سیّد عبدالله فاطمی‌نیا رضوان‌الله‌علیه را به خاندان گرامی و همه‌ی صاحبان عزا و ارادتمندان و مستفیدان ایشان تسلیت عرض می‌کنم.
اطلاعات گسترده و بیان جذاب و لحن شیرین این عالم محترم، منبعی پر فیض برای جمع زیادی از جوانان و راهجویان بود و فقدان آن مایه‌ی تاسف و اندوه است.
از خداوند متعال مسئلت می‌کنم که رحمت و غفران خود را شامل حال ایشان فرماید و پاداش وافر به ایشان عنایت کند.
سید علی خامنه‌ای
۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱»
گزارش از حامد افروغ
انتهای پیام/ 112
