به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، ۲۲ میلیون نفر در افغانستان به شدت در ناامنی غذایی قرار دارند؛ اکثر گروه‌های جامعه این کشور فاصله کمی با قحطی دارند و یک میلیون کودک افغانستانی در معرض خطر مرگ هستند.
به گزارش «مرکز تحقیقات سیاست اقتصادی»، تحریم‌های اقتصادی در سال‌های اخیر به یکی از مهم‌ترین ابزار سیاست خارجی آمریکا تبدیل شده است. در حال حاضر بیش از ۲۰ کشور تحت تحریم‌های مختلف دولت آمریکا قرار دارند.
اما اگر تعداد بیشتری از آمریکایی‌ها بدانند که واقعا چند غیرنظامی بی‌گناه در نتیجه این تحریم‌ها جان خود را از دست می‌دهند، آیا بدترین آن‌ها مجاز خواهد بود؟
ممکن است در افغانستان به این موضوع پی ببریم؛ تحریم‌هایی که در حال حاضر علیه این کشور اعمال شده‌اند در مسیری قرار دارند که جان غیرنظامیان بیشتری را نسبت به تعداد کشته‌شدگان ۲۰ سال جنگ از بین خواهند برد. دیگر چیزی مخفی نیست.
پیش‌بینی‌ها در طول زمستان گذشته برآورد کردند که ۲۲.۸ میلیون نفر با «سطوح بالای ناامنی غذایی حاد» مواجه خواهند شد؛ این رقم ۵۵ درصد از جمعیت افغانستان است که بالاترین جمعیت ثبت شده در این کشور است.
حدود یک میلیون کودک در سال جاری از «سوء تغذیه حاد شدید» رنج می‌برند؛ کودکانی که دچار سوءتغذیه هستند، حتی زمانی که بتوانند کالری و مواد مغذی کافی برای زنده ماندن دریافت کنند، بیشتر در معرض مرگ ناشی از بیماری‌های دیگر هستند.
بر اساس گزارش برنامه جهانی غذای سازمان ملل، در حال حاضر ۹۸ درصد از جمعیت افغانستان غذای کافی دریافت نمی‌کنند.
بزرگترین و مخرب‌ترین تحریمی که در حال حاضر افغانستان با آن مواجه است، مصادره بیش از ۷ میلیارد دلار از دارایی‌های این کشور است که در بانک مرکزی آمریکا نگهداری می‌شود؛ این رقم معادل حدود ۴۰ درصد از اقتصاد افغانستان و حدود ۱۴ ماه واردات این کشور است که شامل مواد غذایی، دارو و نیاز‌های زیربنایی است که برای بهداشت عمومی افغانستان حیاتی هستند.
اما تاثیر این از دست دادن دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان بسیار کشندهتر از ضرر واردات حیاتی است؛ دارایی‌های مصادره شده به دلار است و کشور‌ها برای حفظ نظام مالی و اقتصاد باثبات به این ذخایر ارزی بین‌المللی نیاز دارند.
گزارش‌های مطبوعاتی، هزینه‌های انسانی فاجعه‌آمیز به دلیل از بین رفتن این ذخایر را توصیف می‌کنند؛ مادران ناامیدی که به دنبال دارو برای کودکان لاغر و نحیف خود هستند؛ افزایش تعداد افراد بدون درآمد و کشاورزانی از کار کردن زمین خود دست کشیدند.
منبع: میزان
انتهای پیام/ ۹۱۱
