به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، پایگاه خبری- تحلیلی الوقت طی یادداشتی نوشت: روسیه از همان زمان که بلوک ضدتروریستی را در منطقه تشکیل داد به دنبال گردآوردن کشورهایی که منافع نسبتا متعارضی با یکدیگر دارند در این بلوک یا ائتلاف ضدتروریستی بوده است.
بر این اساس مسکو با کشورهایی چون ایران و عراق که روابط نزدیکی با یکدیگر دارند در سوریه وارد فاز همکاری و در نخستین مرحله موفق به تشکیل ائتلاف ضدتروریستی شد و در مرحله بعد نیز خواهان جلب همکاری و مشارکت بازیگرانی که منافع نسبتا متعارضی با روسیه و از سویی روابط نزدیکی با ایالات متحده دارند شده است. به همین دلیل در طول ماههای گذشته پوتین مذاکراتی گسترده با مقامات برخی از کشورهای عربی چون عربستان، امارات، قطر و اردن انجام داده است. اما سوال اینجاست آیا بهراستی روسها میتوانند همه بازیگران منطقهای را زیر یک چتر جمع کنند؟
به هرحال تردیدهایی جدی در این خصوص وجود دارد زیرا هر یک از بازیگران، منافع نسبتا متضادی در سوریه دارند، خواستهها و اهداف آنها هم نسبت به سایر بازیگران منطقهای و بینالمللی دارای ابعاد متفاوتی است. اما در عین حال نباید از یاد برد که حلوفصل بحران سوریه به هر روی باید از یک گذرگاه سیاسی عبور کند و صرفا راه حل نظامی در صحنه سوریه نمیتواند تعیینکننده باشد.
بنابراین روسها با توجه به ابعاد سیاسی این مساله تلاش میکنند نظر مساعد سایر کشورها را نیز جلب کنند. ضمن اینکه تلاش میکنند با برجسته کردن مساله تروریسم و با توجه به نگرانی برخی از کشورها نسبت به بحران خشونت و افراطگرایی در منطقه، نظر آنها را به نسبت به همراهی خود جلب کنند.
در حال حاضر مصر تاحدود بسیار زیادی از سیاستهای روسیه در سوریه حمایت میکند و روسها امیدوارند که برخی از کشورهای منطقه نظیر کویت را نیز در کوتاهمدت با خود همراه کنند؛ چراکه مساله تروریسم میتواند در درازمدت با توجه به مخاطرات امنیتی که برای هر کدام از این کشورها دارد آنها را نیز مجاب به یافتن تدابیری جهت یک راهحل سیاسی برای خروج از این بحران کند تا حتی اگر به ائتلاف روسها نمیپیوندند باز هم این آمادگی را داشته باشند که از لحاظ سیاسی در آینده پای میز مذاکره بنشینند.
بنابراین تغییر مواضع کشورهای مذکور و مخالف اسد در سوریه تنها با یک انقلاب سیاسی و نظامی امکانپذیر است. هرچند که مشارکت و همکاری همه کشورهای منطقه در بحران سوریه بسیار موثر است. اما در عین حال میتوان شاهد وجود دو قطب متفاوت در سوریه بود که در حقیقت بیش از هر چیز به بحران کنونی دامن میزند. کشورهای غربی با همراهی برخی از کشورهای عربی و ترکیه خواهان این هستند که دولت اسد از صحنه قدرت کنار رفته و در مقابل روسیه و ایران خواهان حفظ نظام اسد در سوریه هستند.
بر این اساس امکان اینکه کشورهای عربستان، امارات، قطر و اردن بتوانند در زیر چتر اطلاعاتی دور هم گرد آیند بسیار کم است اما در عین حال اگر قرار باشد مذاکرهای میان طرفین صورت بپذیرد در آن مذاکره کشورها میتوانند امتیازهایی را به طرف مقابل بدهند و پای میز مذاکره تکلیف نهایی بحران سوریه را مشخص کنند اما در نهایت احتمال گرد آمدن همه نیروها در زیر یک چتر بسیار اندک است.
انتهای پیام/
