به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کردستان، شهید «طاهرعلی علی‌محمدی» در تاریخ اول مهر سال ۱۳۴۳ در روستای «تابستان» از توابع شهرستان بیجار به دنیا آمد.
از همان کودکی می‌دید که چگونه فقر خانواده پرمهرشان را زیر فشار قرار داده است. وقتی مانند همه بچه‌ها وارد مدرسه شد، نمی‌دانست که فقر کاری می‌کند که دو سال بعد مجبور به ترک تحصیل شود.
پس از آن در کنار پدرش به چوپانی پرداخت اما همیشه با چهره‌ای بشاش و اخلاقی نیکو رفتار می‌کرد و تمام نداشته‌هایش را پشت چهر‌ه مهربانش پنهان می‌کرد و هرگز خم به ابرو نمی‌آورد. این کار تا چند سال ادامه داشت و پس از آن هم چند بار برای مالکین بزرگ محلی به کار پرداخت تا اینکه به سربازی فراخوانده شد.
بعد از دو سال خدمت به بیجار آمد و در یک کارگاه جوشکاری مشغول به کار شد. در آغاز جوانی ازدواج کرد و صاحب سه پسر و دو دختر شد. در جریان تظاهرات دوران انقلاب به همراه مردم به اعتراض به شرایط حاکم پرداخت و تا پیروزی انقلاب اسلامی از پای ننشست.
طاهرعلی فردی مؤمن و باتقوا بود و همواره به انجام واجبات و مستحبات همت می‌گماشت و در بیشتر مراسم‌های عزاداری و سوگواری ائمه اطهار شرکت فعال داشت.
محیط خانواده او بسیار معنوی بود و اعضای خانواده به همراه او در مسجد حضور پیدا می‌کردند. شهید دارای اخلاق خوب و پسندیده‌ای بود و همیشه چهره‌اش بشاش بود و در بین اقوام و همسایگان به آدمی خوش رفتار و خوش برخورد معروف بود و همواره نسبت به تهیدستان و فقرا احساس مسئولیت می‌کرد.
در اوایل سال ۱۳۶۳ به عنوان راننده در مرکز خدمات کشاورزی استخدام شد و به فعالیت پرداخت. زمانی که مسئله احتیاج جبهه و جنگ به رانندگان فنی مطرح شد داوطلب و به پایگاه خدمات اهواز منتقل شد اما در این هنگام عملیاتی که احتیاج به ماشین آلات داشت متوقف شد و از طرفی جبهه غرب هم به چند دستگاه خودرو نیاز داشت.
شهید علی‌محمدی پذیرفت تا به جبهه غرب منتقل شود. چون تاریخ اعزامش مشخص نبود مرخصی گرفت و عازم بیجار شد که به طور ناگهانی دوباره مسئله اعزام مطرح شد.
وی مرخصیش را لغو کرد و به سرعت خود را به مریوان رساند و سرانجام در تاریخ ۱۱ اسفند سال ۱۳۶۴، در بمباران هوایی مریوان توسط رژیم بعثی عراق شهید گرانقدر علی‌محمدی به همراه تعدادی از رزمندگان جبهه حق به مقام رفیع شهادت رسید و پیکر پاکش در گلزار مطهر شهدای بیجار به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
