روایتی از اولین زن شهید انقلاب اسلامی/ وقتی سلاح‌های جنگی بر جان زن ۱۷ ساله تاختند
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، کشتار مردم تهران روز ۱۷ شهریور که به جمعه خونین معروف است از بخش‌های مهم تاریخ انقلاب اسلامی است که رژیم پهلوی با سرکوب مردمی که برای تظاهرات به میدان ژاله آمده بودند ظلم و استبداد حکومت خود را به نمایش گذاشت و زمینه را برای سرنگونی خود فراهم کرد.هرچند از سوی ارتشبد اویسی حکومت نظامی در تهران اعلام شده بود، اما مردم بی خبر از این اطلاعیه صبح روز ۱۷ شهریور از میدان خراسان به سمت میدان ژاله حرکت کردند که در نزدیکی میدان کامیون‌های مملو از نظامیان ایستاده بودند. ساعت نزدیک ۷:۳۰ صبح بود که جمعیت در میدان ژاله و خیابان‌های منتهی به آن مستقر شدند. یکی از فرماندهان نظامی با بلندگو به مردم اخطار کرد که حکومت نظامی است، چرا تجمع کرده‌اید؟ یکی از روحانیون مردم را دعوت به نشستن کرد. مردم روی زمین نشستند، اما هیچ حرکتی که نشان دهد نیروهای نظامی قصد متفرق کردن مردم را دارند دیده نمی‌شد. ناگهان صدای رگبار از خیابان‌های منتهی به میدان بلند و همین که جمعیت از چهار طرف به سوی میدان هجوم آوردند، نیروهای مستقر در میدان نیز از چند سو مردم را به رگبار مسلسل بستند.
آماری از شهدای ۱۷ شهریور
هرچند آمار رسمی که از تعداد شهدای این روز اعلام شد ۹۷ نفر بود، اما شاهدین شهدا و مجروحین را تا چند هزار فر برشمردند. تا جایی که سفارت آمریکا نیز در گزارش خود اعلام کرد که «سفارت عقیده دارد ارقام مطابق با حقیقت ابراز نشده.» حتی چندین شاهد عینی آمریکایی و اروپایی اشاره به این داشته‌اند که این رقم بایستی خیلی بیشتر از این باشد. خالفان حکومت اعلام کردند که در این روز بیش از ۴۰۰۰ نفر کشته شده‌اند. میشل فوکو فیلسوف فرانسوی که برای پوشش دادن رویداد‌های انقلاب در یک روزنامه ایتالیایی به محل حوادث رفته بود مدعی شد که ۴۰۰۰ تن در این روز هدف گلوله قرار گرفته‌اند.
اولین زن شهید انقلاب اسلامی
اولین زن شهید انقلاب محبوبه دانش آشتیانی در بهمن سال ۱۳۴۰ در خانواده‌ای مذهبی در تهران به دنیا آمد و در سایه حمایت پدر و مادر پرورش یافت. پدرش غلامرضا دانش آشتیانی، روحانی فرهیخته و متعهدی بود که به تربیت اسلامی فرزندانش اهمیت م‌یداد و با کسانی، چون شهید مطهری، شهید بهشتی، شهید مفتح و شهید باهنر رفت و آمد داشت. محبوبه در مدرسه مذهبی- رفاه درس خواند.
صبح روز ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، دولت تصمیم گرفت در تهران و یازده شهر دیگر به مدت ۶ ماه حکومت نظامی اعلام کند، اما تظاهرکنندگان بی اعتنا به اخطار‌های فرمانده نیروهای نظامی در صف‌های فشرده به طرف میدان ژاله رفتند و در آنجا تجمع کردند. محبوبه نیز در میان تظاهرکنندگان بود. او که غسل شهادت کرده بود و سلاح‌های سنگین مأموران امنیتی بر پشت بام خانه‌های اطراف میدان را می‌دید، تردید نکرد و خود را به ضلع شمالی میدان که محل تجمع زنان بود، رساند. دیری نگذشت که صدای گلوله و فریاد همه جا را گرفت و عده زیادی از تظاهرکنندگان از جمله محبوبه در خون خود غلتیدند و به شهادت رسیدند.
انتهای پیام/ ۱۴۱
