به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کردستان، «ابراهیم کاکسوندی» اول اردیبهشت ۱۳۴۷ میان خانواده‌ای متدین و انقلابی در روستای «گاوشله» از توابع شهرستان دیواندره به دنیا آمد.
ابراهیم دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و با رسیدن به سن هفت سالگی برای کسب علم و دانش به مدرسه رفت.
وی از همان کودکی با هوش و ذکاوت بود و با استعدادی که داشت دوره ابتدایی را با موفقیت در روستا پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصیل در دوره راهنمای به شهر دیواندره رفت و در آنجا نیز تحصیلاتش را تا دوم راهنمایی ادامه داد. وی به زادگاهش بازگشت و همراه دیگر اعضای خانواده به امورات کشاورزی و دامداری مشغول شد.
ابراهیم جوانی برومند و متواضع بود و با علاقه‌ای که به نظام نو پای جمهوری اسلامی داشت برای مقابله با گروهک‌های ضد انقلابی که در صدد براندازی آن بودند در سال ۱۳۶۱ به صف مجاهدان سپاه پاسداران پیوست و عاشقانه، صادقانه و بدون هیچ واهمه‌ای در این راه به خدمت مشغول شد.
وی هیچگاه از حیله و نیرنگ گروهک‌های ضد انقلاب غافل نبود و با تمام قدرت با آنان مبارزه می‌کرد تا اینکه برادر بزرگش، سردار شهید «پرویز کاکسوندی» در ۱۳۶۳ در کسوت فرماندهی گردان ضربت دیواندره به شهادت رسید.
ابراهیم با خود عهد بست تا آخرین قطره خون ادامه دهنده راه برادرش و دیگر شهدا باشد، وی ضمن اینکه یار و یاور محرومین و مستضعفان بود، سدی محکم در برابر دشمنان به حساب می‌آمد.
وی در صف اول کلیه مراسم ملی مذهبی قرار می‌گرفت و آرزویش قطع دست مزدوران و خائنان از میهن بود و در این راه از هیچ تلاشی فرو گذار نبود.
این پیشمرگ مسلمان کرد با رشادت‌ها و سلحشوری‌هایی که از خودش نشان داد در مدت کوتاهی مسئولیت گروهان «جوله» شهید باهنر به او محول شد و بیشتر از گذشته به فعالیت‌های خود ادامه داد.
ابراهیم بعد از مدتی به منطقه جنگی «هزار قله» واقع در شهرستان مریوان اعزام شد و روز پانزدهم تیر ۱۳۶۷ حین درگیری با گروهک ضد انقلاب و بر اثر برخورد ترکش خمپاره به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در زادگاهش (روستای گاوشله) به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
