به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کردستان، «محمد رضایی» فرزند احمد روز بیست و سوم فروردین ۱۳۲۵ میان خانواده‌ای متدین و متعهد در روستای «یغباسی» از توابع شهرستان کامیاران به دنیا آمد.
وی دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد و با رسیدن به سن ۶ سالگی برای کسب علم و دانش راهی مدرسه شد و تا پایان ششم ابتدای درس خواند، اما به دلیل نبود امکانات تحصیلی و آموزشی در روستا از ادامه تحصیل باز ماند و همراه دیگر اعضای خانواده به امورات روستایی و کشاورزی مشغول شد.
محمد در سن ۲۲ سالگی به تصمیم بزرگان خانواده با دختری شایسته به نام «عدالت امیری» ازدواج کرد و حاصل پیوند وی با همسرش دو فرزند پسر است.
وی در سال ۱۳۵۹ به دلیل تهدیدات گروهک‌های ضد انقلاب به همراه خانواده اش به شهر کرمانشاه نقل مکان کرد و در همانجا به صف سپاه پاسداران پیوست و در عملیات آزادسازی کامیاران نقش موثری داشت و در همین عملیات نیز مجروح شد و برای مداوا به شهر تهران اعزام گردید.
محمد پس از مداوا به محل خدمتش بازگشت و به فعالیت هایش علیه ضد انقلاب ادامه داد.
این فرمانده دلاور پس از سال‌ها مجاهدت و ایثار، سرانجام در روز ۲۰ خرداد ماه سال ۱۳۶۱ حین پاکسازی مین‌های کار گذاشته شده توسط گروهک‌های ضد انقلاب به شهادت رسید و پیکر مطهرش پس از تشییع در زادگاهش (روستای یغباسی) به خاک سپرده شد.
روز واقعه
صبح روز بیستم خرداد سال ۱۳۶۱ در حالیکه محمد مشغول صرف صبحانه بود، به او خبر دادند، گروهک‌های ضد انقلاب در روستای گازرخانی مسیر تردد رزمندگان را مین گذاری کرده اند.
گذاشتن مین سر راه کاروان رزمندگان از جمله کار‌هایی بود که ضد انقلاب به وفور انجام می‌داد، با دریافت این خبر، محمد از خوردن صبحانه صرف نظر کرد و از منزل خارج شد و گفت زود بر می‌گردم، ما همچنان منتظر بازگشتش بودیم، اما این انتظار طولانی شد.
او با رسیدن به محل حادثه، یکی از مین‌های ضد تانک را خنثی کرد و در ادامه خنثی سازی یکی از مین‌ها منفجر شد و محمد به شهادت رسید. [راوی: همسر شهید]
انتهای پیام/
