گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ پس از پیروزی انقلاب اسلامی دولت‌های متعددی روی کار آمدند که با وجود خط مشی و جهان‌بینی مشترک سلایق مختلفی در مدیریت کشور داشتند. هیچ یک از دولت‌هایی که روی کار آمدند داعیه این را نداشتند که همه آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران را تحقق بخشیدند اما هر کدام از آنها سعی خود را کردند تا در غایی‌ترین شکل خود در تراز انقلاب اسلامی ایران قرار بگیرند. سلایق این دولت‌ها است که باید مورد نقد و بررسی قرار بگیرد و نه خط مشی و سیاست کلی آنها که منبعث از اصول انقلاب اسلامی است.
هر چند همه دولتمردانی که با رای مردم روی کار آمدند برای نیل به دولت آرمانی جمهوری اسلامی ایران کوشیدند اما شهیدان «رجایی» و «باهنر» از شاخص‌ترین دولتمردانی بودند که در این مسیر متعالی، شاخص بودند. تکرار دولت رجایی و باهنر می‌تواند به مثابه یک الگوی مانا و پویا، نقشه‌ای باشد برای برای ترسیم دولتی در تراز انقلاب اسلامی. معرفی این شهیدان و جدا کردن سره از ناسره و تعیین عملکرد دولت‌ها رسالت نقد درون گفتمانی است.
رسیدن به دولتی که بتواند همه آرمان‌های جمهوری اسلامی را تحقق ببخشد. امری محال نیست و لازمه چنین امری نقد دست‌آوردها و عملکرد دولت‌هایی است که روی کار آمده و یا در حال فعالیت هستند. البته باید در نظر داشت که هر صاحب اندیشه‌ای صلاحیت ورود به ساحت خطیر نقد درون گفتمانی را ندارد اما از سوی دیگر نباید از ورود به این میدان و نقد شدن و نقد کردن هراس داشت.
اگر نخبگان ناصح و اصحاب فرهنگ به این حیطه ورود نکنند معاندان مغرض با اتکای مهره‌های فتنه‌انگیز خود و پیاده نظام‌های مزدبگیر در کسوت هنرمند و اهالی قلم وارد میدان شده و با سیاه‌نمایی و نقدهای مسموم سعی در ایجاد شکاف بین ارکان دولت و فاصله انداختن میان مردم و دولت خواهند داشت.
نمی‌توان رسیدن به قله‌های بلند آرمانی جمهوری اسلامی را مد نظر قرار داد اما از نقد عملکردها هراس داشت. نقد درون گفتمای از سوی صاحبان اندیشه مانند کار طبیبی است که سعی دارد علت ضعف احتمالی در افراد را پیدا و برای آن راهکار ارائه دهد.
هیچ دولتی نمی‌تواند بدون نقد عملکرد و بررسی کارکرد به اهدافی که برای خود ترسیم کرده دست پیدا کند. این امر بخصوص برای دولتی در تراز انقلاب اسلامی ضروری است. نقد درون گفتمانی مانند چراغ راهی است که از سوی ناصحان نظام اسلامی و اهالی فرهنگ باید روشن شود تا با روی کارآمدن دولت‌های بعدی بتوان همه آرمان‌های جمهوری اسلامی ایران را تحقق بخشد.
لازمه نزج گرفتن نقد درون گفتمانی آن است که دولتمردان نسبت به مقوله نقد نگاه مثبتی داشته باشند و از سوی دیگر و صاحبان اندیشه از نقد به عنوان ابزاری برای غرایض حزبی و سلیقه‌ای بهره نبرند. در چنین شرایطی است که روی کارآمدن دولت آرمانی جمهوری اسلامی که بتواند در همه ابعاد خود در تراز انقلاب اسلامی قرار بگیرد محقق خواهد شد.
انتهای پیام/ 161
