گروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس و رونامه‌نگار؛ مهم نیست این و آن چه می‌گویند. مهم این است که ما متناسب با نیازهای خود، توان تعریف کنیم و با استفاده از همه ظرفیت‌های ممکن، آن را از طرحی بالقوه به امکانی بالفعل تبدیل کنیم.
ماجرای ماهواره خیام هم از همین قسم است. مهم نیست که دیگران چه می‌گویند. برای دانش بومی ما، شناسنانه جعلی به نام دیگران صادر می‌کنند. مهم این است که ما کار خود را با قوت به پیش ببریم. بی‌توجه به شوهای رسانه‌ای بدخواهان، خیر و صلاح کشور را در نظر بگیریم. خود را تقویت کنیم. فعالیت‌های علمی را سامان دهیم و هر روز گامی به پیش برداریم و راه را بر این که دشمنان از فضای خالی برای جای پای خود استفاده کنند، ببندیم. مهم این راهبرد و این اراده است که می‌تواند بن‌بست شکن و افق‌گشا باشد.
اگر ما نرم‌افزاری فکر کنیم، به سخت‌افزار را هم به خدمت خواهیم گرفت. ماهواره خیام یکی از قدم‌های میانه در این مسیر است چنان که رئیس سازمان فضای ایران به دقت توضیح می‌دهد: طراحی مفهومی سطح بالا (این عبارت را به صورت محتاطانه بیان می‌کنم) توسط متخصصان داخلی انجام شد و مشخصه فنی ماهواره تعیین شد. سالاریه، این توضیح را هم می‌دهد که؛ صنعت ماهواره این طور است که باید ماهواره سفارش‌گذاری شود و موضوعاتی از جمله توان، کنترل وضعیت، پایداری ماهواره و المان‌ها مشخص شود که این کار در کشور انجام شده است. این هم برای امسال نیست بلکه از میانه دهه نود، برنامه‌ریزی شده و فرایند اجرایی و ساخت آن به انجام رسیده است.
این مقام مسئول، بحث را چنین باز می‌کند که، در این چند سال نظارت بر پروژه به لحاظ فنی ادامه پیدا کرد و تیم متخصصان سازمان فضایی به عنوان ناظر و سفارش‌دهنده و تحویل‌گیرنده پروژه حضور داشتند. این فرایند به اشراف علمی و فنی بالایی نیاز دارد و تک‌تک پارامترهای ماهواره و کلیه زیرسیستم‌ها طی این چندسال توسط متخصصان و دانشمندان ایرانی، ارزیابی و سنجش شده است.
رصد خبرها به ما می‌گوید که ایران پیش از این هم در حوزه ماهواره‌هایی از این دست با دقت ۱۰۰ متر شروع کرد و به دقت ۱۰ متر و پنج متر رسیده است. خیام اما این دقت را به یک متر می‌رساند.
چیزی که نیاز امروز ماست اما قدم نهایی نیست بلکه به گفته سالاریه، عمر این ماهواره پنج سال است و از الان به فکر ساخت ماهواره بومی هستیم و تعداد ماهواره‌هایی که نیاز داریم، بسیار بیشتر است و یک ماهواره کفایت نمی‌کند. این هم یعنی آینده را با چشمِ باز رصد و برای فردا و متناسب با نیازها، طراحی می‌کنیم. این است که بدخواهان را عصبانی می‌کند و الا اگر چنان که ادعا می‌کنند «خیام» چنین و چنان بود، صدایشان را چنین به فریاد بلند نمی‌کرد.
اگر مهم نبود، خواننده این خبر نمی‌شدیم که «یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به پرتاب ماهواره خیام توسط ماهواره‌بر سایوز از پایگاه فضایی بایکونور مدعی شد همکاری رو به رشد روسیه با ایران یک خطر بزرگ برای جامعه بین‌المللی است.» این واکنش و رفتارهایی از این دست می‌گوید که ما راه را درست انتخاب کرده‌ایم. چون راه درست است باید گام‌های بعدی را با قوت و شتاب بیشتر برداشت.
انتهای پیام/
