به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، کتاب «قرار بود نشانه نباشد» از مجموعه کتاب‌های مجاوران خورشید یادنامه شهدای طلبه دانشجوی دانشگاه علوم اسلامی رضوی است که زندگی شهید «علیرضا نکونام» را به‌صورت داستانی روایت می‌کند.
کتاب «قرار بود نشانه نباشد» به قلم «طیبه مزینانی» به رشته تحریر درآمده و با حمایت آستان قدس رضوی توسط انتشارات «به‌نشر» منتشر شده است.
علیرضا نکونام ۴ آبان ۱۳۴۶ در محله سعیدآباد گلپایگان به دنیا آمد. او ماه‌ها هم جوار مولایمان علی بن موسى الرضا (ع) و مهمان مشهدی‌ها بود و در دانشگاه تازه تأسیس علوم اسلامی رضوی درس می‌خواند.
از راه نرسیده، همراه هم‌حجره‌ای‌هایش کوله‌بارش را بست و راهی میدان نبرد شد. چهارم دی ۱۳۶۵ بود. گفتند رمز عملیات «محمد رسول‌الله (ص)» است؛ اما انگار او با زمزمه نام مادرش زهرا (س) پا در چهارمین کربلا گذاشته بود که چهار روز بعد خبر آوردند علیرضا گم شده است... . آن رفتنش بی‌بازگشت بود و او شد تنها شهید دانشگاه علوم اسلامی رضوی که بیشتر از ۳۰ سال، وجب‌به‌وجب منطقه عملیاتی را به دنبالش گشتند. ۳۰ سال و شش ماه و ۱۷ روز بعد زیر خاک‌های ام‌الرصاص پیدایش کردند. یک پلاک سالم جنگی نشانه‌اش بود.
بخشی از کتاب
خوش حال از اینکه قرار است پسرمان از رفتن به خدمت سربازی معاف شود، مدارکش را آماده کرده بودیم و پیگیر کارهای معافیتش بودیم. حواسمان نبود اگر این بچه قصد داشت در خانه بنشیند و فقط برود دنبال درس و مشقش که الان داخل منطقه نبود.
بعدهـا مـريـم بـرايـم تعریف کرد که: «ننه، وقتی می‌دیدم چقدر از معافیت علیرضا خوش‌حالیـد، به او گفتم: «چـرا این قـدر ایـن پیرزن و پیرمرد را اذیت می‌کنی؟! بیچاره‌ها فکر می‌کنند واقعاً قرار است جلو چشمشان باشی یا بروی جایی که امن و امان است، درست را بخوانی.» علیرضا با خنده گفت: «آبجی! هیچی به این بنده‌های خدا نگو که حسابی خوش‌حال‌اند. چه کارشان داری؟ بگذار فکـر کنند جایم امن است و درسم را می‌خوانم. اگر خدا برايم مقدر کرده باشد، هرجا باشم، اجلم سر می‌رسد».
کتاب «قرار بود نشانه نباشد» با شمارگان ۵۰۰ نسخه در ۹۲ صفحه و در قطع رقعی در سال ۱۳۹۸ به زیور طبع آراسته شده است.
انتهای پیام/
