به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، سازمان انرژی اتمی کشورمان در پاسخ به عدم حسن نیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در برابر اقدامات داوطلبانه ایران در همکاری با این نهاد، تصمیم گرفت که فعالیت دوربین‌های فراپادمانی دستگاه اندازه‌گیری بر خط سطح غنا (OLEM) و فلومتر آژانس را قطع کند.
اما سوالی که در این میان مطرح می‌شود، این است که دوربین فراپادمانی چیست و دوربین‌های اشاره شده ایران چه دوربین‌هایی هستند؟
در واقع جمهوری اسلامی ایران از ۲۶ دی ۹۴ و همزمان با اجرای برجام، با هدف اثبات حسن نیت خود، علاوه بر اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، برخی نظارت‌های فراپادمانی دیگر موسوم به نظارت‌های برجامی را نیز بر برنامه صلح آمیز هسته‌ای خود پذیرفت و نتیجه این شد که از مجموع دوربین‌های نظارتی آژانس موسوم به دوربین‌های آبی، حدود ۲۰ درصد را دوربین‌های فرابرجامی یا همان فراپادمانی تشکیل می‌دادند. آذر ۹۹، قانون راهبردی لغو تحریمها در مجلس شورای اسلامی به تصویب نمایندگان رسید.
ماده ۶ این قانون می‌گوید: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است در صورت اجرا نشدن کامل تعهدات کشورهای متعاهد از جمله کشورهای ۱+۴ (آلمان، فرانسه، انگلستان، چین و روسیه) در قبال ایران و عادی نشدن روابط کامل بانکی و رفع نشدن کامل موانع صادرات و فروش کامل نفت و فراورده‌های نفتی ایران و برگشت کامل و سریع ارز منابع حاصل از فروش، دو ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون در مجلس شورای اسلامی، نظارت‌های فراتر از پادمان از جمله اجرای داوطلبانه سند (پروتکل) الحاقی را متوقف کند».
پس از گذشت زمان بندی مدنظر مجلس و نبود اقدام جدی از سوی گروه ۱+۴ برای رفع تحریمها، این قانون و از جمله ماده مذکور نیز فعال شد و کشورمان باید همه دوربین‌های فراپادمانی یعنی دوربین‌هایی را که بعد از برجام برای نظارت بیشتر نصب شده بودند، خاموش می‌کرد.
پاسخ قاطع ایران به عهدشکنی آمریکا
تعداد این‌ها ۲۲ عدد بود اما با توافق صورت گرفته میان تهران و وین، قرار شد این دوربین‌ها تا رسیدن به توافق در مذاکرات هسته‌ای روشن بمانند و کار تصویربرداری را انجام دهند اما تصاویر و اطلاعات ضبط شده آن‌ها در اختیار آژانس قرار نگیرد و زمانی اطلاعات به آژانس منتقل شود که توافق نهایی برای رفع تحریمها و احیای برجام صورت گرفته باشد.
از آن زمان بیش از یک سال می‌گذرد و مذاکرات هسته‌ای نیز به جایی نرسید در نهایت ۱۸ خرداد قطعنامه پیشنهادی سه کشور اروپایی عضو برجام به همراه آمریکا در خصوص برنامه هسته‌ای ایران ارائه شده بود با ۳۰ رای مثبت، دو رای منفی چین و روسیه و سه رای ممتنع لیبی، پاکستان و هند به تصویب رسید و ایران نیز ۲۷ دوربین پادمانی آژانس را از مدار خارج کرد.
بر همگان در جهان ثابت شده که این آمریکا بود که به تعهدات برجامی خود عمل نکرد و در اقدامی که ناشی از فوران هیجانات شخصی ترامپ و ترغیب رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بود پس از خروج از برجام در سال ۲۰۱۸ سیاست فشار حداکثری علیه ایران را در پیش گرفت و با هدف نابودی اقتصادی این کشور تحریم‌های یک جانبه ای را علیه آن اعمال کرد و باعث شد تا برجام از آن زمان به بعد به بیمار محتضری بدل شود که برای ادامه حیاتش به دستگاه وصل شده است.
اکنون پس از اقدام ایران برای قطع دوربین‌های فراپادمانی در سایت‌های هسته‌ای خود شاید به نظر برسد این تهران است که می‌خواهد این دستگاه را خاموش کند اما اینکه بخواهیم ایران را برای این کار سرزنش کنیم اشتباه است، چراکه اقدام اخیر تهران نتیجه سال‌ها نقص تعهدات برجام از سوی آمریکاست. و اینکه امروز آژانس دیگر به اطلاعات مربوط به فعالیت‌های هسته‌ای ایران دسترسی ندارد و چشمش به روی آن بسته شده (اشاره به قطع دوربین‌ها) به دلیل خروج آمریکا از برجام است.
با اینکه ترامپ نمی‌خواست پیامدهای درگیری تمام عیار با ایران دامنگیرش شود اما خروجش از برجام زمینه ساز همین اتفاق شد. اکنون ایران با موشک‌های پیشرفته‌ای که در اختیار دارد در حالت آماده باش کامل است بنابراین ورود به یک جنگ جدید در خاورمیانه به هیچ وجه به نفع آمریکا نخواهد بود. بعلاوه باید به یاد داشت که این آمریکا بود که با اقدامات خود راه برون رفت از بحران هسته‌ای را از بین برد.
گزارش از امیر قشقایی
انتهای پیام/341
