دغدغه رزمندگان ایرانی برای صیانت از اوامر دینی در بحبوحه عملیات بیت‌المقدس
به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس روز دهم اردیبهشت در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز - خرمشهر؛ خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به صورت مشترک توسط نیروهای سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.
طی این عملیات پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی از جمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز - خرمشهر آزاد شدند.
بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه بر آثار و اسناد موجود در این مرکز، همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند.
روایت سردار مرتضی قربانی
سردار «مرتضی قربانی» از فرماندهان دوران دفاع مقدس در کتاب تاریخ شفاهی خود با عنوان «در مسیر پیروزی» درباره عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: رزمندگان برای رفع تشنگی و عطش زیادشان حین عملیات، کار‌هایی می‌کردند که درستی آن‌ها ذهنشان را مشغول کرده بود. آن‌ها سؤالاتی در این‌باره داشتند که برای رسیدن به جواب، در عملیات بیت‌المقدس از آیت‌الله مشکینی استفتاء می‌کردند.
موضوع از این قرار بود که نیرو‌ها به دلیل گرمای هوا و تشنگی در وضعیتی غیرعادی بودند؛ طوری که برای رفع عطش، فقط آب کمپوت‌هایی را که به جبهه آورده بودند، می‌خوردند و میوه‌های آن‌ها را دور می‌ریختند. آن‌ها با این کار دچار عذاب وجدان و احساس گناه شده بودند.
من یادم هست در قرارگاه که خدمت آیت‌الله مشکینی (ره) بودیم، به ایشان گفتند: رزمنده‌های ما این کمپوت‌ها را اینطوری دارند می‌خورند.
وقتی مردم اینقدر زحمت می‌کشند و این‌ها را می‌فرستند، ولی رزمنده‌ها فقط آب کمپوت‌ها را می‌خورند و بقیه‌اش را دور می‌ریزند، اشکالی ندارد؟
ایشان هم در پاسخ به رزمنده‌ها گفت: «الهی قربان شما بشوم! شما آب کمپوت‌ها را بخورید، گوارای وجودتان باشد. این ملت شما را دوست دارند. خدا شما را دوست دارد. این آب کمپوت و آب گیلاس را شهید می‌خورد.»
این‌ها را با همان لطافت خاص خودش که سرشار از معنویت بود، می‌گفت. یادم هست، چشمان ایشان پر از اشک شد. من این کلام را از زبان خود این بزرگوار شنیدم.
علمای ما چقدر خوب مسائل شرعی را حل می‌کردند. وجود آن‌ها در جنگ، فضای معنوی‌ای را میان رزمندگان بوجود می‌آورد و موجب پیروزی می‌شد. خداوند آن‌ها را با پیامبر اسلام (ص) محشور کند.
منبع: رزاق زاده، امیر، در مسیر پیروزی: تاریخ شفاهی دفاع مقدس، روایت: مرتضی قربانی، (جلد اول)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صفحات ۳۹۴، ۳۹۵.
انتهای پیام/ 118
